Aposteljeschicht 27:1-44
27 Aus daut nu entschieden wort, daut wie sullen metem Schepp no Ita̱lien reisen, äwajeewen se Paulus un eenje aundre Faustjenomne eenen Soldoten-Leida, waut Ju̱lius heet un von Augu̱stus siene Soldoten-Grupp wia.
2 Aus wie oppem Schepp von Adramietium noppstieejen, waut reed wia, no veschiedne Städen to reisen aune Kaunt Mäa en de Prowins A̱sien, reisd wie loos. Arista̱rchus, een Mazedo̱nia von Tessalo̱nich, wia met ons toop.
3 Dän näakjsten Dach kjeem wie en Si̱don aun, un Ju̱lius behaundeld Paulus leeftolich* un leet dän no siene Frind gonen, daut dee sikj om am kjemren kunnen.
4 Aus wie von doa metem Schepp veleeten, reisd wie dicht bie de Insel Ziepern, wäajen wie doa Schulinj hauden fa dän Wint, waut jäajen ons wia.
5 Dan reisd wie äwa daut opne Mäa delenjd Zili̱zien un Pamfielien un hilden bie Miera, Liezien, aun.
6 Doa funk de Soldoten-Leida een Schepp von Alexa̱ndria, waut no Ita̱lien wull, un hee säd, daut wie doa noppstieen sullen.
7 Aus wie dan miere Doag sacht wiedareisden, kjeem wie met Schwierichkjeiten entlich bat Kni̱dos. Wiels wie wäajen dän Wint nich jlikjwajch reisen kunnen, fua wie bie Salmo̱ne vebie un dan delenjd Kreet, wua Schulinj wia.
8 Aus wie dan met Schwierichkjeiten aune Kaunt delenjdreisden, kjeem wie bat eene Städ, waut Scheenhowen heet, waut dicht bie de Staut Lasä̱a wia.
9 Nu wia doa aul een nat Schoof Tiet vegonen, un daut Reisen wia aul jefäadlich, wiels mau rajcht de Tiet toom fausten fa dän Äwareenmoakungs-Dach wia aul äwa. Dan jeef Paulus de Mana eenen Rot
10 un säd to dee: “Mana, ekj kaun seenen, daut et nich goot es to reisen. Wan wie reisen woaren, woat daut Schepp unjagonen. Dan woa wie de Fua vespälen un wie kunnen uk ons Läwen* velieren.”
11 Oba de Soldoten-Leida horcht no dän Stieemaun un no dän Ieejendeema vom Schepp, enne Städ no daut, waut Paulus säd.
12 Wäajen de Howen* nich doafäa jeieejent wia, doa äware Winta to bliewen, rooden de Mieeschte too, doa to veloten, un wan daut irjentwoo mäajlich wia, bat Feenix to komen, un doa äwa de Winta to bliewen. Daut es een Howen bie Kreet, wua eena von Nuad-Oosten un von Sied-Oosten naunkomen kaun.
13 Aus de Wint natjes von Sieden pust, dochten dee, daut see met dit wudden kjennen bat doa komen, wua see hanwullen. Dee hoowen dän Anka opp un fuaren loos metem Schepp delenjd Kreet dicht bie de Kaunt.
14 Oba goanich lang no daut, kjeem doa een stoakja Wint opp, waut “Euroa̱kuilo*” jenant woat.
15 Wäajen daut Schepp von dän stoakjen Wint metjenomen wort un wäajen wie nich mea kunnen verwoaz jäajen dän Wint foaren, jeew wie opp un leeten ons metnämen.
16 Dan kjeem wie bat dän Schulinj von eene kjliene Insel, waut “Kauda” jenant woat. Un doch kunn wie mau afens daut kjliene Boot* hinjen aum Schepp unja Kontroll kjrieen.
17 Oba aus dee daut doa dan ieescht noppjeholt hauden, bungen see daut Schepp met lange Strenj toop, daut daut nich uteneenbruak. Un wäajen see beduaden, aus daut Schepp wudd oppem Sauntklompen* unjarem Wota oppschlapen, leeten see aules rauf, wua daut Säajel aun wia, un leeten sikj von dän Wint metnämen.
18 Wäajens wie aul wieren wäajen dän Storm jewaultich sea opp un dol jetekjt worden, fungen dee dän näakjsten Dach aun, daut Schepp leichta to moaken.
19 Un dän dredden Dach schmeeten see daut Schepp-Jereetschoft met äare ieejne Henj wajch.
20 Aus de Sonn un de Stierns aul fa miere Doag nich wieren väajekomen un de jewaultja* Storm ons haud toojesat, velua wie tolatst aul onse Hopninj, läwen to bliewen.
21 Aus see ieescht lang onen Äten jewast wieren, stunt Paulus mank dee opp un säd: “Mana, jie hauden werkjlich sult no mienen Rot horchen un nich von Kreet wiedareisen. Soo haud wie ons kunt aul disen Schoden un Velust spoaren.
22 Oba nu fodda ekj junt opp, Moot to foten, wiels kjeena* von junt woat stoawen; bloos daut Schepp woat togruntgonen.
23 De Nacht stunt een Enjel bie mie von dän Gott, dän ekj jehia un fa dän ekj heiljen Deenst doo.
24 Un dee säd: ‘Hab nich Angst, Paulus. Du motst ver dän Kjeisa komen. Un kjikj! Gott woat die raden un uk aul dee, waut met die toop oppem Schepp reisen.’
25 Soo, fot Moot, Mana, wiels ekj jleew Gott un daut et woat krakjt soo romkomen, aus mie jesajcht wort.
26 Oba daut Schepp mott irjentwua dicht bie eene Insel togruntgonen.”
27 Aus de 14. Owent aunfunk, word wie opp daut Adria̱tische Mäa noch emma opp un dol jetekjt. Dan lot zeowes späad sikj de Stieemana daut soo, daut wie musten irjentwua dicht bie Launt sennen.
28 Dan mauten dee, woo deep daut wia, un daut wieren ojjefäa 36 Meeta*. Dan fuaren see noch een Enjskje wieda un mauten noch een Mol un dan wieren daut ojjefäa 27 Meeta*.
29 Un wäajen dee Angst hauden, daut see wudden opp Steena oppkomen, schmeeten see hinjen biem Schepp vea Ankasch rauf un wenschten sikj, daut et dach wort.
30 Oba de Stieemana wullen sikj proowen, von daut Schepp fuattobrinjen. Om daut to doonen, leeten dee daut kjliene Boot rauf un deeden sikj soo, aus wudden see de Ankasch väaren aum Schepp wellen raufloten.
31 Aus Paulus daut enwort, säd hee to dän Soldoten-Leida un to de Soldoten: “Wan dee Mana nich opp dit Schepp bliewen, dan kjenn jie nich jerat woaren.”
32 Dan schneeden de Soldoten de Strenj auf von daut kjliene Boot, soo daut et rauffoll.
33 Aus et dan meist batem doagen wia, root Paulus dee aula too, waut to äten. Hee säd: “Vondoag es aul de 14. Dach, wua jie ut Angst jeluat haben, un jie haben aul dän Tiet rein nuscht jejäten.
34 Doawäajen rod ekj junt too, waut to äten, wiels daut woat junt goot doonen. Kjeena von junt woat eene Hoa von oppem Kopp velieren.”
35 Aus hee dit jesajcht haud, neem hee Broot un dankt Gott doa ver aulem fa daut un bruak daut un funk aun to äten.
36 Dan footen see aula Moot un fungen aun, waut to äten.
37 Aules toop wia wie doa 276 Menschen* opp daut Schepp.
38 Aus see ieescht soo väl jejäten hauden, daut see saut wieren, schmeeten see dän Weit vom Schepp rauf em Wota nenn, daut daut Schepp leichta wia.
39 Aus daut dach wort, kunnen see Launt seenen, oba see kjanden daut nich. Oba see sagen eene saundje Mäakaunt, un see wieren sikj gaunz eenich, daut Schepp doa seenen bat de Kaunt to kjrieen, wan et mäajlich wia.
40 Doawäajen schneeden see de Strenj auf von de Ankasch un leeten dee em Mäa faulen. Un fuaz muaken see uk de Reemes von de Roodlen loos. Un aus see daut väaschte Säajel ieescht hauden no Hecht jetrocken em Wint nenn, proowden see, no de Kaunt to komen.
41 Aus dee opp eenen Klompen Saunt noppjerooden, waut doa unjarem Wota wia, schlapt daut Schepp opp un daut väaschte Poat vom Schepp wia doa gaunz faust. Oba daut hinjaschte Poat funk aun, gaunz en Bieta to bräakjen wäajen de Walen.
42 Nu worden de Soldoten sikj eenich, aule Faustjenomne doottomoaken, daut kjeena wudd kjennen wajchschwamen un utkleiwen.
43 Oba de Soldoten-Leida wia sikj gaunz eenich, Paulus to beschitzen, un hilt de Soldoten doavon auf, äaren Plon derchtofieren. Hee säd, daut dee, waut schwamen kunnen, sullen em Wota nennhupsen, soo daut dee daut ieeschte no de Kaunt kjeemen.
44 De Äwaje sullen hinjaraunkomen; eenje opp Bräda un aundre opp Bieta von daut Schepp. Soo worden dee aula jerat un batem Launt jebrocht.
Footnooten
^ Ooda: “met Leew fa dän Näakjsten”.
^ Ooda: “onse Seel”.
^ Dauts eene Städ, wua de Schäp aunkomen.
^ Dauts een Nuadoost-Wint.
^ Daut wia een kjlienet Extra-Boot, waut doa kunn jebrukt woaren aus een Radungsboot.
^ Wuatlich: “Sierte”. See Wuaterkjläarunk bie “Sierte”.
^ Wuatlich: “nich een nata”.
^ Ooda: “kjeene Seel”.
^ Ooda: “120 Schoo”; “20 Fodem”.
^ Ooda: “90 Schoo”; “15 Fodem”.
^ Ooda: “Seelen”.
