KJIKJ, waut hia passieet! Moses helt sienen Stock äwa daut Roode Mäa. De Israeliten sent doa aune Kaunt Mäa en Sechaheit, oba de Farao un sien gaunzet Kjrichshäa sent doa em Mäa un vedrinkjen. Well wie mol seenen, woo daut soo kjeem.

Soo aus wie aul weeten, haud de Farao de Israeliten no de tieende Ploag wajchjeschekjt. Bie 600 000 israelitische Mana, toop met väle Frues un Kjinja, veleeten Ägipten. Uk väle aundre, waut doa wieren toom Gloowen aun Jehova jekomen, trocken met de Israeliten met. See neemen aula äare Schop un Kosen un aul äa Vee met.

Ea de Israeliten Ägipten veleeten, fruagen see de Ägipta no Kjleeda un no wieetvolle Sachen von Golt un Selwa. De Ägipta wieren noch gaunz veenjst von de latste Ploag un jeewen de Israeliten aules, waut dee haben wullen.

Een poa Doag lota kjeemen de Israeliten bat daut Roode Mäa. Doa vereiwden see sikj. Äwadäm wia dän Farao un siene Mana daut aul leet jeworden, daut see de Israeliten hauden wajchjeschekjt, un säden: ‘Woo hab wie onse Sklowen gonen loten!’

Soo endad de Farao sienen Senn wada. Dee muak fuaz siene Kjrichswoages reed un roopt aul siene Kjrichsmana toop. Met 600 besondre Woages un aule aundre Woages von Ägipten juach de Farao de Israeliten hinjaraun.

Aus de Israeliten sagen, daut de Farao an met sien gaunzet Kjrichshäa hinjaraun kjeem, wort an sea angst. Doa wia kjeen Utwajch. Ver an wia daut Roode Mäa un hinja an kjeemen de Ägipta aun. Oba Jehova sad doa eene Wolkj tweschen sien Volkj un de Ägipta. Soo kunnen de Ägipta de Israeliten nich seenen uk nich aunkomen.

Jehova säd dan to Moses, hee sull sienen Stock äwa daut Roode Mäa hoolen. Aus Moses daut deed, leet Jehova eenen stoakjen Oostwint oppkomen. Daut Mäa deeld sikj uteneen un daut Wota bleef aun beid Sieden stonen.

Dan jinjen de Israeliten opp drieeje Ieed derch daut Mäa derch. Daut dieed väle Stunden, bat de Millionen Menschen toop met aul äare Tieren derch daut Mäa no de aundre Kaunt kjeemen. Schlieslich kunnen de Ägipta de Israeliten wada seenen un sagen, daut äare Sklowen eefach utkleiwden! Un soo juagen dee an hinjaraun, jlikjtoo em Mäa nenn.

Oba dan leet Gott de Räda von äare Woages loosgonen. De Ägipta kjrieejen groote Angst un schrieejen: ‘Jehova steit de Israeliten bie un kjamft jäajen ons! Well wie fuat von hia!’ Oba daut wia nu too lot.

Nu säd Jehova to Moses, hee sull sienen Stock noch eemol äwa daut Roode Mäa hoolen. Aus Moses daut deed, jinkj daut Mäa wada too un bedakjt de Ägipta un äare Woages, soo aus du opp dit Bilt seenen kaust. Daut gaunze Kjrichshäa wia de Israeliten hinjaraun jekomen em Mäa nenn. Nich een Ägipta bleef läwen!

De Israeliten wieren sea froo, daut Gott an jerat haud. De Mana sungen een Leet, om Jehova to danken. Dee sungen: ‘Jehova haft eenen grooten Siech jewonnen! Hee schmeet de Pieed un de Rittasch em Mäa nenn.’ Moses siene Sesta Mirjam neem äare Hauntdrommel, un aule Frues neemen äare Hauntdromlen un jinjen Mirjam hinjaraun. Dee daunzten fa Freid un sungen toop met de Mana: ‘Jehova haft eenen grooten Siech jewonnen! Hee schmeet de Pieed un de Rittasch em Mäa nenn.’