JOSIA wia noch mau acht Joa oolt, aus hee Kjennich wort äwa de twee Stam von Israel, waut em Sieden wieren. Daut es sea junk toom een Kjennich sennen. Doawäajen holpen eenje elre Mana am en de ieeschte Tiet biem rejieren.

Aus Josia ieescht wia säwen Joa Kjennich jewast, wull hee jieren mea von Jehova lieren. Hee wull soo sennen aus de goode Kjennichs, waut ver am jewast wieren, soo aus David, Joschafat un Hiskia. Aus Josia noch ernoa junk wia, äwaneem hee sikj eene schwoare Sach.

De mieeschte Israeliten hauden aul lang väl schlajchtet jedonen. See hauden sikj faulsche Jetta jemoakt un deeden dee aunbäden. Doawäajen muak Josia sikj met siene Mana opp un funk aun, de faulsche Aunbädunk em Launt uttoroden. Daut wia nich soo leicht jedonen, wiels doa soo väl Israeliten faulsche Jetta aunbäden deeden. Opp daut Bilt kaust du seenen, woo Josia un siene Mana de Aufjetta fien kjielen.

Lota stald Josia dree Mana aun, waut doano seenen sullen, daut de Tempel oppjefikst wort. Von daut Volkj wort Jelt toopjesaumelt un dise Mana jejäft, daut dee de Oabeit aum Tempel kunnen betolen. Aus see aun dän Tempel schauften, funk de Huaga Priesta Hilkija doa waut gaunz besondret. Daut wia daut Buak met de Jesazen, waut Jehova lang trigj haud von Moses loten oppschriewen. Dit Buak wia lang fuat jewast.

See brochten daut Buak no Josia un hee leet sikj daut väaläsen. Biem toohorchen wort Josia kloa, daut daut Volkj Jehova siene Jesazen nich jehoolen haud. Daut muak Josia sea truarich un hee vereet siene Kjleeda, soo aus du hia seenen kaust. Hee säd: ‘Jehova es secha sea veoajat äwa ons, wiels onse Vodasch haben de Jesazen en dit Buak nich jehoolen.’

Josia wull haben, de Huaga Priesta Hilkija sull sikj unjastonen, waut Jehova sikj met an äwajetalt haud. Hilkija jinkj no de Profeetin Hulda un fruach dee. Dee jeef am dan eene Norecht von Jehova. Hilkija sull to Josia sajen: ‘Jerusalem un daut gaunze Volkj woat bestroft woaren, wiels see faulsche Jetta aunjebät haben un soo väl schlajchtet jedonen haben. Oba du hast väl goodet jedonen, Josia, un doawäajen woat dise Strof ieescht no dienen Doot komen.’