Waut wie denkjen, es wichtich bie Gott (Jeremia 17:10). Wie motten mea doonen aus bloos opphieren, ut Hauss waut to sajen ooda to doonen. De Hauss kjemt von waut wie denkjen ooda feelen. Doawäajen mott wie dän Hauss gaunz ut onse Jedanken un Jefeelen utroden. Bloos doaderch kaun onse “Jesennunk veendat woaren” un wie kjennen dän Hauss äwakomen.

Denkj iernstlich doaräwa no, woo du äwa aundre denkjst un feelst; besonda äwa soone, waut von een aundret Launt ooda eene aundre Rauss sent. Denkj mol äwa dise Froagen no: “Woo denkj ekj äwa dee? Stett sikj mien denkjen bloos opp daut, waut ekj äwa dee jehieet hab?” Jeff die nich met soo waut auf, wua väl Hauss un Jewault bennen es, biejlikj em Internet ooda en Films.

Daut es nich emma leicht, eenem siene Jedanken un Jefeelen opprechtich to beuadeelen. Oba Gott sien Wuat kaun ons doabie halpen, wiels daut “recht de Jedanken un Enstalungen em Hoat” (Hebräa 4:12). Unjasto die daut, waut de Schreft sajcht, un vejlikj dien denkjen doamet. Un doo aules, waut du kaust, toom soo denkjen, aus de Schreft sajcht. Gott sien Wuat kaun ons halpen, dän Hauss to äwakomen, waut “sea faust” en onse Jedanken un en ons Hoat es (2. Korinta 10:4-5).