NODÄM aus Kjennich Jerobeam jestorwen wia, jeef daut bloos schlajchte Kjennichs en daut Nuadkjennichrikj met de tieen Stam von Israel. Kjennich Ahab oba wia de gaunz schlajchsta. Weetst du, wuarom dee soo wia? Een langet Enj wia daut wäajens siene Fru, de beese Kjennijin Isebel.

Isebel wia nich eene israelitische Fru. Daut wia de Dochta von dän Kjennich von Sidon. Dee deed dän Aufgott Baal aunbäden un haud uk Ahab un väle aundre Israeliten doatoo veleit. Isebel kunn Jehova sea schlajcht lieden un leet väle von siene Profeeten ombrinjen. Aundre wada musten sikj en Heelen vestäakjen, daut see nich uk dootjemoakt worden. Wan Isebel waut jankad, muak dee doafäa wellich wäm doot.

Eenen Dach wia Kjennich Ahab sea truarich. Isebel fruach dän: ‘Waut schot die vondoag?’

‘Daut es wäajens Nabot’, auntwuad Ahab. ‘Ekj wull mie dän sienen Wiengoaden kjeepen, oba dee lat mie dän nich.’

‘Sie sondasorj’, säd Isebel. ‘Ekj woa dän kjrieen fa die.’

Dan schreef Isebel Breew aun eenje väaschte Mana von de Staut, wua Nabot wond. ‘Nämt junt onnutzboare Mana aun’, schreef see, ‘un dee sellen sajen, Nabot haft äwa Gott un äwa dän Kjennich jeschempt. Dan brinjt dän ut de Staut rut un kjielt dän met Steena doot.’

Sooboolt Isebel wist, daut Nabot doot wia, säd see to Ahab: ‘Nu go un ieejen die dän sienen Wiengoaden too.’ Jleefst du nich uk, daut Isebel fa dise schlajchte Sach bestroft sull?

Eenen Dach schekjt Jehova eenen Maun, Isebel to bestrofen. Daut wia Jehu. Aus Isebel hieed, daut Jehu kjeem, tuscht see sikj de Uagen un wull sikj schmock moaken. Oba aus Jehu bat doa wia un ar biem Fensta sach, breld hee to de Mana em Paulaust: ‘Schmiet dee doa rauf!’ De Mana deeden daut, soo aus du hia seenen kaust. Dee schmeeten ar doa rauf un see storf. Soo haud daut een Enj met de beese Kjennijin Isebel.