Opp dit Jebied von Titus sent twee bekaunde Jeschichten em Steen nennjehakt, waut werkjlich passieet sent. Oba daut es nich sea bekaunt, daut de Jeschichten, waut opp dit Jebied to seenen sent, met de Schreft to doonen haben. Dit Jebied es een Bewies, daut sikj daut krakjt erfelt, waut de Schreft verut sajcht.

En Jesus siene Tiet wia daut reemische Rikj sea groot. Daut jinkj von Enjlaunt un Gallien, waut nu Frankreich es, bat Ägipten. En daut gaunze Rikj jeef daut Sechaheit un een goodet Wiedakomen, soo aus noch kjeenmol ea. Oba met eene Jäajent, waut wiet auf wia, hauden de Reema emma wada Trubbel: Daut wia met de Prowins Judäa.

Daut Buak Encyclopedia of Ancient Rome sajcht: “De Prowins Judäa un de Rejierunk von Room kunnen sikj schlajcht lieden. Daut wieren mau weinich Jäajenden, waut to Room jehieeden, wua daut soo wia. De Juden jleichten daut nuscht, wan Framde äwa an rejieeden, waut doa nuscht om romjeewen, woo see daut hauden. Un de Reema stieed daut, daut de Juden soo ieejenkoppich wieren.” Väl Juden hopten, daut doa wudd een Messias komen, waut de Reema wudd von doa fuat joagen un wada fa eene scheene Tiet en Israel sorjen. Oba aune 33 säd Jesus Christus, daut äwa Jerusalem waut schlemmet komen wudd.

Jesus säd: “De Tiet woat komen, daut diene Fiend om die un diene Kjinja eene Waunt buen woaren un die von aule Sieden bedrenjen, daut du noanich hankaust; un dee woaren die un diene Kjinja benna diene Wenj en de Ieed nenn klunjen, un woaren en die nich een Steen opp däm aundren loten” (Lukas 19:43-44).

Secha wieren Jesus siene Jinja sea vewundat äwa daut, waut Jesus säd. Twee Doag lota, aus see dän Tempel von Jerusalem sagen, säd eena gaunz oppjeräacht: “Liera, kjikj emol waut hia fa Steena un fa Jebieda sent!” Un daut wia uk werkjlich soo, wäajen eenje Steena von dän Tempel wieren äwa 11 Meeta (36 Schoo) lank, 5 Meeta (16 Schoo) breet un 3 Meeta (10 Schoo) huach. Oba Jesus säd: “Waut jie hia seenen, doa woat eene Tiet komen, daut hia nich een Steen opp däm aundren bliewen woat. Dee woaren aula doljebroaken woaren” (Markus 13:1; Lukas 21:6).

Un Jesus säd an uk noch: “Wan jie Jerusalem woaren von Armeeen beloagat seenen, dan sell jie weeten, daut daut boolt woat en de Grunt jebrocht woaren. Dan lot dee, dee en Judäa sent, en de Boaj nenn flichten; un lot dee, dee medden en de Staut sent, rut gonen; un lot dee, dee opp daut Launt sent, nich en de Staut nenn komen” (Lukas 21:20-21). Kjeem daut soo ut, aus Jesus säd?

Dan 33 Joa lota wia Judäa noch emma unja de Reema äare Macht. Oba aune 66 n. Chr. deed Gessius Florus, waut äwa Judäa rejieed, met Jewault Jelt ut de Tempelkauss rutnämen. Un dan wieren de Juden sea doll. Boolt stunden sikj eene groote Häad Juden en Jerusalem toop toom jäajen de Reema kjamfen, un muaken de reemische Soldoten, waut doa wieren, doot. Un dan muaken dee  bekaunt, daut see nich mea unja de Reema äare Macht wieren.

Soo rom dree Moonat lota kjeem Cestius Gallus, met 30 000 reemische Soldoten no Jerusalem, om de Juden wada unja äare Kontroll to kjrieen. De Reema kjeemen bosich enne Staut nenn un fungen aun aune Mia to growen, waut rom dän Tempel wia. Oba opp eenst haustich veleeten dee wada un kjeena wist wuarom. De Juden wieren sea froo un juagen dee mau rajcht hinjaraun. Aus de Kaumf bie Jerusalem ieescht derch wia, kunnen de Christen Jerusalem veloten un enne Boaj nennranen, hinja dän Jordan-Riefa, soo aus Jesus an jesajcht haud (Matäus 24:15-16).

En daut näakjste Joa kjeemen Vespasian met sienen Sän Titus un de reemische Soldoten fresch jäajen Judäa. Oba aune 68 n. Chr. storf Kjeisa Nero un dan een Stootskje lota wankt Vespasian trigj no Room toom rejieren un leet sienen Sän Titus en Judäa met 60 000 Soldoten, daut dee wieda kjamften.

En Juni aune 70 n. Chr. säd Titus to siene Soldoten, see sullen de Beem en de Jäajent von Judäa aufhaken un spetze Pols doavon moaken. Dan muaken dee doavon eenen Tun rom Jerusalem, waut 7 km (4.5 Miel) lank wia. Batem Septamba hauden de Reema sikj von doa en Jerusalem väl jestolen un de Staut un dän Tempel doljebrent. Doa wia nich een Steen opp dän aundren jebläwen, krakjt soo aus Jesus daut ieescht verutjesajcht haud (Lukas 19:43-44). No daut no, waut eenje jleewen, “storwen doa tweschen 250 000 bat 500 000 Menschen en Jerusalem un en daut gaunze Launt.”

En daut Joa 71 n. Chr. kjeem Titus trigj no Italien un wort von de Menschen en Room sea oppjenomen. De gaunze Staut kjeem toop un dee fieeden een Fast, wäajen hee dän Kjrich jewonnen haud. Daut wia daut jratste Fast, waut daut jeemols en dee Staut jejäft haud.

Doa wort dan een deel Rikjtum derch de Gaussen von Room jedroacht. De Menschen tieeden sikj sea, aus see aul de Schäp sagen, waut dee metjebrocht hauden. Dee fuaren met Woages rom, wua de Kjrich väajespält wort un wua jemoldet bowen wia von aul daut wieetvolle vom Tempel en Jerusalem.

Titus wort aune 79 n. Chr. de näakjsta Kjeisa von Room en sienen Voda Vespasian siene Städ. Oba mau twee Joa lota storf hee onverhofs. Dan wort sien Brooda Domitian Kjeisa un hee bud dit Jebied, om sienen Brooda Titus to ieren.

Jieda Joa bewundren hundatdusende Menschen dit Jebied von Titus, wan dee no Room komen. Fa eenje es daut een butajeweeneljet, schmocket Jebied. Fa aundre es daut een Jebied, waut de reemische Macht en Ieren helt. Oba wada aundre denkjen dan doaraun, daut Jerusalem un de Tempel venicht worden.

Oba fa Menschen, waut sea de Schreft läsen, haft daut Jebied von Titus mau rajcht noch eene jratre Bediedunk. Daut es een Bewies doafäa, daut eena sikj opp biblische Profezeiungen veloten kaun un daut dee sikj krakjt erfellen. Un daut wiest, daut dee von Gott komen (2. Petrus 1:19-21).