Jeschräwen von Lukas 15:1-32
15 Nu kjeemen aul de Takskollakjta un Sinda rom Jesus toom am toohorchen.
2 Un de Farisä̱a un uk de Schreftjelieede* grunzten un säden: “Dis Mensch nemt Sinda opp un at met dee toop.”
3 Dan vetald hee äant dit Jlikjnis un säd:
4 “Wan wäa von junt 100 Schop haft un eent von dee fuatkjemt, woat dee dan nich de 99 enne Wiltnis tochloten un no daut eene sieekjen gonen, waut vebiestat es, bat dee daut finjt?
5 Un wan dee daut dan ieescht jefungen haft, dan nemt dee daut opp siene Schulren un freit sikj.
6 Un wan hee no Hus kjemt, dan roopt hee siene Frind un siene Nobasch toop un sajcht to dee: ‘Freit junt met mie met, wiels ekj hab mien Schop jefungen, waut vebiestat wia.’
7 Ekj saj junt: Krakjt soo es daut uk em Himmel. Doa woat et mea Freid jäwen äwa eenen Sinda, waut een Leetsennen haft, aus äwa 99 Jerajchte, waut doa nich brucken een Leetsennen haben.
8 Woat nich jieda Fru, waut 10 Drachma-Zenten* haft un dan eent von dee velist, eene Laump aunstekjen un äa Hus utfäajen un sea väasechtich sieekjen, soo lang bat see daut finjt?
9 Un wan see daut ieescht jefungen haft, dan roopt see äare Frind* un äare Nobasch toop un sajcht to dee: ‘Freit junt met mie met, wiels ekj hab daut Drachma-Zent* jefungen, waut fuat wia.’
10 Ekj saj junt: Krakjt soone Freid jeft daut uk mank Gott siene Enjel em Himmel äwa eenen Sinda, waut een Leetsennen haft.”
11 Dan säd hee: “Een Maun haud twee Säns,
12 un de Jinjra säd to sienen Voda: ‘Voda, jeff mie mien Poat von mien Oafgoot, waut mie traft.’ Dan jeef de Voda äant beid daut Oafgoot, waut äant troff.
13 Een poa Doag lota pakt de jinjsta Sän aul siene Sachen toop un reisd wiet auf no een aundret Launt un vekwosd sien gaunzet Oafgoot derch een willet Läwen*.
14 Un aus hee ieescht aules vebrukt haud, jeef daut en daut Launt eene groote Hungaschnoot un hee haud nuscht mea.
15 Hee jinkj mau rajcht no eenen von daut Launt doa un boot sikj aun, fa am to schaufen. Un dee schekjt am dan no de Stap, siene Schwien to heeden.
16 Un am wia doano, sienen Hunga met de Schooten* to stellen, waut de Schwien freeten. Oba kjeena jeef am irjentwaut to äten.
17 Aus dee dan to Besennunk kjeem, säd hee: ‘Väle von mienen Voda siene Oabeida haben äwajenuach Broot un ekj mott hia doothungren.
18 Ekj woa mie oppmoaken un trigj no mienen Voda reisen un sajen: “Voda, ekj hab jäajen dän Himmel un jäajen die jesindicht.
19 Ekj sie daut nich mea wieet, dien Sän jenant to woaren. Nemm mie aun aus eent von diene Oabeida.”’
20 Soo, hee muak sikj opp un wankt no sienen Voda. Aus hee noch een langet Enj auf wia, sach sien Voda am un dän jaumad daut äwa am. Dan rand de Voda am entjäajen. Dee pakt am om un jeef am leeftolich eenen Kuss.
21 Dan säd de Sän to dän Voda: ‘Voda, ekj hab jäajen dän Himmel un jäajen die jesindicht. Ekj sie daut nich mea wieet, dien Sän jenant to woaren.’
22 Oba de Voda säd to siene Sklowen: ‘Brinjt schwind eenen Rock, dän basten, un trakjt am dän aun un streept am eenen Rinkj oppem Finja, un trakjt am uk Wratschen aun.
23 Un brinjt uk daut jemaste Kaulf, soo daut wie kjennen äten un ons daut loten scheen gonen.
24 Wiels disa, mien Sän, wia doot un es toom läwen jekomen. Hee wia veloaren un es jefungen worden.’ Un dee leeten sikj daut scheen gonen.
25 Oba de elra Sän wia oppe Stap, un aus dee trigjkjeem un bat dicht bie daut Hus kjeem, hieed hee Spell un daut doa jedaunzt wort.
26 Dan roopt hee eent von de Deena un fruach dän, waut doa aunjinkj.
27 Dee säd to am: ‘Dien Brooda es trigjjekomen un dien Voda haft daut jemaste Kaulf jeschlacht, wäajens hee dän wada läwendich trigjhaft.’
28 Oba de elra Sän must sikj sea oajren un jinkj nich nenn. Dan jinkj sien Voda rut un proowd, am to beräden.
29 Dan säd de Sän to dän Voda: ‘Kjikj mol! Aul dise Joaren hab ekj aus een Sklow fa die jedeent un sie die kjeenmol ojjehuarsom jewast. Oba du hast mie kjeenmol eene junge Kos jejäft, soo daut ekj mie daut kunn met miene Frind toop loten scheen gonen.
30 Oba soo schwind aus disa, dien Sän, trigjkjemt, dee dien Hab un Goot met Huaren vekwost* haft, dan schlachst daut jemaste Kaulf fa dän.’
31 Un de Voda säd to dän: ‘Mien Sän, du best emma bie mie jewast un aules, waut mient es, es uk dient.
32 Oba wie musten ons daut eefach loten scheen gonen un schaftich sennen, wiels dien Brooda wia doot un es toom läwen jekomen, hee wia veloaren un es jefungen worden.’”
Footnooten
^ See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Drachma”.
^ Ooda: “äare Frind, waut Frues sent”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Drachma”.
^ Ooda: “derch praussen”; “een dwautschet Läwen”.
^ Daut sent Schooten von Cerato̱nia-Beem.
^ Wuatlich: “oppjefräten”.
