KAUST DU OPP IERNST WAUT DOAMET DOONEN, WOO DIEN LÄWEN SENNEN WOAT? Väle jleewen, daut Gott äa Läwen aul em verut bestemt haft un daut see selfst kjeene Kontroll doaräwa haben. Un wan doa dan waut nich soo utkjemt, aus see sikj väajenomen haben, dan sajen see eefach: “Daut haft soo sult.”

Väle woaren sea mootloos, wiels daut soo väl ojjerajchtet opp dise Welt jeft, un dee kjeenen Utwajch seenen. Eenje strenjen sikj sea aun, een bätret Läwen to haben. Oba dan kjemt doa emma wada soowaut mank aus Kjrich, Ojjerajchtichkjeit, Krankheiten ooda Owwadasch. Un dan denkjen dee: “Daut halpt je nuscht, sikj auntostrenjen! Daut kjemt aulmols nich soo ut, aus eena daut well.”

En ons Läwen kaun leicht waut oppkomen, daut eena daut nich doonen kaun, waut eena sikj väajenomen haft (Liera 9:11). Oba wan daut om daut eewje Läwen jeit, dan licht daut aun ons, aus wie daut kjrieen ooda nich. Mau rajcht de Schreft sajcht, daut daut doano es, waut wie entscheiden woaren. See wie mol, waut dee sajcht.

Aus de Israeliten meist bat daut vesproakne Launt wieren, säd Moses to an: “Ekj jäw junt vondoag de Wol, auf jie Läwen ooda Doot haben wellen, auf jie dän Säajen ooda dän Fluch haben wellen. . . . Doawäajen wält nu Läwen, waut junt un june Nokomen woat goot gonen. Siet däm HARN junen Gott goot, jehorcht daut waut hee sajcht, un hoolt junt bloos aun am” (5. Mose 30:15, 19-20).

“Ekj jäw junt vondoag de Wol, auf jie Läwen ooda Doot haben wellen, auf jie dän Säajen ooda dän Fluch haben wellen. . . . Doawäajen wält nu Läwen”. (5. Mose 30:19)

Gott rad de Israeliten, aus dee en Ägipten Sklowen wieren. Hee jeef an dise scheene Jeläajenheit frie to sennen un een scheenet Läwen to fieren en daut vesproakne Launt. Oba de Säajnungen kjeemen doawäajen nich von veselfst. Gott säd: “Wält nu Läwen”. Oba woo kunnen dee daut doonen? Dee musten Gott leewen, no am horchen un sikj aun am hoolen.

Vondoag dän Dach es daut biejlikj soo. Wie motten ons uk entscheiden, aus wie daut eewje Läwen haben wellen ooda nich. Un doano waut wie wälen, doano woat daut utkomen. Wie wälen ons daut eewje Läwen em Paradies opp de Ieed, wan wie ons entscheiden, Gott to leewen, am to jehorchen un ons aun am to hoolen. Oba waut es doa aules met en?

Waut bie Gott daut dolste uttieekjent, es Leew. De Apostel Johanes schreef: “Gott es Leew” (1. Johanes 4:8, NW). Aus se Jesus fruagen, waut daut wichtichste Jesaz wia, säd hee: “Du saust dän Harn, dienen Gott, met dien gaunzet Hoat goot sennen, un met diene gaunze Seel, un met aul diene Jedanken” (Matäus 22:37). Wan wie wellen goode Frind sennen met Jehova Gott, dan mott wie am opp iernst leewen un am nich bloos ut Angst jehorchen. Wuarom es daut goot fa ons, wan wie am leewen?

Jehova leeft de Menschen, soo aus leeftolje Elren äare Kjinja leewen. Wan dee uk Fäla moaken, strenjen dee sikj doawäajen sea aun, äare Kjinja leeftolich to belieren, Moot to moaken, to unjastetten un trajchttowiesen, wiels dee wellen, daut äare Kjinja een schaftjet Läwen haben. Waut wenschen Elren sikj dan von äare Kjinja? Dee wellen, daut dee an leewen un sikj daut to Hoaten nämen, waut see an lieren, wiels daut fa an toom gooden es. Es daut dan nich uk gaunz dietlich, daut ons himlischa Voda sikj daut uk  von ons wenscht, daut wie am leewen un dankboa sent fa aules, waut hee fa ons deit?

Wan de Schreft von daut Wuat “horchen” rät, meent daut meist emma uk jehuarsom sennen. Es daut nich uk krakjt daut, waut wie meenen, wan wie to een Kjint sajen: “Horch no diene Elren”? No Gott horchen meent, to weeten, waut hee velangt un daut uk doonen. Oba woo rät Gott met ons? Woo kjenn wie no am horchen? Derch de Schreft! Doawäajen mott wie dee läsen un daut uk doonen, waut doa steit (1. Johanes 5:3).

Jesus wees ons, woo wichtich daut es, no Gott to horchen, aus hee säd: “De Mensch läft nich bloos von Broot, oba von aule Wieed, dee Gott jerät haft” (Matäus 4:4). Äten es sea wichtich fa onsen Kjarpa. Oba ons met jeisteljet to näaren es noch wichtja. Wuarom? De Kjennich Salomo, dee väl Weisheit haud, säd: “Soo aus Jelt eenem Schutz jeft, soo beschizt uk de Weisheit. Daut Väadeel oppe lenjd es, daut de Weisheit däm Weisen daut Läwen behelt” (Liera 7:12). Gott siene Weisheit un aules, waut wie von am lieren kjennen, es nu aul een Schutz fa ons. Daut kaun ons halpen, ons fa dän rajchten Wajch to entscheiden, waut no daut eewje Läwen fieet.

En dän väajen Artikjel räd daut von een Jlikjnis, waut Jesus brukt, wua hee säd: “Daut Puat es enj un de Wajch es schmaul, dee toom Läwen fieet, un daut sent mau weinich, dee daut finjen” (Matäus 7:13-14). Wan eena wudd opp soonen Wajch gonen, dan wudd eena sikj freien, wan doa wäa eenem dän Wajch wees un holp, bat doa to komen, wua eena hanwull. Un wie sent oppem Wajch no daut eewje Läwen. Doawäajen mott wie ons aun Gott hoolen (Psalm 16:8). Oba woo kjenn wie daut doonen?

Jieda Dach jeft daut väl to doonen. Un dan jeft daut uk soont, waut wie wudden jleichen to doonen. Doaderch sent wie foaken sea drock un aufjelenkjt un haben weinich Tiet doaräwa notodenkjen, waut Gott sikj von ons wenscht. Doawäajen sajcht de Schreft: “Siet väasechtich, daut jie derch dit Läwen gonen aus kluake Menschen un nich aus soone, dee nich weeten, waut to de Sach jehieet. Un nuzt de Tiet ut, wiels daut es eene schlajchte Tiet” (Efeesa 5:15-16). Wan wie wellen goode Frind sennen met Gott, dan mott hee en ons Läwen daut väaschte sennen (Matäus 6:33).

Du kaust daut, waut du verhäa jedonen hast, nich endren. Oba du kaust väl doatoo doonen, daut du un diene Famielje een scheenet Läwen woaren haben. De Schreft wiest, daut Jehova, ons himlischa Voda, ons sea leeft un ons krakjt sajcht, waut hee von ons haben well. Kjikj mol, waut de Profeet Micha säd:

“Oba Mensch, hee haft die weeten jeloten waut goot es un waut de HAR von die velangt: See nom rajchten; komm emma wada en Leew fa däm aundren opp; un bliew truhoatich leeftolich un deemootich ver Gott derch daut Läwen” (Micha 6:8).

Waut woascht du doonen? Wan du de Enlodunk von Jehova Gott aunnemst un daut deist, waut hee von die velangt, dan woascht du fa emma aul daut scheene beläwen kjennen, waut hee reedjemoakt haft. Oba daut es diene Entscheidunk!