De Breef aun de Filippa 2:1-30
2 Doot jun Bastet, om aundre Moot tootospräakjen, wäajen jie Christus jehieren, un treest aundre ut Leew. Siet eena om dän aundren bedocht, räakjent junt väl un habt Metleet.
2 Wan jie daut doonen, dan woa ekj voll Freid sennen. Siet äwareen jesonnen, leeft junt unjarenaunda un siet en june Woakjen un Jedanken gaunz un goa veeent.
3 Wautemma jie doonen, doot daut nich, wäajen jie opp strieden sent ooda ekjich sent. Enne Städ daut siet deemootich un talt aundre fa hecha aus junt selfst.
4 Siet nich bloos no daut ut, waut junt selfst intressieet, oba siet uk doano ut, waut aundre intressieet.
5 Habt wieda soone Enstalunk, aus Christus Jesus haud:
6 Wan hee uk biejlikj soo wia aus Gott, kjeem am daut oba nich mol em Senn, sikj waut tootoieejnen, waut am nich troff, aulsoo sikj Gott jlikjtostalen.
7 Nä, enne Städ daut jeef hee aules opp un neem daut aun, biejlikj soo aus een Sklow to sennen un wort een Mensch*.
8 Un nich bloos daut: Aus hee soo aus een Mensch kjeem*, deemootijd hee sikj un hee wort jehuarsom batem Doot, jo, batem Doot aun eenen Liedenspol*.
9 Dits de Uasoak, wuarom Gott am väl hecha aunjestalt haft un am eenen Nomen jejäft haft, waut äwa jieda aundren Nomen steit.
10 Gott deed dit, daut jieda Kjnee sikj saul en Jesus sienen Nomen bieejen; dee, waut em Himmel sent, un dee, waut oppe Ieed sent, un dee, waut unja de Ieed sent.
11 Jieda Tung saul ver aundre bekauntmoaken, daut Jesus Christus Har es, waut Gott, dän Voda, to Harlichkjeit deent.
12 Doawäajen, leewe Breeda, jie sent emma jehuarsom, nich bloos wan ekj bie junt sie, oba nu noch väl dolla wan ekj nich bie junt sie. Doawäajen strenjt junt wieda aun, met Forcht un Respakjt doaropp to schaufen, daut jie june Radunk kjrieen.
13 Gott es dee, waut junt stoakj moakt, soo daut jie am en aule Stekjen jefaulen kjennen; un hee jeft junt beides: dän Wunsch un uk de Krauft, daut to doonen.
14 Doot wieda aules onen grunzen un strieden,
15 soo daut jie kjennen Gott siene Kjinja sennen, waut onen Fäla un schultfrie sent. Wan jie onen Fäla bliewen, dan woa jie soo schienen aus dache Lichta, wan jie uk mank eene schlajchte un vedreide Jennerazion* läwen.
16 Hoolt junt wieda faust aun daut Läweswuat. Dan woa ekj Uasoak haben, mie aun Christus sienen Dach to freien, wiels ekj weeten woa, daut ekj nich vejäfs jerant hab ooda vejäfs schwoa jeschauft hab.
17 Oba mau rajcht wan ekj uk gaunz utjegoten woa soo aus een Drinkjopfa un doaderch to jun Opfa un to junen truen Deenst fa Gott biedroag, sie ekj oba froo un frei mie met junt aula met.
18 Krakjt soo wudd jie uk sellen froo sennen un junt met mie metfreien.
19 Ekj hop, daut de Har Jesus mie lat Timotä̱us em Korten no junt schekjen, soo daut ekj kaun Moot kjrieen, wan ekj woa von junt to hieren kjrieen.
20 Ekj hab sest kjeenem, waut soone Enstalunk haft aus hee un waut sikj soo iernstlich om june Needichkjeiten kjemren woat.
21 Wiels aul de aundre sent bloos doano ut, waut äant selfst intressieet, un nich no daut, waut Jesus Christus intressieet.
22 Oba jie weeten, waut fa een goodet Väabilt Timotä̱us jejäft haft, wiels hee haft met mie toop sea schwoa jeschauft*, om de goode Norecht to vebreeden, soo aus een Kjint met sienen Voda toop.
23 Doawäajen hop ekj, daut ekj krakjt am schekjen kaun, soo schwind aus ekj weet, woo daut met mie romkomen woat.
24 Un weet jie, ekj hab daut Vetruen, daut de Har mie uk boolt woat loten no junt komen.
25 Oba nu opp Stekjen es daut needich, daut ekj junt Epafrodi̱tus schekj, mienen leewen Brooda un Metoabeida un Metsoldot. Hee haft aus jun Norechta jedeent un aus een Deena toom mie halpen.
26 Hee wenscht sikj, junt aula to seenen, un hee es bedrekjt, wiels jie jehieet haben, daut hee krank wia.
27 Jo, hee wort soo krank, daut hee meist krakjt storf. Oba Gott haud Metleet met am, un nich bloos met am, oba uk met mie, soo daut ekj nich eenen Trua no dän aundren derchgonen must.
28 Doawäajen schekj ekj dän soo schwind aus afens mäajlich no junt, daut jie wada kjennen Freid haben, wan jie am seenen. Dan doaf ekj mie nich lenja om junt sorjen.
29 Doawäajen nämt dän met Freiden opp, soo aus jie dän Harn siene Nofolja jeweenlich oppnämen, un wiest, daut soone Mana aus daut fa junt wieetvoll sent.
30 Hee storf meist, wäajen hee Christus* sien Woakj deed. Hee sad sien Läwen wäajen mie opp Spell*, wäajen jie nich hia sennen kunnen toom mie halpen.
Footnooten
^ Wuatlich: “wort met de Menschen jlikj”.
^ Wuatlich: “Aus hee en Menschen-Jestault jefungen wort”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Liedenspol”.
^ Met daut Wuat “Jennerazion” sent jeweenlich Menschen von een veschiednet Ella jemeent, waut fa een jewesset Stoot en deeselwje Tiet läwen.
^ Wuatlich: “soo aus een Sklow jedeent”.
^ Ooda woomäajlich: “dän Harn”.
^ Ooda: “brocht siene Seel wäajen mie en Jefoa”.
