1. Woo sell wie äwa onsen Gloowen denkjen?

DE Christengloowen es waut sea besondret, waut nich jieda eena haft (2. Tess. 3:2). Oba Gott haft aul dee Gloowen jejäft, waut am deenen (Reem. 12:3; Gal. 5:22). Jieda eena, waut Gloowen haft, wudd sellen sea dankboa sennen.

2-3. (a) Waut vonne Säajnungen woa wie beläwen, wan wie Gloowen haben? (b) Waut vonne Froagen woa wie nu derchgonen?

² Jesus Christus säd, daut sien himlischa Voda de Menschen derch am no sikj trock (Joh. 6:44, 65). Soo, wan een Mensch dan aun Jesus jleeft, dan kjennen dän de Sinden vejäft woaren un doaderch kaun dee Gott sien Frint sennen un fa emma läwen (Reem. 6:23). Woo leeftolich Jehova nich es! Wiels wie Sinda sent, wudd wie bloos haben must fa emma doot sennen (Psa. 103:10). Oba Jehova sach waut goodet en ons un haft ons jeholpen, de goode Norecht to vestonen. Doawäajen, wan een Mensch aun Jesus Christus Gloowen wiest, dan kaun dee de Hopninj haben, fa emma to läwen (läs 1. Johanes 4:9-10).

³ Oba waut es de Gloowen krakjt? Meent daut, daut wie daut bloos weeten, daut Gott lota väl goodet doonen woat? Un waut noch wichtja es: Woo kjenn wie wiesen, daut wie Gloowen haben?

4. Laj daut ut, waut daut bediet, Gloowen to wiesen.

⁴ Gloowen haben meent nich, daut wie daut bloos weeten, daut Gott lota woat väl goodet doonen. De Gloowen brinjt ons bat doa, Gott to jehorchen. Wan wie Gloowen haben aun Jesus un aun Jehova, dan woat ons daut bat doa brinjen, daut wie aundre woaren wellen von de goode Norecht vetalen. De Apostel Paulus säd: “Wan du met daut Mul Jesus aus Harn bekjanst, un jleefst, daut Gott am vom Doot oppjewoakt haft, woascht du seelich. Wäa von Hoaten jleeft, woat jerajcht, un wäa met däm Mul bekjant, woat seelich” (Reem. 10:9-10, PB, von ons dunkel jemoakt; 2. Kor. 4:13).

5. Wuarom es de Gloowen soo wichtich un woo kjenn wie dän stoakj hoolen? Met waut jeit daut to vejlikjen?

⁵ Soo, wan wie wellen fa emma en Gott siene niee Welt läwen, dan mott wie Gloowen haben un dän uk stoakj hoolen. Wie kjennen onsen Gloowen met eene Plaunt vejlikjen. Wan eena eene Plaunt nich wessat, dan woat dee dootgonen. Un soo es daut uk met onsen Gloowen: Wan wie dän hinjaloten, dan woat dee irjentwanea schwak woaren (Luk. 22:32; Heb. 3:12). Oba wan wie ons om onsen Gloowen kjemren, dan woat dee stoakj sennen un waussen un dan woa wie “eenen jesunden Gloowen haben” (2. Tess. 1:3; Tit. 2:2, PB).

6. Waut sajcht Hebräa 11:1, waut de Gloowen es?

⁶ En Hebräa 11:1 (PB) woat daut beschräwen, waut de Gloowen krakjt es (läs). Doa jeit daut om twee Sachen, waut wie nich seenen kjennen: 1. “Opp waut wie hopen”. Hia kaun aul daut met en sennen, waut ons vesproaken es, oba noch nich passieet es, biejlikj daut aul daut schlajchte woat opphieren un daut de niee Welt woat komen. 2. “Daut, waut wie nich seenen”. De Wieed, waut en disen Varsch met “een nich twiewlen” äwasat sent, bedieden opp Griechisch, daut doa “een sechra Bewies” es von Sachen, waut wie nich seenen kjennen: Soo aus, daut et Jehova Gott werkjlich jeft, Jesus Christus, de Enjel un daut Woakj, waut derch daut himlische Kjennichrikj jedonen woat (Heb. 11:3). Woo kjenn wie wiesen, daut wie Gloowen haben aun daut, waut de Schreft sajcht? Derch daut, waut wie sajen un doonen.

7. Woo haft Noah ons jewäsen, waut daut meent, Gloowen to haben? (See daut Bilt aum Aunfank.)

⁷ Hebräa 11:7 (PB) rät von Noah sienen Gloowen. Daut sajcht: “Derch dän Gloowen acht Noah doaropp waut Gott säd, un bud daut Schepp, om siene Famielje to raden. Gott räd to am äwa Sachen, wuavon noch nuscht to seenen wia” (von ons dunkel jemoakt). Noah wees sienen Gloowen, wiels hee de groote Arche bud. Secha woaren de Menschen doarom jefroacht haben, woosoo hee soon grootet Jeschnees bud. Woat Noah bloos sennen stell jewast ooda jesajcht haben, daut an daut nuscht kjemmad? Oba sea lang nich! Sien Gloowen brocht am bat doa, daut hee de Woarnunk bekauntmuak, daut Gott wudd een Jerecht brinjen. Veleicht haft Noah de Menschen krakjt daut jesajcht, waut Jehova to am säd. Jehova haud jesajcht: “Ekj hab bie mie beschloten met aule Menschen un Tieren een Enj to moaken. De gaunze Ieed es voll von äa onbandjet Läwen . . . Ekj [woa] eene Äwaschwamunk … komen loten. Dee woat aule Menschen un Tieren met läwendjen Odem oppe Ieed un unjarem Himmel ombrinjen.” Noah woat daut secha uk jesajcht haben, woont de eensje Wajch wia, woo see kunnen jerat woaren. Veleicht haft hee de Menschen Gott sien Jeboot jesajcht, daut see sullen “en daut Schepp [nengonen]”. Oba Noah sien Gloowen brocht am bat doa, daut hee noch mea deed. Daut sajcht, daut hee dee wia, “dee doa Jerajchtichkjeit prädijd” (1. Mo. 6:13, 17-18; 2. Pet. 2:5; PB).

8. Waut säd Jakobus äwa Gloowen?

⁸ Daut schient soo, daut Jakobus sien Breef een Stootje lota oppjeschräwen wort, aus Paulus daut säd, waut de Gloowen wia. Un soo aus daut bie Paulus wia, sajcht Jakobus uk, daut de woara Christengloowen nich bloos waut es, waut eena jleeft. Doa sent uk Woakjen met en. Jakobus säd: “Wies mie dienen Gloowen onen Woakjen, un ekj woa die mienen Gloowen wiesen derch miene Woakjen” (Jak. 2:18, PB). Dan moakt Jakobus dän Unjascheet noch dietelja tweschen jleewen un dän Gloowen uk bewiesen. Hee säd, daut de beese Jeista uk aun Gott jleewden, oba daut dee nich werkjlich Gloowen hauden, wiels dee schauften mau rajcht jäajen Gott sienen Wellen (Jak. 2:19-20). Un dan räd Jakobus von eenen Maun, bie dän daut aundasch wia. Hee fruach: “Wort ons Voda Abraham nich derch siene Woakjen jerajcht jesproaken, aus hee sienen Sän Isaak opp däm Aultoa opfad? Jie seenen, daut sien Gloowen metwirkjt met daut, waut hee deed. Un sien Gloowen wort derch siene Woakjen volkomen.” Un toom daut noch gaunz kloa moaken, daut bie dän Gloowen uk Woakjen met en sent, säd hee: “Soo aus uk de Kjarpa onen Jeist doot es, soo es de Gloowen onen Woakjen doot” (Jak. 2:21-23, 26, PB).

9-10. Woo halpt de Apostel Johanes ons to vestonen, woo wichtich daut es, Gloowen to wiesen?

⁹ Mea aus 30 Joa lota schreef de Apostel Johanes sien Evangelium un siene dree Breew. Kunn hee daut vestonen, waut de Gloowen werkjlich meend? Jo, hee kunn. Hee schreef väl foakna, daut wie sellen Gloowen wiesen, aus aundre Bibelschriewa.

¹⁰ Johanes säd biejlikj: “Wäa aun dän Sän jleeft, haft daut eewje Läwen. Un wäa däm Sän nich jehorcht, woat daut Läwen nich seenen, oba blift unja Gott sienen Oaja” (Joh. 3:36, PB). Bie dän Christengloowen es met en, daut eena Jesus siene Jebooten helt. Jesus säd, daut wie onen Enj sullen Gloowen wiesen (Joh. 3:16; 6:29, 40; 11:25-26; 14:1, 12).

11. Woo kjenn wie onse Dankboakjeit wiesen, daut wie de Woarheit haben kjanen jelieet?

¹¹ Woo dankboa wie nich wudden sellen sennen, daut Jehova ons derch sienen heiljen Jeist haft weeten loten, waut de Woarheit es un ons jeholpen haft, aun am Gloowen to wiesen! (Läs Lukas 10:21.) Wie wudden kjeenmol sellen opphieren, ons aun Jehova to bedanken, daut hee ons derch sienen Sän haft no sikj jetrocken, “dee dän Gloowen en ons aunjefongen haft un uk foadich moaken woat” (Heb. 12:2, PB). Woo kjenn wie wiesen, daut wie dankboa sent, daut Jehova ons soone Jnod bewäsen haft, waut wie nich vedeent haben? Wan wie onsen Gloowen stoakjen derch daut Jebäd un doaderch, daut wie Gott sien Wuat studieren (Efs. 6:18; 1. Pet. 2:2).

12. Woo wudd wie biejlikj kjennen Gloowen wiesen?

¹² Wie motten opp daut vetruen, waut Jehova aules vesproaken haft, un daut kjenn wie, wan wie Gott sien Kjennichrikj bekauntmoaken un methalpen, Jinja to moaken. Wie kjennen daut uk, wan wie “aun aule Menschen goodet doonen, un besondasch aun dee, dee met ons toop em Gloowen stonen” (Gal. 6:10, PB). Wie proowen uk dän Rot notokomen, waut doa sajcht: “Trakjt junt de oole Natua ut met äare Woakjen”, soo daut wie nich woaren wäajen irjentwaut em Gloowen schwak woaren (Kol. 3:5, 8-10, NW).

13. Wuarom es de Gloowen aun Gott soo wichtich? Met waut vejlikj de Schreft dän Gloowen, un wuarom?

¹³ De Schreft sajcht: “Onen Gloowen es daut ommäajlich, Gott to jefaulen. Wäa no Gott komen well, mott jleewen, daut hee es, un daut hee dee beloont, dee am iernstlich sieekjen” (Heb. 11:6, PB). De Schreft vejlikjt dän Gloowen met eenen “Grunt”, waut ons fält toom Gott deenen (Heb. 6:1, JHF). Un wan wie dan ieescht dän Grunt haben, aulsoo Gloowen haben, dan mott wie uk doaropp schaufen, daut wie en aundre Stekjen onse Natua vebätren, soo daut wie kjennen met Gott Frind bliewen (läs 2. Petrus 1:5-7; Jud. 20-21).

14-15. Woo wichtich es de Gloowen, wan eena dän met Leew vejlikjt?

¹⁴ Enne Schreft rät daut hundade Mol von Gloowen. Dee rät väl foakna von Gloowen aus von aundre christelje Ieejenschoften. Meent daut dan, daut de Gloowen daut rein gaunz wichtichste es fa eenen Christ? Nä, daut deit nich.

¹⁵ Paulus vejlikjt Gloowen mol met Leew. Hee schreef: “Wan ekj … eenen Gloowen [haud], Boaj to vesaten, un oba nich leeftolich wia, dan wia daut met mie noch nuscht” (1. Kor. 13:2, PB). Jesus muak daut uk gaunz dietlich, woo wichtich de Leew fa Gott wia, aus se am mol fruagen: “Woont es daut jratste Jeboot em Jesaz?” (Mat. 22:35-40, PB). Bie “Leew” es veschiednet met en, waut een Christ mott haben uk de Gloowen. De Schreft sajcht: “Leew … jleeft aules”. Daut bediet, wan wie Leew fa Gott haben, dan woa wie daut jleewen, waut hee en de Schreft haft loten oppschriewen (1. Kor. 13:4, 7, PB).

16-17. Woo woaren Gloowen un Leew en de Schreft opp eene besondre Wajch jebrukt, oba woont von dee es daut jratste, un wuarom?

¹⁶ Wäajens de Leew un de Gloowen soo wichtich sent, rät de Schreft foaken von dise beid opp deeselwje Städ un foaken noch en dänselwjen Varsch. Doawäajen säd Paulus to siene Breeda, dee sullen dän “Gloowen un Leew aus een Brostschilt droagen” (1. Tess. 5:8, PB, von ons dunkel jemoakt). Petrus schreef: “Wan jie Jesus uk nich jekjant haben, jie sent am doch goot. Un wan jie am nu uk nich seenen, doawäajen jleew jie doch aun am” (1. Pet. 1:8, PB, von ons dunkel jemoakt). Jakobus fruach de jesaulwde Breeda: “Haft Gott nich de oame en dise Welt jewält, rikj em Gloowen to sennen un daut Rikj to oawen, daut hee dee vesproaken haft, dee am goot sent?” (Jak. 2:5, PB, von ons dunkel jemoakt). Johanes schreef: “[Gott] sien Jeboot es dit, daut wie aun sienen Sän Jesus Christus jleewen, un ons unjarenaunda goot sent” (1. Johanes 3:23, PB, von ons dunkel jemoakt).

¹⁷ Wan de Gloowen aun Gott siene Vespräakjungen nu uk sea wichtich es, woa wie lota nich mea brucken doaraun jleewen, daut dee sikj erfellen woaren, wiels dee sikj aul woaren erfelt haben. Oba onse Leew fa Gott mott emma jrata woaren un uk onse Leew fa onsen Näakjsten. Doawäajen schreef Paulus: “Nu bliewen ons Gloowen, Hopninj un Leew, dise dree, oba daut jratste von dise es de Leew” (1. Kor. 13:13, PB).

18-19. Waut von Gloowen kjenn wie vondoag dän Dach seenen, waut sea to bewundren es, un wäm traft de Iea doafäa?

¹⁸ Vondoag dän Dach wiesen Jehova siene Deena, daut see aun Gott sien Kjennichrikj jleewen un doawäajen hab wie nu oppe gaunze Welt een jeisteljet Paradies. En dit Paradies deenen äwa acht Million Menschen Gott en Fräd un en Eenichkjeit. Dee wiesen de Frucht von Gott sienen heiljen Jeist (Gal. 5:22-23). Daut es een kloara Bewies von dän woaren Christengloowen un de woare Leew!

¹⁹ Un fa dit traft kjeenen Mensch de Iea, daut es bloos mäajlich met Gott siene Help. Un dit woat “eene Aunerkjanunk fa däm HARN sennen, daut opp emma blift un nich wajchjeit” (Jes. 55:13, PB). Daut es secha “een Jeschenkj von Gott”, daut wie derch Gloowen jerat sent (Efs. 2:8). Dit jeistelje Paradies woat emma jrata woaren, bat daut soo groot es, daut de gaunze Welt woat voll volkomne Menschen sennen. Daut woaren aules jerajchte Menschen sennen, wua jieda eena Gott sienen Nomen fa emma woat schaftich preisen. Well wie aula wieda Gloowen wiesen aun daut, waut Jehova aules vesproaken haft!