LEET 116
Leeftolich sennen kaun väl doonen
-
1. Jehova, ons Gott, es majchtich un weis,
soo lieet ons daut de Schreft.
Wie wundren, woo hee soo groot un soo huach
un doch emma leeftolich es.
-
2. Sien Sän lot Bedrekjte leeftolich en:
“Komt häa, ekj jäw junt Ru.”
Voll Leew un Jefeel schenkjt Jesus ons Troost;
de Haunt strakjt hee leeftolich ut.
-
3. Soo frintlich un fein aus Gott un sien Sän,
soo well wie selfst uk senn’,
wiels leeftolich senn’ em räden un doon’
kaun opprechtje Hoaten jewenn’!
(See uk Micha 6:8; Mat. 11:28-30; Kol. 3:12; 1. Pet. 2:3.)
