Aposteljeschicht 13:1-52

  • Ba̱rnabas un Saulus woaren utjeschekjt aus Missionoaren (1-3)

  • Dee prädjen en Ziepern (4-12)

  • Paulus siene Räd en Antio̱chia, Pisi̱dien (13-41)

  • Verutjesajcht, daut see sellen no de aundre Sorten Menschen gonen (42-52)

13  En de Vesaumlunk doa en Antio̱chia wieren Profeeten un Lierasch. Daut wieren: Ba̱rnabas; Si̱meon, waut “Näaja” jenant wort; Lu̱zius von Kiereen; Ma̱naen, waut met Hero̱des, dän Harscha von dee Jäajent, toop wia utjelieet worden; un Saulus.  Aus dee Jehowa* deenden* un fausten* deeden, säd de heilja Jeist: “Sat Ba̱rnabas un Saulus fa mie oppoat, daut dee daut Woakj doonen kjennen, fa waut ekj dee aunjestalt hab.”  Aus dee dan ieescht jefaust un jebät hauden, läden see dee de Henj opp un schekjten dee wajch.  Soo, dise Mana, waut von dän heiljen Jeist jeschekjt wieren, jinjen rauf no Seleuki̱a un von doa fuaren see metem Schepp no Ziepern.  Aus dee dan en Sa̱lamis aunkjeemen, fungen see aun, Gott sien Wuat en de Juden äare Vesaumlungshiesa* bekaunttomoaken. Dee hauden uk Johanes met toom halpen.  Aus dee äwa de gaunze Insel jegonen wieren bat Pa̱fos, troffen see doa eenen judischen Maun, waut Bar-Je̱sus heet, waut een Zaubra un een faulscha Profeet wia.  Hee wia met dän Prowins-Harscha* Se̱rgius Paulus toop, waut een kluaka Maun wia. Dis Maun roopt Ba̱rnabas un Saulus no sikj un wia sea hinjaraun doano, Gott sien Wuat to hieren.  Oba E̱liemas, de Zaubra (soo woat sien Nomen äwasat), funk sikj aun, jäajen dee to stalen, un proowd, dän Prowins-Harscha* vom Gloowen auftohoolen.  Dan wort Saulus, waut uk “Paulus” jenant wort, voll heiljen Jeist un kjikjt dän jlikj aun 10  un säd: “Du Stekj Mensch, waut voll aule Sorten Onopprechtjet un aule Sorten Schlajchtet best, een Kjint von dän Beesen Fient, een Jäajna von aulet Rajchte. Woascht du aul kjeenmol opphieren, Jehowa* sienen rajchten Wajch to vedreien? 11  Kjikj! Jehowa* siene Haunt es opp die un du woascht blint sennen un daut Sonnenlicht fa eene jewesse Tiet nich seenen kjennen.” Un plazlich wort fa am aules näwlich un diesta. Un hee jinkj sikj rom un socht no wäm, waut am aune Haunt leiden kunn. 12  Aus de Prowins-Harscha* dan sach, waut passieet wia, kjeem hee toom Gloowen, wiels hee wia sea vewundat äwa de Lia von Jehowa*. 13  Dan veleeten Paulus un siene Poatna von Pa̱fos un reisden oppem Wota bat Pe̱rge, en Pamfielien. Oba Johanes veleet äant un reisd trigj no Jeru̱salem. 14  Oba see reisden noch von Pe̱rge wieda un kjeemen bat Antio̱chia, en Pisi̱dien. Dee jinjen dän Sabat en de Juden äa Vesaumlungshus* nenn un saden sikj doa dol. 15  Nodäm daut daut Väaläsen vom Jesaz un de Profeeten derch wia, leeten de Leidasch von de Juden äa Vesaumlungshus* äant sajen: “Mana, Breeda, wan jie irjentwaut to sajen haben, waut de Menschen Moot jeft, dan sajcht daut.” 16  Dan stunt Paulus opp un wees met de Haunt un säd: “Mana, Israeliten un jie aundre, dee jie Gott ferchten, horcht: 17  De Israeliten äa Gott wäld sikj onse Väavodasch, un aus daut Volkj en daut Launt Ägi̱pten aus Framde läwd, brocht hee dee met siene groote Macht* doa rut. 18  Un ojjefäa 40 Joa must hee met dee enne Wiltnis toobrinjen. 19  Aus hee dan ieescht säwen Velkja von Ka̱naan venicht haud, jeef hee äant dee äa Launt aus Oafgoot. 20  Aul dit wieren ojjefäa 450 Joa. No daut jeef hee äant Rechtasch bat dän Profeet Sa̱muel. 21  Oba no daut velangden dee eenen Kjennich, un Gott jeef dee Saul, Kisch sienen Sän. Daut wia een Maun vom Staum Be̱njamin un wia fa 40 Joa Kjennich. 22  Nodäm daut Gott am wajchjedonen haud, sad hee David fa äant aus Kjennich en, von dän hee zeijen deed un säd: ‘Ekj hab David, I̱sai sienen Sän, jefungen. Daut es een Maun, waut fa mien Hoat aunjenäm es. Hee woat aules no mienen Wunsch doonen.’ 23  Un soo aus hee vesproaken haft, haft hee von disen Maun sienen Nokomen* eenen Rada fa I̱srael verendach jebrocht, un dauts Jesus. 24  Ea disa dan kjeem, haft Johanes de Israeliten frie de Doop jeprädicht, waut een Tieekjen doafäa es, een Leetsennen to haben. 25  Oba aus Johanes sienen Deenst to Enj brocht, säd hee: ‘Waut jleew jie, wäa ekj sie? Ekj sie nich deejanja*. Oba kjikjt mol! Hinja mie kjemt eena, dän ekj daut nich mol wieet sie, de Wratschen von siene Feet optobinjen.’ 26  Mana, Breeda, jie Nokomen von Abraham siene Famielje un de aundre mank junt, waut Gott ferchten: Dise Radungs-Norecht es no ons jeschekjt worden. 27  Wiels de Menschen von Jeru̱salem un dee äare Harscha neemen disen* nich aun. Oba aus dee dän rechten deeden, erfeld sikj daut derch dee, waut de Profeeten säden, waut jieda Sabat opp ludes väajeläst woat. 28  Wan dee uk kjeene Uasoak fungen, am doottomoaken, velangden dee oba von Pila̱tus, daut dee sull omjebrocht woaren. 29  Un aus see ieescht aules jedonen hauden, waut von am jeschräwen stunt, neemen see am vom Pol* rauf un läden am em Grauf* nenn. 30  Oba Gott wuak am vom Doot opp 31  un fa väl Doag leet hee sikj von dee seenen, waut met am toop wieren von Galilä̱a nopp no Jeru̱salem jegonen. Dit sent nu dee, waut to de Menschen von am zeijen. 32  Doawäajen brinj wie junt nu de goode Norecht von daut Vespräakjen, waut de Väavodasch jejäft wort. 33  Gott haft daut fa ons, aulsoo fa dee äare Kjinja, gaunz un goa erfelt, doaderch daut hee Jesus vom Doot oppwuak, krakjt soo aus daut en dän tweeden Psalm jeschräwen steit: ‘Du best mien Sän; vondoag sie ekj dien Voda jeworden.’ 34  Gott wuak am vom Doot opp, un hee woat kjeenmol mea een Mensch sennen, waut eenen Kjarpa haft, waut stoawen un vewäsen kaun. Gott vesechad daut, daut dit werkjlich soo wia, aus hee säd: ‘Ekj woa junt tru dee Leew wiesen, waut ekj David vespruak un wua opp to veloten es.’ 35  Daut sajcht uk en eenen aundren Psalm: ‘Du woascht daut nich tooloten, daut dien trua Deena woat motten vewäsen.’ 36  Bie David wia daut oba soo, daut hee Gott deend* en de Tiet von siene Jennerazion* un hee schleep em Doot en un wort bie siene Väavodasch begroft un hee vewäsd. 37  Oba deejanja, dän Gott vom Doot oppwuak, dee vewäsd nich. 38  Doawäajen sell jie daut weeten, Breeda, daut wie junt daut bekauntmoaken, daut derch disen kjennen de Sinden vejäft woaren. 39  Un derch am kjennen aul dee, waut aun am jleewen, schultfrie woaren. Oba Moses sien Jesaz kaun junt nich von aule Sachen schultfrie moaken. 40  Doawäajen paust opp, daut et nich opp junt komen woat, waut de Profeeten säden: 41  ‘Kjikjt doano, jie, dee jie spotten, siet vewundat un komt om. Wiels ekj doo en june Tiet een Woakj, waut jie kjeenmol woaren jleewen; nich mol, wan junt daut wäa wudd en Eenselheiten vetalen.’” 42  Aus dee doa dan rutjinjen, schlemden de Menschen äant, daut see dän näakjsten Sabat wada von dit räden sullen. 43  Aus daut Toopkomen en de Juden äa Vesaumlungshus* derch wia, jinjen väl Juden un dee, waut dän Judengloowen aunjenomen hauden un Gott deenden, met Paulus un Ba̱rnabas met. Paulus un Ba̱rnabas rooden dee too, en Gott sien grootet Metleet* to bliewen, aus dee met dee räden deeden. 44  Dän näakjsten Sabat kjeem meist de gaunze Staut toop, om Jehowa* sien Wuat to hieren. 45  Aus de Juden de Häaden Menschen sagen, wieren dee sea aufjenstich, un dee fungen aun, to lastren un jäajen daut to räden, waut Paulus säd. 46  Dan säden Paulus un Ba̱rnabas gaunz driest to dee: “Daut wia needich, daut Gott sien Wuat ieescht junt jebrocht wort. Oba kjikjt! Wäajen jie daut aufwiesen un junt selfst nich mol doafäa wieetachten, daut eewje Läwen to kjrieen, go wie no de aundre Sorten Menschen*. 47  Wiels Jehowa* haft ons daut Jeboot jejäft un jesajcht: ‘Ekj hab die aunjestalt, een Licht fa de aundre Sorten Menschen* to sennen un de Radunk bat de hinjaschte Akj oppe Welt to brinjen.’” 48  Aus dee von de aundre Sorten Menschen* dit hieeden, fungen dee sikj aun to freien un dee veharlichten Jehowa* sien Wuat. Un aul dee, waut fa daut eewje Läwen rajcht enjestalt wieren, kjeemen toom Gloowen. 49  Buta daut wort Jehowa* sien Wuat en daut gaunze Launt vespreet. 50  Oba de Juden hizten de aunjeseene Frues en, waut Gott ferchten, un uk de väaschte Mana von de Staut. Un dee rechten eene Vefoljunk jäajen Paulus un Ba̱rnabas aun un juagen dee ut äare Jäajent rut. 51  Doawäajen stoowen see sikj dän Stoff von äare Feet aus eene Woarnunk fa dee un jinjen no Iko̱nion. 52  Un de Jinja wieren wieda voll Freid un heiljen Jeist.

Footnooten

See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Ooda: “effentlich deenden”.
See Wuaterkjläarunk bie “Fausten”.
Wuatlich: “en de Sinagogen”.
Dauts een reemischa Harscha äwa eene Prowins. See Wuaterkjläarunk bie “Prowins-Harscha”.
Dauts een reemischa Harscha äwa eene Prowins. See Wuaterkjläarunk bie “Prowins-Harscha”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Dauts een reemischa Harscha äwa eene Prowins. See Wuaterkjläarunk bie “Prowins-Harscha”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Wuatlich: “de Sinagog”.
Wuatlich: “de Sinagog”.
Wuatlich: “met sienen oppjehowden Oarm”.
Wuatlich: “siene Sot”.
Aulsoo de Christus.
Dauts Jesus.
Ooda: “Boom”.
Ooda: “Aunjedenkjs-Grauf”.
Ooda: “Gott sienen Wellen deed”.
Met daut Wuat “Jennerazion” sent jeweenlich Menschen von een veschiednet Ella jemeent, waut fa een jewesset Stoot en deeselwje Tiet läwen.
Wuatlich: “en de Sinagog”.
Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.