De Breef aun de Efeesa 4:1-32
4 Ekj, waut wäajen dän Harn faustjenomen sie, fodda junt opp, soo to läwen, daut et met daut tooppaust, wuafäa jie jewält sent.
2 Siet gaunz un goa deemootich, siet ruich enjestalt un jeduldich, vedroacht eena dän aundren met Leew,
3 schauft iernstlich doaropp, de Eenichkjeit to bewoaren, waut derch dän Jeist kjemt. De Fräd, waut junt soo aus een Baunt toophelt, woat junt halpen.
4 Doa es bloos een Kjarpa un bloos een Jeist, krakjt soo aus doa bloos eene Hopninj es, fa dee jie jewält sent.
5 Doa es bloos een Har un bloos een Gloowen un bloos eene Doop.
6 Doa es bloos een Gott un Voda fa aulem; dee es äwa aulem un wirkjt derch aulem un es en aulem.
7 Jieda eenem von ons wort daut groote Metleet* jejäft, soo aus de Christus dit Jeschenkj utjedeelt haft.
8 Wiels daut sajcht: “Aus hee no Hecht fua, fieed hee Faustjenomne wajch; hee jeef Mana aus Jeschenkja.”
9 Waut meent daut dan, wan daut sajcht, daut “hee no Hecht fua”? Meent daut nich, daut hee ea raufkjeem no de Jäajenden unjen, aulsoo no de Ieed?
10 Krakjt dee, waut raufkjeem, es uk krakjt dee, waut väl wieda no Hecht fua, aus de Himmel es, soo daut hee aules kaun erfellen.
11 Un hee jeef eenje aus Apostel, eenje aus Profeeten, eenje aus Vekjindja von de goode Norecht*, eenje aus Schopshoads un Lierasch
12 toom de Heilje trajchtstalen*, toom aundre deenen un toom Christus sienen Kjarpa oppbuen.
13 Dee woaren dit doonen, bat wie aula en eenen Gloowen veeent sent un Gott sienen Sän krakjt kjanen, soo daut wie kjennen riepe Menschen woaren; gaunz un goa riep soo aus Christus.
14 Doawäajen well wie nich lenja Kjinja sennen, waut von de Walen han- un häajeschmäten woaren, un uk nich von aulahaunt Lieren opp- un doljepust woaren derch Menschen, waut Faulen oppstalen un aundre hinjalestich aunschmäaren.
15 Oba wie, waut de Woarheit räden, well wie en aule Stekjen ut Leew en dän nennwaussen, waut daut Haupt* es, aulsoo Christus.
16 Derch am sent aule Poats vom Kjarpa fein toop un dee schaufen toop, wäajen jieda Jelenkj daut deit, waut doa needich es. Wan jieda Poat* vom Kjarpa fein schauft, dan fieet daut doatoo, daut de Kjarpa waust un sikj en Leew oppbut.
17 Doawäajen saj ekj dit un woarn junt ver dän Harn, daut jie junt nich lenja sellen soo vehoolen, aus de aundre Sorten Menschen* doonen, wiels dee haben äa Vestaunt bie Sachen, waut nuscht enhoolen*.
18 Dee sent met äare Jedanken em Diestren un von daut Läwen jedeelt, waut Gott jehieet, wiels dee von Gott nuscht weeten wellen un em Hoat onen Jefeelen sent*.
19 Dee haben aule Schomp veloaren un haben sikj en een sinteljet, schomplooset Benämen* nennjejäft un doonen aule Sorten Orreinet met Bejia.
20 Oba jie haben nich jelieet, daut de Christus soo es.
21 Jesus lieed daut, waut de Woarheit es, un wan jie von am jehieet haben un derch am jelieet worden, dan weet jie sea goot om dise Sachen om.
22 Junt wort jelieet, junt von de oole Natua loostomoaken, waut to jun väajet Vehoolen jehieed, wiels met de oole Natua woat daut emma oaja wäajen äaren hinjalestjen Janka.
23 Un doot june Wajch to denkjen* wieda niemoaken.
24 Un trakjt junt de niee Natua aun, waut doa no Gott sienen Wellen no jemoakt wort, un dee stett sikj opp de woare Jerajchtichkjeit un tru sennen.
25 Doawäajen, nu daut jie junt haben doavon loosjemoakt, aundre to unjagonen, saul jieda eena to sienen Näakjsten de Woarheit räden, wiels wie sent Poats* vom Kjarpa, waut toopjehieren.
26 Wan jie doll sent, dan doot nich sindjen; blieft nich soo lang oajalich, bat de Sonn unjajeit.
27 Jäft dän Beesen Fient kjeene Jeläajenheit.
28 Dee, waut stält, saul nich mea stälen; enne Städ daut saul dee sea schaufen un met siene Henj goode Oabeit doonen, soo daut dee eenen aundren waut jäwen kaun, waut daut fält.
29 Ut jun Mul saul kjeen vefuldet Wuat rutkomen, oba bloos soont, waut goot es toom aundre oppbuen, doano aus daut fält un waut dee toom Gooden es, waut daut hieren.
30 Doot uk nich Gott sienen heiljen Jeist truarich moaken, met dän jie sent fa dän Dach jestampelt worden, aun dän jie derch een Leesjelt friekomen.
31 Moakt junt loos von jieda bettalichen Hauss, von Oaja, von Wutt, utbrellen, hunjsche Räd un uk von aules, waut toom Schoden es.
32 Enne Städ daut woat leeftolich eena toom aundren; siet von Hoaten metfeelent; siet wellich reed, junt unjarenaunda to vejäwen, krakjt soo aus Gott uk wellich reed wia, junt derch Christus to vejäwen.
Footnooten
^ Ooda: “de onvedeende Leeftolichkjeit”.
^ Ooda: “aus Evangeliumsvekjindja”.
^ Ooda: “utlieren”.
^ Ooda: “de Kopp”.
^ Ooda: “Jlett”.
^ Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
^ Ooda: “ladich sent”; “vejäfs sent”.
^ Wuatlich: “em Hoat sent hoat jeworden”.
^ Opp Griechisch: “ase̱lgeia”. See Wuaterkjläarunk bie “Sinteljet, schomplooset Benämen”.
^ Ooda: “de Krauft, waut jun Denkjen drift”. Wuatlich: “de Jeist von jun Denkjen”.
^ Ooda: “Jläda”.
