Jeschräwen von Matäus 20:1-34
20 Wiels daut Kjennichrikj vom Himmel es met eenen Wieet von eenen Wiengoaden to vejlikjen, waut tiedich zemorjes jeit, sikj Oabeida auntonämen fa sienen Wiengoaden.
2 Un aus hee sikj met de Oabeida wia eenich jeworden, äant eenen Dena̱rius* dän Dach to tolen, schekjt hee dee no sienen Wiengoaden.
3 Rom de dredde Stund* jinkj hee noch een mol rut un sach oppem Moakjtplauz Menschen, waut oabeitsloos wieren.
4 Un to dee säd hee: ‘Got uk en dän Wiengoaden schaufen un ekj woa junt daut betolen, waut rajcht es.’
5 Un dee jinjen dan. Krakjt soo deed hee daut uk en de saste* un en de näajende Stund*.
6 Tolatst, rom de alfte Stund*, jinkj hee noch een mol un funk noch aundre, waut sikj doa romstunden, un hee fruach dee: ‘Wuarom sto jie junt hia dän Dach äwa rom onen Oabeit?’
7 Dee säden dan: ‘Wäajens ons kjeena aunjenomen haft.’ Hee säd to dee: ‘Got uk no dän Wiengoaden’.
8 Aus daut ieescht Owent wort, säd de Wieet von dän Wiengoaden to sienen Aunjestalden: ‘Roop de Oabeida un betol dee. Fang met dän Latsten aun un hia met dän Ieeschten opp.’
9 Aus de Mana kjeemen, waut hee de alfte Stund aunjenomen haud, jeef hee äant jieda eenen Dena̱rius*.
10 Aus dan de Ieeschte kjeemen, dochten see, daut see wudden mea kjrieen. Oba äant wort uk bloos eenen Dena̱rius* betolt.
11 Aus see äa Loon kjrieejen, fungen see aun, äwa dän Wieet von dän Wiengoaden to grunzen.
12 Dee säden: ‘Dise latste Mana haben bloos eene Stund jeschauft un doch betolst du äant krakjt soo aus ons. Un doabie hab wie must de groote Hett dän Dach äwa uthoolen.’
13 Oba hee säd to eent von dee: ‘Frint, ekj doo die nuscht orrajcht. Haud wie daut nich berät, daut ekj die wudd eenen Dena̱rius* jäwen?
14 Nemm daut, waut dient es, un go. Ekj well disen Latsten krakjt soo väl jäwen aus die.
15 Hab ekj nich daut Rajcht, met miene Sachen daut to doonen, waut ekj well? Ooda best du aufjenstich*, wäajen ekj friejäwrich sie?’
16 Un dits, wuarom de Latste de Ieeschte sennen woaren un de Ieeschte de Latste.”
17 Aus see noppjinjen no Jeru̱salem, jinkj Jesus met siene 12 Jinja hinjawäajes oppoat von de Menschen un säd to dee:
18 “Kjikjt, wie gonen nopp no Jeru̱salem un de Menschensän woat de väaschte Priestasch un de Schreftjelieede* äwajäft woaren. Dee woaren dän toom Doot veuadeelen
19 un dän de Menschen von de Velkja äwajäwen. Dee woaren dän vespotten un dän vepitschen un dän aun eenen Pol dootmoaken. Un aum dredden Dach woat dee vom Doot oppjewakjt woaren.”
20 Dan kjeem Zebedä̱us siene Fru met äare beid Säns toop un bekjt sikj ver Jesus un fruach am no waut.
21 Hee fruach ar: “Waut jankat die?” Dan säd see: “Saj, daut miene beid Säns en dien Kjennichrikj bie die setten kjennen, eena aun de rajchte Sied un eena aun de linkje.”
22 Dan säd Jesus: “Jie weeten nich, no waut jie froagen. Kjenn jie von daut Kuffel drinkjen, waut ekj boolt drinkjen woa?” Dee säden to am: “Wie kjennen.”
23 Hee säd to dee: “Daut stemt, jie woaren von mien Kuffel drinkjen. Oba to entscheiden, wäa aun miene rajchte Sied un aun miene linkje Sied setten woat, dauts nich miene Sach. Daut woaren dee kjennen, fa dee mien Voda daut reedjemoakt haft.”
24 Aus de aundre tieen daut enworden, wieren dee sea vestalt äwa de beid Breeda.
25 Oba Jesus roopt dee no sikj un säd: “Jie weeten, daut de Harscha de Menschen soo rejieren, aus äant daut jankat, un daut de Huach-Aunjestalde äare Macht brucken toom de Menschen kontrollen.
26 Mank junt saul daut nich soo sennen. Oba wäa mank junt well groot sennen, dee mott dän aundren sien Deena sennen.
27 Un wäa mank junt well de Väaschta sennen, dee mott de aundre äa Sklow sennen.
28 Dauts, waut de Menschensän deed. Hee kjeem nich, sikj bedeenen to loten, oba om to deenen un sien Läwen* aus Leesjelt hantojäwen, om väle trigjtokjeepen.”
29 Aus dee ut Jeri̱cho rutjinjen, kjeemen am eene groote Häad Menschen hinjaraun.
30 Un kjikj, twee blinje Mana sauten aune Kaunt Wajch un dee hieeden, daut Jesus doa vebiejinkj. Un dee schrieejen: “Har, David sien Sän, hab Metleet met ons!”
31 Oba de Häaden Menschen wieren oajalich un säden, daut dee sullen stell sennen. Oba dee schrieejen bloos noch dolla un säden: “Har, David sien Sän, hab Metleet met ons!”
32 Dan bleef Jesus stonen un hee roopt dee un fruach: “Waut well jie, daut ekj fa junt doonen saul?”
33 Dee säden: “Har, lot ons de Uagen opgonen.”
34 Jesus jaumad daut äwa dee. Dan schieed hee äare Uagen aun un fuaz kunnen dee seenen. Un dan foljden see am no.
Footnooten
^ Dauts ojjefäa Klock 9 zemorjes.
^ Dauts ojjefäa Klock 12 opp Meddach.
^ Dauts ojjefäa Klock 3 no Meddach.
^ Dauts ojjefäa Klock 5 no Meddach.
^ Wuatlich: “es dien Uag schlajcht”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
^ Ooda: “siene Seel”.
