1. Wie paussen no ons Hoat goot opp,

wiels doaderch Läwen kjemt.

Jehova kjant ons gaunz jeneiw

un weet krakjt, woo wie sent.

Daut Hoat es foaken hinjarigjsch

un leit ee’m nich gaunz rajcht.

Doch dee, wäa kluak es, brukt sien’ Kopp

un blift opp Gott sien’ Wajch.

2. Wäa Gott von gaunzen Hoaten sieekjt,

von dän lat hee sikj finj’.

Wie bäden aule Dach to am,

well’n Tiet met am vebrinj’.

Wie horchen wellich no sien Wuat

un doon’, waut hee ons lieet.

Soo sträw wie no een reinet Hoat;

daut es bie Gott väl wieet.

3. Aul soont, waut ons daut Hoat vedoaft,

daut schmiet wie utem Senn.

Waut goot un rein un Woarheit es,

aul soont hool wie em Denkj.

Jehova räakjent True väl;

hee nant dee siene Frind.

Wie deen’ am met ons gaunzet Hoat;

daut woat ons Läwen brinj’.