Jeschräwen von Matäus 5:1-48
5 Aus hee de Häad Menschen sach, jinkj hee oppem Boajch nopp, un aus hee sikj ieescht doljesat haud, kjeemen siene Jinja no am.
2 Dan funk hee aun to räden un dee to lieren un säd:
3 “Freid haben dee, waut sikj doaräwa em kloaren sent, daut äant daut jeistelje fält*, wiels daut Kjennichrikj em Himmel es fa soone, waut soo sent aus dee.
4 Freid haben dee, waut truaren, wiels äant woat jetreest woaren.
5 Freid haben de Leeftolje*, wiels dee woaren de Ieed oawen.
6 Freid haben dee, waut no Jerajchtichkjeit hungat un darscht, wiels dee woat tofrädjestalt woaren.
7 Freid haben dee, waut metliedent sent, wiels äant woat Metleet jewäsen woaren.
8 Freid haben dee, waut em Hoat rein sent, wiels dee woaren Gott seenen*.
9 Freid haben dee, waut Fräd moaken*, wiels dee woaren Gott siene Kjinja* jenant woaren.
10 Freid haben dee, waut vefolcht woaren, wäajen see daut rajchte doonen*, wiels daut Kjennichrikj em Himmel es fa soone, waut soo sent aus dee.
11 Freid hab jie, wan de Menschen junt om mient haulwen domm sajen un vefoljen un aulahaunt schlajchtet von junt vetalen, waut jeloagen es.
12 Freit junt un siet sea froo, wiels jun Loon em Himmel es groot. Soo worden je de Profeeten uk vefolcht, waut ver junt wieren.
13 Jie sent daut Solt von de Ieed. Oba wan daut Solt dän Schmak velist, woat daut dan wada soltich woaren? Daut es dan to sestnuscht mea to brucken, aus bloos noch toom rutschmieten, daut de Menschen doabowen romklunjen.
14 Jie sent daut Licht von de Welt. Eene Staut kaun nich vestoaken sennen, wan dee opp eenen Boajch es.
15 Menschen, waut eene Laump aunstekjen, woaren doa nich een Dinkj* äwastelpen, oba woaren dee opp eenen Laumpenfoot saten. Soo dacht de Laump dan fa aul dee, waut em Hus sent.
16 Krakjt soo lot jun Licht ver de Menschen schienen, soo daut dee june goode Woakjen seenen kjennen un junen Voda em Himmel ieren.
17 Denkjt nich, daut ekj jekomen sie, daut Jesaz un de Profeeten tonuscht to moaken. Ekj sie nich jekomen, daut tonuscht to moaken, oba daut to erfellen.
18 Ekj saj junt daut soo, aus et es: De Himmel un de Ieed wudden ea vegonen, aus daut doa de kjlanste Lata ooda een Bietskje von eene Lata vom Jesaz wudd jestrikjt woaren, bat sikj aules em Jesaz erfelt haft.
19 Doawäajen, wäa eent von dise kjlanste Jebooten brakjt un aundre daut uk lieet to doonen, jehieet nich en daut Kjennichrikj vom Himmel nenn. Oba wäa dee nokjemt un aundre dee uk lieet, woat eene Städ haben en daut Kjennichrikj vom Himmel.
20 Ekj saj junt: Wan jie nich jerajchta sent aus de Schreftjelieede* un Farisä̱a, dan woa jie gaunz secha nich en daut Kjennichrikj vom Himmel nennkomen.
21 Jie haben jehieet, daut to dee von jane Tiet jesajcht wort: ‘Doo nich wäm dootmoaken, wiels wäa wäm dootmoakt, woat ver daut Jerecht komen motten.’
22 Oba ekj saj junt, daut jieda eena, wäa sienen Brooda doll blift, woat motten ver daut Jerecht komen. Un wäa sienen Brooda sea domm sajcht, woat ver daut hechste Jerecht komen motten. Un wäa sajcht: ‘Du onnutzboara Dommkopp’, es en de Jefoa, enne brennende Gehe̱nna* to komen.
23 Soo, wan du dan diene Gow nom Aultoa brinjst un die felt doa bie, daut dien Brooda waut jäajen die haft,
24 dan lot diene Gow doa ver dän Aultoa un go doa wajch. Moak ieescht Fräd met dienen Brooda un dan komm trigj un opfa diene Gow.
25 Wan een Jäajna die well verem Jerecht brinjen, dan proow de Sach noch hinjawäajes bosich oppem kloaren to brinjen, ea deejanja die dän Rechta äwajeft un de Rechta die dan dänjanjen äwajeft, waut die em Jefenkjnis stopt.
26 Ekj saj die, daut du doa secha nich rutkomen woascht, bat du dien latstet, kjlienet Zent* jejäft hast.
27 Jie haben jehieet, daut doa jesajcht wort: ‘Doo nich de Ehe bräakjen*.’
28 Oba ekj saj junt: Wäa dän Tiet äwa no eene Fru kjikjt, soo daut hee een Velangen no ar kjricht, dee haft aul en siene Jedanken* met ar de Ehe jebroaken*.
29 Soo, wan dien rajchtet Uag die tofaulbrinjt, dan riet daut ut un schmiet daut von die wajch, wiels dauts bäta fa die, daut du een Poat von dienen Kjarpa velist, aus daut dien gaunza Kjarpa woat enne Gehe̱nna* jeschmäten.
30 Un wan diene rajchte Haunt die tofaulbrinjt, dan moak dee auf un schmiet dee von die wajch, wiels dauts bäta fa die, daut du een Poat von dienen Kjarpa velist, aus daut dien gaunza Kjarpa enne Gehe̱nna* tostonen kjemt.
31 Doa wort uk jesajcht: ‘Wäaemma sikj von siene Fru scheeden deit, saul ar eenen Scheedungsbreef jäwen.’
32 Oba ekj saj to junt: Wäaemma sikj von siene Fru scheeden deit, onen daut see haft sintelje Sorten Sex* jehaut, brinjt ar en de Jefoa, de Ehe to bräakjen*. Un wäaemma sikj met dee Fru befriet, waut jeschieden es, brakjt de Ehe.
33 Jie haben uk jehieet, daut to de Menschen von jane Tiet jesajcht wort: ‘Du motst nich waut vespräakjen, wan du die doa nich aun helst; du motst daut nokomen, waut du Jehowa* vesprakjst.’
34 Oba ekj saj junt: Doot verheipts nich schwieren uk nich sajen: ‘De Himmel es mien Zeij’, wiels dauts Gott sien Troon.
35 Sajcht uk nich: ‘De Ieed es mien Zeij’, wiels dauts siene Footbenkj. Sajcht uk nich: ‘Jeru̱salem es mien Zeij’, wiels dauts dän grooten Kjennich* siene Staut.
36 Schwieet uk nich un sajcht: ‘Ekj sat mienen Kopp doajäajen’, wiels du kaust nich mol eene Hoa witt ooda schwoat moaken.
37 Lot eefach jun Jo, Jo sennen un jun Nä, Nä sennen, wiels waut wieda jeit aus daut, daut kjemt von dän Beesen.
38 Jie haben uk jehieet, daut doa jesajcht wort: ‘Uag fa Uag un Tän fa Tän.’
39 Oba ekj saj junt: Doot junt eenen schlajchten Mensch nich jäajenaun stalen. Enne Städ daut, wan junt wäa oppe rajchte Bak schleit, dan hoolt de aundre uk noch han.
40 Un wan die wäa well verem Jerecht brinjen, wiels dee dienen Rock well wajchnämen, dan jeff dän uk noch dienen Äwarock.
41 Un wan een Aunjestalda die bemott, daut du saust eene Miel* gonen toom dän met waut halpen, dan go twee Miel met dän toop.
42 Wan die wäa no waut frajcht, dan jeff dän daut. Un wan sikj wäa waut von die lieen* well, dan drei die nich von dän wajch*.
43 Jie haben jehieet, daut june Lierasch säden: ‘Leew dienen Näakjsten un hauss diene Fiend.’
44 Oba ekj saj junt: Leeft wieda june Fiend un bät fa dee, waut junt vefoljen.
45 Soo wies jie, daut jie junen Voda em Himmel siene Kjinja sent, wäajens hee lat siene Sonn oppgonen äwa de Schlajchte un uk äwa de Goode un lat daut räajnen äwa de Jerajchte un uk äwa de Ojjerajchte.
46 Wiels wan jie bloos dee leewen, waut junt leewen, waut vonne Beloonunk hab jie junt doamet vedeent? Doonen daut nich uk de Takskollakjta*?
47 Un wan jie bloos june Breeda bejreessen, waut fa besondret hab jie dan jedonen? Doonen aundre Sorten Menschen* nich krakjt dautselwje?
48 Doawäajen mott jie volkomen sennen, krakjt soo aus jun himlischa Voda volkomen es*.
Footnooten
^ Ooda: “waut om dän Jeist prachren”.
^ Daut wudd uk bedieden: Ruich enjestalt sennen un met aundre natjes omgonen.
^ “Seenen” kaun hia bedieden: Werkjlich seenen ooda goot kjanen.
^ Ooda: “frädlich sent”.
^ Wuatlich: “Säns”.
^ Ooda: “om jerajchtichkjeits haulwen”.
^ Ooda: “eenen Motkorf”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
^ Wuatlich: “dän latsten Kwadrans”.
^ Dauts, wan een befrieda Mensch met sestwäm Sex haft.
^ Dauts, wan een befrieda Mensch met sestwäm Sex haft.
^ Wuatlich: “em Hoat”.
^ Opp Griechisch: “porne̱ia”. See Wuaterkjläarunk bie “Sintelje Sorten Sex”.
^ Dauts, wan een befrieda Mensch met sestwäm Sex haft.
^ Daut es Gott.
^ Daut bediet onen Entras lieen.
^ Ooda: “dan saj dän daut nich auf”.
^ Daut wieren dee, waut fa de reemische Rejierunk Taks kollakjten deeden. De aundre Juden hausten dee.
^ Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
^ Ooda: volkomne, volstendje Leew wiesen, soo aus jun himlischa Voda deit.
