1-2. (a) Wuarom muaken de Menschen en Paulus siene Tiet sikj Jedanken äwa Sklowarie un Frieheit? (b) Waut säd Paulus, wua de woare Frieheit to finjen wia?

DE IEESCHTE Christen wonden en daut reemische Rikj, wua de Menschen sea brow wieren met äare Jesazen un met de Jerajchtichkjeit un de Frieheit, waut et doa jeef. Oba en dit majchtje Rikj hauden se väl Sklowen, un dee musten de mieeschte von de schwoare Oabeit doonen. To eene jewesse Tiet wieren 30 Prozent von de Menschen doa Sklowen. Un doawäajen muaken de Christen un uk de aundre Menschen doa sikj secha väl Jedanken äwa de Sklowarie un de Frieheit.

² De Apostel Paulus räd en siene Breew foaken von Frieheit. Oba hee proowd nich, de Trubbels enne Welt to leesen, soo aus aundre daut wullen. Enne Städ daut bemieejden Paulus un siene Gloowesbreeda sikj sea, de Menschen de goode Norecht von Gott sien Kjennichrikj to lieren un uk woo väl wieet daut Leesjelt wia, waut Jesus Christus betold. Paulus lieed siene Gloowesbreeda, wua de woare Frieheit to finjen wia. Hee säd: “Jehova es de Jeist, un wua Jehova sien Jeist es, doa es Frieheit” (2. Kor. 3:17, NW).

3-4. (a) Von waut räd Paulus en de Varzh ver 2. Korinta 3:17? (b) Waut mott wie doonen toom de Frieheit kjrieen, waut von Jehova kjemt?

 ³ Een poa Varzh ea räd Paulus en sienen tweeden Breef aun de Korinta doavon, daut Moses sien Jesecht dacht, aus hee von dän Sinai-Boajch raufkjeem, wua Jehova derch eenen Enjel met am jerät haud. Aus de Israeliten Moses dan sagen, hauden dee Angst, un doawäajen neem Moses sikj eene Dakj äwarem Jesecht (2. Mo. 34:29-30, 33; 2. Kor. 3:7, 13). Paulus säd: “Wan sikj oba wäa trigj nom Harn dreit, woat dee Dakj wajch jenomen” (2. Kor. 3:16). Waut bediet daut?

⁴ Soo aus wie en dän väajen Artikjel jelieet haben, haft Jehova aules jemoakt un hee es de eensja, waut en aule Stekjen Frieheit haft. Doawäajen es doa, wua Jehova es un “wua Jehova sien Jeist es”, Frieheit. Paulus säd, wan wie dise Frieheit wullen haben, dan must wie ons no Jehova dreien. Wie motten dän siene Frind woaren. De Israeliten enne Wiltnis wieren nich sea jeistlich un dochten nich soo, aus Jehova docht. Daut wia soo, aus wan dee eene Dakj äwa äa Hoat un äwa äaren Senn hauden. Dee wieren nu frie von Ägipten, oba dee wullen äare Frieheit bloos brucken toom daut doonen, waut an jankad (Heb. 3:8-10).

5. (a) Waut vonne Frieheit jeft Jehova sien Jeist ons? (b) Woo weet wie, daut mau rajcht een Sklow ooda eena, waut enjestopt es, de Frieheit haben kaun, waut von Jehova kjemt? (c) Woone Froagen woa wie nu beauntwuaten?

⁵ Daut es väl wieet, wan eena nich mea mott een Sklow sennen. Oba de Frieheit, waut Jehova sien Jeist ons jeft, es noch väl bäta aus de Frieheit, waut Menschen ons jäwen kjennen. Jehova sien Jeist kaun eenem friemoaken, daut eena nich mea aun de Sind un dän Doot veskloft es un uk nich mea aun de faulsche Gloowes un äare Sitten (Reem. 6:23; 8:2). Es daut nich wundascheen? Dise Frieheit kaun eena mau rajcht dan haben, wan eena een Sklow es ooda em Jefenkjnis es (1. Mo. 39:20-23). Soo wia daut biejlikj bie Brooda Harold King. Dee wia wäajen sienen Gloowen joarenlank enjestopt. Siene Jeschicht es opp JW Broadcasting to finjen. (Sieekj en ERFOARUNGEN > EN SCHWOARE TIEDEN TRU BLIEWEN.) Nu woa wie twee Froagen derchgonen: Woo kjenn wie wiesen, daut wie onse Frieheit väl räakjnen? Un woo kjenn wie dee rajcht brucken?

6. Woo weesen de Israeliten, daut see nich dankboa wieren fa de Frieheit, waut Jehova an jeef?

⁶ Wan wie von wäm een wieetvollet Jeschenkj kjrieen, dan sent wie dän sea dankboa. Oba de Israeliten wieren nich dankboa fa de Frieheit, waut Jehova an schonk. Bloos een poa Moonat lota aus Jehova dee friemuak, wullen dee aul wada trigj no Ägipten un grunzten äwa daut Mauna, waut Jehova an jeef. Dee jankad, wada daut to äten un to drinkjen, waut see en Ägipten hauden. An wieren “de Fesch, . . . de Kjarps, de Meloonen, daut Luak, de Ziplen un . . . [daut] Zischnikj” wichtja aus de Frieheit, daut see dän woaren Gott aunbäden kunnen. Jehova haud werkjlich Uasoak, sea doll to woaren äwa dee! (4. Mo. 11:5-6, 10; 14:3-4). Kjenn wie doa nich väl von lieren?

7. Woo kjeem Paulus daut no, wua hee en 2. Korinta 6:1 von räd, un woo kjenn wie daut nokomen?

⁷ De Apostel Paulus säd to aule Christen, see sullen nich endoontich woaren  äwa de Frieheit, waut Jehova ons derch sienen Sän Jesus Christus soo leeftolich jejäft haft (läs 2. Korinta 6:1). Paulus jinkj daut sea schlajcht, wäajen hee sikj aun de Sind un dän Doot jebungen feeld. Oba hee säd uk: “Gott dank wie . . . derch Jesus Christus, onsen Harn!” Fa waut wia dee dankboa? Paulus säd: “De Jeist dee derch Christus Jesus Läwen jeft, haft mie derch sien Jesaz von de Sind un dän Doot sien Jesaz friejemoakt” (Reem. 7:24-25; 8:2). Soo aus Paulus well wie doa uk newers endoontich äwa woaren, daut Jehova ons haft friejemoakt, soo daut wie nich mea aun de Sind un dän Doot veskloft sent. Derch daut Leesjelt kjenn wie Gott met een reinet Jewessen deenen un daut jeft ons väl Freid (Psa. 40:9).

8-9. (a) Waut säd de Apostel Petrus, woo wie onse Frieheit nich brucken sullen? (b) Woo wudd eena kjennen siene Frieheit orrajcht brucken?

⁸ Wie sellen fa onse Frieheit dankboa sennen, oba wie motten uk oppaussen, daut wie dee nich orrajcht brucken. De Apostel Petrus säd, daut wie dee nich sullen doatoo brucken, daut wie ons selfst toom Jefaulen läwden (läs 1. Petrus 2:16). Woomäajlich denkj wie nu doaraun, waut de Israeliten en de Wiltnis deeden. Oba wie sent uk en Jefoa – un veleicht noch dolla aus dee. En de Welt jeft et emma mea Sachen to kjeepen un dee woaren soo schmock väajestalt, daut ons dee jankren, wan ons dee uk nich fälen. De Fient un siene Welt wellen ons emma mea Sachen enjankren toom auntrakjen, äten, drinkjen un Tietvedrief haben. Wan wie nich oppaussen, dan kjenn wie leicht en de Faul nenjeroden un onse Frieheit orrajcht brucken.

⁹ Petrus sien Rot halpt ons uk bie jratre Entscheidungen em Läwen, biejlikj no waut vonne School eena gonen saul, woo huach eena sikj utlieren saul ooda waut eena schaufen saul. Toom Biespel wellen se junge Menschen en de School foaken bat doa brinjen, daut dee sikj sea aunstrenjen, om lota no eent von de baste Uniwersitäten to gonen. Dee wellen dee enbillen, daut see sikj huach utlieren motten toom eene goode Oabeit kjrieen, een deel Jelt vedeenen un aunjeseenen sennen. Veleicht puchen se dee uk väa, woo väl mea eena vedeent, wan eena no eene Uniwersität jeit, aus wan eena daut nich deit. Doawäajen jleewen väl junge Menschen, eena mott sikj huach utlieren, wiels aundasch woat eena daut sien Läwen lank beschoden. Oba waut sellen dee un äare Elren em Denkj hoolen?

10. Aun waut sell wie bie soont denkjen, waut jieda eena selfst entscheiden kaun?

¹⁰ Eenje denkjen, bie soont, waut jieda eena selfst entscheiden kaun, kaun eena daut doonen, waut eenem jankat, soo lang aus eenem sien Jewessen nich baudat. Veleicht denkjen dee aun daut, waut Paulus to de Korinta äwa daut Äten säd: “Fa mie selfst bruck ekj miene Frieheit nich von eenem aundren sien Jewessen bestemmen loten” (1. Kor. 10:29). Wie haben Frieheit välet selfst to entscheiden, soo aus fa waut wie ons utlieren wellen un waut wie schaufen wellen. Oba wie sellen doa emma aun denkjen, daut wie nich en aule Stekjen Frieheit haben un daut aul onse Entscheidungen Foljen haben. Doawäajen säd Paulus ea: “Aules es mie erlaubt, oba daut deent nich aules tom Goode; Aules es mie erlaubt, oba nich aules deit oppbuhe” (1. Kor. 10:23, Reimerbibel). Wie kjennen välet en ons Läwen selfst entscheiden, oba wan wie daut doonen, dan sell wie nich bloos aun daut denkjen, waut ons jankat.

11. Wuarom haft Jehova ons friejemoakt?

¹¹ Aus Petrus säd, wie sullen onse Frieheit nich orrajcht brucken, säd hee uk, fa waut wie dee brucken sullen: om “Gott to deenen”. Jehova muak ons derch Jesus von de Sind un dän Doot äa Jesaz frie, soo daut wie ons gaunzet Läwen brucken kunnen, om “[am] to deenen”.

12. Waut kjenn wie von Noah un siene Famielje lieren?

¹² Wie brucken onse Frieheit daut baste, wan wie onse Tiet un Krauft brucken toom Jehova fa voll deenen. Daut woat ons schitzen, soo daut de irdische Sachen ooda daut, waut ons jankat, nich daut ieeschte en ons Läwen es (Gal. 5:16). Denkj wie mol aun Noah un siene Famielje. De Menschen rom an wieren grausom un fieeden een schlajchtet Läwen. Oba Noah un siene Famielje wieren doawäajen nich soo. Wuarom nich? Dee hilden sikj drock met daut, waut Jehova an oppjejäft haud. Dee buden dän Noahkausten, brochten Äten toop fa an un de Tieren un woarnden de Menschen fa de Sintflut. “Noah deed aules waut de HAR am väajesajcht haud” (1. Mo. 6:22). Woo kjeem daut ut? Noah un siene Famielje bleewen läwen, aus jane Welt vejinkj (Heb. 11:7).

13. Woon Jeboot von Jehova sell wie nokomen?

¹³ Woon Jeboot von Jehova sell wie vondoag dän Dach nokomen? Wie sent Jesus siene Nofolja un wie weeten, daut Gott haben well, daut wie prädjen sellen (läs Lukas 4:18-19). En de vondoagsche Tiet haft de Soton de mieeschte Menschen met Blintheit jeschloagen, soo daut dee nich enwoaren, daut see veskloft sent aun de faulsche Gloowes, de tietelje Dinj un aun daut, waut de Menschen rom an doonen un denkjen (2. Kor. 4:4). Soo aus fa Jesus es daut fa ons uk eene Iea, aundre to halpen, daut see Jehova kjanen lieren un deenen – dän Gott, von dän de Frieheit kjemt (Mat. 28:19-20). Daut es nich emma leicht. En eenje Lenda woaren de Menschen emma endoontja ooda woaren mau rajcht doll,  wan wie an prädjen. Oba wiels Jehova well, daut wie prädjen, kjenn wie mol äwa de Froag nodenkjen: “Kaun ekj miene Frieheit brucken toom noch mea fa Jehova doonen?”

14-15. To waut sent väl von Jehova siene Deena sikj eenich jeworden? (See daut Bilt aum Aunfank.)

¹⁴ Daut es scheen to seenen, daut väl von Jehova siene Deena doaraun denkjen, daut daut Enj von dise Welt dicht bie es, un doawäajen äa Läwen eefacha moaken, daut see kjennen met dän Voltietdeenst aunfangen (1. Kor. 9:19, 23). Eenje deenen en äare Jäajent un aundre trakjen doahan, wua mea Help fält. En de latste fief Joa haben mea aus 250 000 Breeda un Sestren met dän Pioniadeenst aunjefongen un nu jeft daut mea aus 1 100 000 Pionieren. Es daut nich wundascheen, daut soo väle äare Frieheit brucken toom Jehova opp soone Wajch deenen? (Psa. 110:3).

¹⁵ Waut holp dise Breeda un Sestren, äare Frieheit rajcht to brucken? See wie mol, waut John un Judith beläft haben, waut de latste 30 Joa en veschiedne Lenda deenden. Dee denkjt daut noch, aus de Pioniadeenst-School aune 1977 aunfunk. Doa wort de Schiela toojerot, doa hantotrakjen, wua mea Help fäld. Daut see daut kunnen, socht John sikj ieremol eene fresche Oabeit. Daut holp dee beid, äa Läwen eefach to hoolen. Lota trocken dee nom Utlaunt. Waut holp dee, met Schwierichkjeiten foadich to woaren, soo aus eene niee Sproak to lieren un sikj aun aundre Menschen un aundret Wada to wanen? Dee bäden un veleeten sikj opp Jehova, daut dee an halpen wudd. Woo denkjen dee äwa aul de Joaren em Deenst fa Jehova? John sajcht: “Ekj jleew, daut es daut baste, waut ekj jeemols beläft hab. Jehova wort fa mie emma dolla soo aus een leeftolja Voda. Nu vesto ekj bäta, waut Jakobus 4:8 meent: ‘Nodat junt no Gott, dan woat hee uk dicht no junt komen.’ Ekj wist, daut ekj daut jefungen haud, wua ekj no socht: een Läwen, waut werkjlich waut enhilt.”

16. Woo haben dusende Breeda un Sestren äare Frieheit rajcht jebrukt?

¹⁶ Soo aus John un Judith kjennen eenje joarenlank em Voltietdeenst sennen. Fa aundre es daut mau fa een Stootje mäajlich. Un daut jeft uk väle, waut wellich bie ons Buwoakj oppe gaunze Welt methalpen. Aus de Hauptoffiz en Warwick, New York, jebut wort, wieren soo bie 27 000 Breeda un Sestren reed toom methalpen. Eenje holpen twee Wäakj, aundre een poa Moonat un noch aundre een Joa ooda lenja. Väle von dee endaden äa Läwen gaunz, daut see doa methalpen kunnen. Dee sent een goodet Väabilt, wiels dee de Frieheit, waut see von Jehova jekjräajen haben, brucken toom Jehova lowen un ieren – dän Gott, von dän de Frieheit kjemt.

17. To waut kjenn wie ons freien, wan wie onse Frieheit nu aul rajcht brucken?

¹⁷ Wie sent dankboa, daut wie Jehova kjanen un am deenen kjennen un daut hee ons friejemoakt haft. Well wie derch onse Entscheidungen wiesen, woo väl wie dise Frieheit räakjnen! Wie wellen dee kjeenmol orrajcht brucken, oba soo, daut wie Jehova soo goot aus mäajlich deenen kjennen. Dan woa wie daut beläwen, waut Jehova vespruak. Hee säd: “De Kjreatua selfst [woat] von äare Sklowarie, dee daut vedoawen äwa an brinjt, . . . looskomen, un en de Gotteskjinja äare Frieheit un Harlichkjeit nenn komen” (Reem. 8:21).