KJIKJ mol Kain un Abel hia. Dee sent nu aul groot. Kain es een Akaschmaun jeworden. Hee akat Jeträajd un deit uk Frucht un Jreens aunplaunten.

Abel buat met Schop. Hee jleicht daut, no kjliene Schopkjes oppaussen. Dee woaren groot, un boolt haft Abel eene Häad Schop to heeden.

Eenen Dach wullen Kain un Abel Gott waut jäwen. Kain brocht waut von daut, waut hee jeplaunt haud. Abel brocht sien aulabastet Schop. Jehova freid sikj sea äwa Abel un dän sien Jeschenkj. Äwa Kain un daut, waut dee am jejäft haud, freid hee sikj oba nich. Weetst du, wuarom nich?

Gott jefoll Abel sien Jeschenkj bäta, wiels Abel wia een feina Mensch. Abel räakjend Jehova väl un wia uk fein to sienen Brooda. Kain oba wia schlajcht un wia sienen Brooda nich goot.

Gott säd to Kain, hee sull sikj endren. Oba Kain horcht doa nich no. Hee beesad sikj, daut Gott Abel dolla jleicht aus am. Hee säd to Abel: ‘Komm mol met no de Stap.’ Aus see dort ieescht beid auleen wieren, schluach Kain sienen Brooda soo sea, daut dee storf. Es daut nich grausom, waut Kain deed?

Wan Abel uk aul lang doot es, haft Gott am oba nich vejäten. Abel wia een gooda Mensch, un soone Menschen vejat Jehova kjeenmol. Eenen Dach woat hee Abel wada oppwakjen. Dan woat Abel kjeenmol mea motten stoawen. Hee woat fa emma kjennen hia oppe Ieed läwen. Wudd daut nich scheen sennen, soo wäm aus Abel kjanen to lieren?

Soone Menschen aus Kain jleicht Gott oba nich. Hee deed Kain bestrofen, daut dee sienen Brooda dootjemoakt haud, un schekjt dän wiet wajch von siene Famielje. Aus Kain wajchtrock, neem hee sikj eent von siene Sestren met un dee wort siene Fru.

Met de Tiet hauden Kain un siene Fru Kjinja. Uk aundre von Adam un Eva äare Säns un Dajchta befrieden sikj un hauden Kjinja. Boolt jeef daut väl Menschen oppe Ieed. En de näakjste Jeschichten woa wie von eenje waut lieren.