DOA wia waut schrakjeljet jeworden. Dee hauden Johanes dän Deepa omjebrocht. Herodias, dän Kjennich siene Fru, haud Johanes nich lieden kunt. Un schlieslich haud dee dän Kjennich soo wiet jekjräajen, daut dee Johanes haud loten dän Kopp aufmoaken.

Aus Jesus daut hieed, wia hee sea truarich. Hee wull auleen sennen un jinkj no eene eensome Städ. Oba daut Volkj jinkj am hinjaraun. Aus Jesus de Häad Menschen sach, jaumad am daut äwa dee. Un soo vetald hee dee von Gott sien Kjennichrikj un deed de Kranke heelen.

Aus daut ieescht Owent wort, säden Jesus siene Jinja to am: ‘Daut es aul lot un daut es hia eene eensome Städ. Schekj de Menschen wajch, daut dee sikj kjennen en de Darpa waut toom äten kjeepen.’

‘Dee brucken hia goanich veloten’, säd Jesus. ‘Jäft jie dee waut to äten.’ Dan fruach hee Filippus: ‘Wua kjenn wie jenuach Äten kjeepen fa aul dise Menschen?’

Filippus säd, daut wudd sea väl Jelt kosten, fa jiedren eenen uk mau bloos een beskje waut to kjeepen. Dan leet Andreas sikj hieren un säd: ‘Dis Jung hia haft fief Stekja Broot un twee Fesch. Oba daut rieekjt noanich han fa soo väl Menschen.’

Jesus säd: ‘Sajcht de Menschen, see sellen sikj oppem Graus dolsaten.’ Dan säd hee Gott dankscheen fa daut Äten un bruak daut Broot en Bieta. De Jinja vedeelden daut Broot un de Fesch dan. Doa wieren 5 000 Mana un noch dusende Frues un Kjinja. Dee kunnen sikj aula saut äten. Un aus de Jinja daut Äwabliefsel toopsaumlen deeden, wieren daut noch twalf Kjarw voll!

Dan säd Jesus to siene Jinja, see sullen met een Boot no de aundre Kaunt von daut Galiläische Mäa foaren. De Nacht kjeem doa een groota Storm opp. Daut Boot wort von de Walen han un trigj jeschupst un de Jinja kjrieejen grulich Angst. Dan, medden enne Nacht, sagen see doa met eemol wäm aunkomen. Dee jinkj oppem Wota! See schrieejen ut Angst, wiels see nich wisten, waut daut wia.

‘Habt kjeene Angst!’, säd Jesus. ‘Ekj sie daut!’ Oba de Jinja kunnen daut nich jleewen. Petrus säd: ‘Har, wan du daut werkjlich best, dan lot mie oppem Wota no die komen.’ Jesus säd: ‘Komm!’ Petrus stieech utem Boot rut un jinkj oppem Wota! Dan wort am oba angst un hee funk aun unjatogonen. Oba Jesus holp am.

Opp eene aundre Sauz jeef Jesus noch eemol dusende Menschen to äten. Ditmol deed hee daut met säwen Stekja Broot un een poa kjliene Fesch. Un uk ditmol wia doa jenuach fa aule. Es daut nich scheen, woo Jesus fa de Menschen sorjen deed? Wan Jesus ieescht woat aus Kjennich rejieren, woa wie om nuscht mea duaren brucken!