De Breef aun de Kolossa 2:1-23

  • Gott sien heiljet Jeheemnis, de Christus (1-5)

  • Paust opp fa dee, waut junt aunschmäaren wellen (6-15)

  • De Werkjlichkjeit es Christus (16-23)

2  Wiels ekj well, daut jie enwoaren, waut von grooten Kaumf ekj om junt haulwen derchgo un uk wäajen de Breeda en Laodize̱a un wäajen aul dee, waut mie noch kjeenmol jeseenen haben*.  Ekj saj dit, daut dee jetreest woaren un en Leew veeent sent. Soo woaren dee aule Säajnungen haben, waut doavon komen, daut see faust opp daut vetruen, waut see vestonen. Soo woaren dee kjennen gaunz om Gott sien heiljet Jeheemnis* omweeten, aulsoo om Christus.  En am es aule Weisheit un aulet Weeten väasechtich vestoaken soo aus waut Wieetvollet.  Ekj saj dit, daut junt kjeena kaun aunschmäaren met veleidende Wieed.  Wan ekj kjarpalich uk nich doa sie, sie ekj oba met miene Jedanken* bie junt. Ekj frei mie to seenen, woo ordentlich daut bie junt toojeit un woo faust jun Gloowen aun Christus es.  Jie haben Christus Jesus, dän Harn, aunjenomen un doawäajen folcht dän wieda no.  Siet soo aus Plaunten met deepe Wartlen, daut jie aus siene Nofolja kjennen waussen un em Gloowen stoakj sennen, krakjt soo aus junt jelieet wort. Un dankt Gott emma fa aules.  Siet väasechtich! Lot junt von kjeemen met weltelje Weisheit aunschmäaren, waut sikj opp faulsche un nutzloose Menschen-Jewanheiten stett. Dee stetten sikj opp daut schwake, weltelje Denkjen, enne Städ opp Christus.  Wiels en Christus sent Gott siene Ieejenschoften gaunz un goa to seenen. 10  Jie sent derch am volstendich jeworden. Hee steit äwa aule Rejierungen un Machten. 11  Wäajen jie met Christus vebungen sent, hab jie uk eene Beschniedunk jekjräajen, oba dauts nich aun dän fleescheljen Kjarpa. Dits eene Beschniedunk, waut Christus siene Nofolja haben, un dee moakt junt frie von de Sind en dän Kjarpa. 12  Wiels jie worden met am toop begroft, wäajen jie deeselwje Doop derchjinjen waut hee. Jie worden uk oppjewakjt, wäajen jie met Christus vebungen sent un wäajen jie Gloowen haben aun Gott siene Krauft, waut am vom Doot oppjewakjt haft. 13  Un dan uk noch, wan jie wäajen june Sinden un wäajen jie nich beschnäden wieren uk doot wieren, muak Gott junt met Jesus toop läwendich. Gott vejeef ons leeftolich aule Sinden. 14  Hee haft daut jeschräwne Jesaz ojjeltich jemoakt, waut doa wees, daut wie Sinda wieren. Hee haft daut tonuscht jemoakt, doaderch daut hee daut aum Liedenspol* jenoagelt haft. 15  Hee haft Rejierungen un Machten jewonnen un haft ver aulem jewäsen, daut hee dee enjenomen haft derch dän Liedenspol*. Hee leit dee aus Faustjenomne un wiest, daut hee dee jewonnen haft. 16  Doawäajen, lot nich too, daut irjentwäa junt rechten kaun wäajen daut, waut jie äten un drinkjen, ooda wäajen een Joaresfast ooda wäajen eenen Niemon ooda eenen Sabat. 17  Dise Sachen sent een Schauten von daut, waut doa noch kjemt, oba de Werkjlichkjeit es Christus. 18  Lot junt von kjeenem de Beloonunk wajchnämen, mau rajcht wan deejanja sikj soo deit, daut dee deemootich es un eene Sort Aunbädunk von Enjel nojeit. Soon Mensch “steit faust fa daut en*”, waut dee jeseenen haft. Dee pucht met soont, waut nuscht enhelt, wäajen dee von menscheljet Denkjen jeleit woat. 19  Dee helt sikj nich aun Christus, ons Haupt*. Christus es deejanja, waut dän gaunzen Kjarpa, aulsoo de Vesaumlunk, met daut vesorcht, waut dän fält, daut dee fein schauft. Hee sitt doano, daut dee fein toopschauft, soo aus de Jelenkja un Sänen von eenen Kjarpa, un daut dee soo waust, aus Gott daut haben well. 20  Jie sent met Christus toop jestorwen un sent von daut schwake, weltelje Denkjen friejemoakt worden. Wuarom läw jie dan soo, aus wudd jie noch Poat sennen vonne Welt? Wuarom hool jie dee äare Räajlen soo aus: 21  “Nemm daut nich, schmakj daut nich, schia daut nich aun”? 22  Dit sent bloos Menschen-Jebooten un -Lieren, waut doarom gonen, waut Menschen äten un drinkjen, un dan es et met daut jewast. 23  Wan daut uk weis lat, dise Räajlen to hoolen, halpt dee daut oba nich, jäajen äare sintelje Wenschen to kjamfen. Dee hoolen dise Räajlen, wäajen dee selfst entscheiden wellen, woo see äaren Gottesdeenst doonen wellen. Dee bestrofen äaren ieejnen Kjarpa, daut de Menschen denkjen sellen, see sent deemootich.

Footnooten

Wuatlich: “mien Jesecht em Fleesch nich jeseenen haben”.
See Wuaterkjläarunk bie “Heiljet Jeheemnis”.
Wuatlich: “em Jeist”.
See Wuaterkjläarunk bie “Liedenspol”.
See Wuaterkjläarunk bie “Liedenspol”.
Hia brukt Paulus eenen Sauz, waut doamet to doonen haud, waut de Heiden deeden un waut met jeheeme Sitten (toom wua biegonen) to doonen haud.
Ooda: “onsen Kopp”.