Aun Titus 1:1-16
1 Dis Breef kjemt von Paulus, Gott sien Sklow un Jesus Christus sien Apostel. Mien Gloowen un miene Oabeit aus Apostel stemt met Gott siene Utjewälde äaren Gloowen un met de krakjte Erkjantnis von de Woarheit. Dise Woarheit stemt met daut, daut wie Gott tru deenen*,
2 un stett sikj opp de Hopninj fa daut eewje Läwen, waut Gott, dee nich lieejen kaun, aul lang trigj vesproaken haft.
3 To siene bestemde Tiet muak hee sien Wuat derch daut Prädjen bekaunt, waut mie äwajäft wort, soo aus ons Rada, Gott, daut haben wull.
4 Dis Breef es aun Ti̱tus jeschräwen, een woaret Kjint en dänselwjen Gloowen waut ekj:
Muchst du grootet Metleet* un Fräd haben von Gott, dän Voda, un von onsen Rada Christus Jesus*.
5 Ekj leet die oppe Insel Kreet, om Sachen trajchttostalen, waut nich en Ordnunk wieren, un om en jieda Staut Eltestasch auntostalen, soo aus ekj die de Aunwiesungen jeef:
6 Eenen Eltesten saul met nuscht to beschuljen gonen; dee kaun bloos eene Ehefru haben; siene Kjinja sellen em Gloowen sennen un nich beschulcht woaren, daut dee sikj nich kontrollen kjennen ooda jäajenaun sent.
7 Eenen Oppsechta saul met nuscht to beschuljen gonen, wiels daut es Gott sien Aunjestalda; dee saul nich ieejenkoppich sennen; nich leicht doll woaren; nich een Drinkja sennen; nich eena sennen, waut Jewault* brukt uk nich bejierich sennen no onopprechtjen Vedeenst.
8 Dee saul oppnäment sennen; daut Goode leewen; kloa denkjen kjennen*; jerajcht sennen; tru sennen un sikj kontrollen kjennen.
9 Bie daut, woo dee aundre lieet, saul dee sikj faust aun daut true Wuat hoolen, soo daut dee aundre met de goode* Lia kaun Moot toospräakjen un deejanje trajchtwiesen, waut jäajenaun räden.
10 Wiels doa sent väl Mana, waut jäajenaun sent un soont räden, waut nuscht enhelt, un aundre veleiden; besonda dee, waut aun de Beschniedunk fausthoolen.
11 Dise Mana mott daut Mul toojestopt, wiels krakjt dise brinjen wieda gaunze Famieljes uteneen, doaderch daut see aundre soont lieren, waut see nich wudden sellen, om onopprechtjen Vedeenst to kjrieen.
12 Een jewessa von dee, aulsoo äa ieejna Profeet, säd: “De Menschen von Kreet lieejen emma un sent jefäadelje, wille Tieren un fule Fräta.”
13 Dit es werkjlich soo. Doawäajen jroz wies dee wieda strenj trajcht, daut dee kjennen em Gloowen stoakj* sennen
14 un nich no oppjemoakte, judische Jeschichten un no Jebooten horchen von Menschen, waut sikj von de Woarheit wajchdreien.
15 Fa de reine Menschen es aules rein, oba fa dee, waut orrein sent un nich Gloowen haben, es nuscht rein. Wiels dee äa Denkjen un dee äa Jewessen sent beid orrein.
16 Dee moaken daut frie bekaunt, daut see Gott kjanen, oba derch äare Woakjen wiesen dee am auf, wiels daut sent äakjelje un ojjehuarsome Menschen un sent to kjeen goodet Woakj to brucken.
Footnooten
^ Ooda: “Gott hanjejäft deenen”.
^ Ooda: “onvedeende Leeftolichkjeit”.
^ Wan daut Wuat “Christus” ver “Jesus” steit, jeit daut dolla opp sien Aumt, waut hee haft.
^ Daut griechische Wuat, waut hia fa “Jewault” jebrukt woat, kaun bedieden, wäm vekjielen ooda wäm met Wieed schlonen.
^ Ooda: “goot unjascheeden kjennen”; “schneiw sennen”.
^ Ooda: “nutzboare”. Wuatlich: “jesunde”.
^ Wuatlich: “jesunt”.
