Aun Titus 2:1-15

  • De goode Lia fa junge un elre Menschen (1-15)

    • Wies Gottlooset auf (12)

    • Von gaunzen Hoaten Goodet doonen (14)

2  Du oba räd wieda von soont, waut met de goode* Lia stemt.  De elre Mana sellen en äare Jewanheiten utjejlikjt sennen; riep* sennen; kloa denkjen kjennen*; dee sellen em Gloowen, en Leew un em Uthoolen stoakj* sennen.  Krakjt soo sellen uk de elre Frues sikj respakjtvoll benämen; nich äwa aundre utholen toom dee eenen schlajchten Nomen moaken; nich aun väl Wien veskloft sennen un see sellen Lierasch sennen von waut Goodet.  Opp dee Wajch kjennen see de jinjre Frues Rot jäwen*, äare Ehemana un Kjinja to leewen;  kloa to denkjen*; een reinet Benämen to haben; tus to schaufen*; Goodet to doonen un äare Ehemana unjadon to sennen, soo daut äwa Gott sien Wuat nich schlajcht jerät woat.  Doo uk de jinjre Mana wieda oppmuntren, kloa to denkjen*,  un sie en aules een Väabilt met goode Woakjen. Lia aundre daut, waut rein es*, un doo daut derchjedocht un nemm daut iernst;  doo daut met goode* Räd, wua nich kaun schlajcht äwa jerät woaren, soo daut de Jäajna motten toschaund gonen, wäajen dee äwa ons nuscht Schlajchtet sajen kjennen.  De Sklowen sellen äare Wieets en aules unjadon sennen, dee proowen to jefaulen un nich jäajenaun räden. 10  Dee sellen de Wieets nich bestälen, oba wiesen, daut opp äant gaunz to vetruen es, soo daut see Gott, onsen Rada, siene Lia opp aule Wäaj utstraumen. 11  Wiels Gott sien grootet Metleet* es openboa jeworden un daut brinjt aule veschiedne Menschen Radunk. 12  Daut groote Metleet* lieet ons, daut wie daut Gottloose un de weltelje Wenschen aufwiesen sellen un daut wie medden en dise TIET* sellen met een kloaret Denkjen läwen, jerajcht läwen un Gott tru deenen*. 13  To deeselwje Tiet well wie wieda doano luaren, daut onse scheene Hopninj sikj erfelt un daut de Harlichkjeit von onsen grooten Gott un onsen Rada Jesus Christus openboa woat. 14  Hee jeef sien Läwen fa ons un soo muak hee ons frie* von aule Sorten Jesazloosichkjeit, un hee haft ons reinjemoakt, daut wie kjennen sien besondret Volkj sennen un von gaunzen Hoaten Goodet doonen. 15  Räd wieda von dise Sachen un jeff Rot* un wies trajcht met daut volle Rajcht, waut du hast. Lot nich too, daut irjentwäa opp die raufkjikjt.

Footnooten

Ooda: “nutzboare”. Wuatlich: “jesunde”.
Wuatlich: “iernst”.
Ooda: “goot unjascheeden kjennen”; “schneiw sennen”.
Ooda: “jesunt”.
Ooda: “halpen, wada kloa to denkjen”; “lieren”.
Ooda: “goot unjascheeden to kjennen”; “schneiw to sennen”.
Ooda: “sikj om äa Tus to kjemren”.
Ooda: “goot to unjascheeden”; “schneiw to sennen”.
Ooda woomäajlich: “Lia aundre met Reinheit”.
Ooda: “nutzboare”. Wuatlich: “jesunde”.
Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.
Ooda: “De onvedeende Leeftolichkjeit”.
See Wuaterkjläarunk bie “Dise TIET”.
Ooda: “Gott hanjejäft deenen”.
Wuatlich: “koft ons loos”; “koft ons trigj”.
Ooda: “spräakj Moot too”.