LEET 44
Een Jebäd von eenen Bedrekjten
(Psalm 4:2)
-
1. Jehova Gott, ekj pracha die,
oo hia doch mien Jebäd.
Daut Läwen schwoa un doljedrekjt;
ekj finj bloos kjeene Fräd,
sie mootloos, feel mie aunjeschmäat,
mien Hoat haft kjeene Ru.
Oo leewa Voda, treest mie,
miene Hopninj best bloos du.
(KUA)
Recht mie doch opp un moak mie stoakj.
Lot diene Leew mie feel’n em Hoat.
Un miene Krauft, moak dee doch nie.
Jehova Gott, ekj pracha die!
-
2. Dien Wuat jeft Krauft un Troost,
wan ekj fa Sorjen mie nich weet.
Hab ekj nich Wieed, dan kaust du
doch veston’, woo ekj mie feel.
Ekj froag doano, daut Gloowen
un uk Hopninj mie bewoat.
Un halp mie doaraun denkjen:
Du best jrata aus mien Hoat.
(KUA)
Recht mie doch opp un moak mie stoakj.
Lot diene Leew mie feel’n em Hoat.
Un miene Krauft, moak dee doch nie.
Jehova Gott, ekj pracha die!
(See uk Psa. 42:7; 119:28; Reem. 8:26; 2. Kor. 4:16; 1. Joh. 3:20.)
