Trigj nom Enhault

No de Enhaultslist gonen

Waut Läsa weeten wellen

Waut Läsa weeten wellen

Wuarom brukt Jesus David siene Wieed von Psalm 22:2, jroz ea hee storf?

Jroz ea Jesus storf, säd hee daut, waut en Matäus 27:46 steit: “Mien Gott, mien Gott, wuarom hast du mie veloten?” Doamet erfeld Jesus daut, waut David en Psalm 22:2 oppschreef (Mar. 15:34). Jesus säd daut nich, wäajen hee sikj aunjeschmäat feeld ooda wäajen hee em Gloowen fa een Stootje schwak wort. Jesus kunn daut gaunz kloa vestonen, daut daut needich wia, daut hee storf, un hee wia uk wellich reed, daut to doonen (Mat. 16:21; 20:28). Un am wia uk kloa, daut Jehova am nich wudd beschitzen kjennen, wan daut bat doa wia, daut hee stoawen sull (Hiob 1:10). Un wan Jehova am nich beschizt, wudd Jesus daut gaunz kloa bewiesen kjennen, daut hee wudd tru bliewen, krakjt endoont woo schlemm daut wudd sennen, wan hee storf (Mar. 14:35-36).

Oba wuarom säd Jesus daut, waut en disen Psalm steit? Wie kjennen daut nich fa neiw sajen, oba daut jeft een poa Mäajlichkjeiten. *

Wull Jesus doamet veleicht sajen, daut Jehova doa nuscht jäajen doonen wudd, daut hee stoawen must? Jesus must selfst fa daut Leesjelt oppkomen. Hee must aus Mensch stoawen, soo daut hee “fa aule Menschen dän Doot schmakjen” kunn (Heb. 2:9).

Wull Jesus, daut siene Toohorcha aun dän gaunzen Psalm dochten? To jane Tiet hauden de Juden de Jewanheit, sikj de Psalmen utwendich to lieren. Wan dee eenen Varsch von eenen Psalm hieeden, dan docht dee gaunz von veselfst von daut, waut daut en dän gaunzen Psalm sajcht. Veleicht wull Jesus, daut siene Nofolja, waut Juden wieren, doaraun dochten, woo väl Profezeiungen sikj erfelden, waut met sienen Doot to doonen hauden (Psa. 22:8-9, 16-17, 19, 25). Un opp Enj von disen Psalm woat Jehova jeloft un doa sajcht daut, daut hee äwa aule Velkja rejieet (Psa. 22:28-32).

Wull Jesus veleicht met David siene Wieed wiesen, daut hee nuscht orrajchtet jedonen haud? Jesus kjeem ver daut Jerecht un wort beschulcht, daut hee haud Gott jelastat, un hee wort toom Doot veuadeelt (Mat. 26:65-66). Daut Jerecht wort lot zeowes un en eene korte Tiet aufjehoolen, un daut wia gaunz jäajen daut Jesaz (Mat. 26:59; Mar. 14:56-59). Aus Jesus de Froag stald: “Mien Gott, mien Gott, wuarom hast du mie veloten?”, wull hee veleicht wiesen, daut hee nich dän Doot vedeent haud un daut hee nuscht jedonen haud, waut orrajcht wia.

David jinkj väl schwoaret derch, oba daut bedied doawäajen nich, daut Jehova met am ontofräd wia. Wull Jesus dan met de Wieed von David sienen Psalm wiesen, daut et bie am uk soo wia aus bie David? Aus David weeten wull, wuarom Jehova am veloten haud, wia daut nich, wäajen hee schwak em Gloowen wia. No daut säd hee, daut hee sikj doaropp veleet, daut Jehova am raden wudd, un Jehova deed am uk wieda säajnen (Psa. 22:24-25, 28). Jesus wort uk “David sien Sän” jenant. Un soo aus David must Jesus väl schwoaret derchmoaken, aus se am aum Pol dootmuaken. Oba daut bedied doawäajen nich, daut Jehova met am ontofräd wia (Mat. 21:9).

Daut Jesus bewiesen kunn, daut hee en aules tru wia, deed Jehova Jesus nich mea beschitzen. Wull Jesus dan met siene Wieed wiesen, daut am daut sea truarich muak? Jehova haud Jesus nich doaropp jemoakt, daut hee lieden un stoawen sull. Daut wort bloos doawäajen needich, wäajen Adam un Eva ojjehuarsom wieren. Jesus haud je nuscht orrajcht jedonen. Oba hee must lieden un stoawen, daut dee Froagen kunnen oppem kloaren jebrocht woaren, waut de Soton oppjebrocht haud, un daut et een Leesjelt jeef, om daut trigjtokjeepen, waut de Menschen veloaren hauden (Mar. 8:31; 1. Pet. 2:21-24). Daut wia bloos mäajlich, wäajen Jehova sienen Sän Jesus fa een Stootje nich mea beschitzen deed. Un fa Jesus wia daut daut ieeschte Mol en sien Läwen, daut hee dit späad.

Wull Jesus siene Nofolja veleicht halpen, daut dee doaräwa nodochten, wuarom Jehova daut tooleet, opp woone Wajch hee storf? * Jesus wist, daut väle sikj doaraun steeten wudden, daut hee aun eenen Pol storf soo aus eena, waut jäajen daut Jesaz jegonen wia (1. Kor. 1:23). Oba wan siene Nofolja doaraun dochten, wuarom hee werkjlich storf, dan wudden dee vestonen kjennen, waut daut bedied (Gal. 3:13-14). Soo sagen dee am nich aus eenen Vebräakja aun, oba aus äaren Rada.

Wie weeten nich fa neiw, wuarom Jesus dise Wieed säd. Oba daut es kloa, daut hee wist, daut daut, waut hee derchmuak, Jehova sien Wellen wia. Mau een kjlienet Stootje nodäm aus Jesus von dän Psalm jerät haud, säd hee: “Nu es aules foadich jebrocht!” (Joh. 19:30; Luk. 22:37). Daut wia soo, daut Jesus fa een Stootje mol nich Jehova sienen Schutz haud. Oba soo wia daut mäajlich, daut hee aules doonen kunn, no waut hee oppe Ieed jekomen wia. Un soo kunn hee aules erfellen, waut “en Moses sien Jesaz, en de Profeeten un en de Psalmen” von am jeschräwen stunt (Luk. 24:44).

^ Varsch 2 See uk Varsch 9-10 en dän Artikjel “Lia von Jesus siene latste Wieed”, waut en disen Woaktorm es.

^ Varsch 4 Eenjemol säd ooda fruach Jesus waut en sienen Deenst, wua oba nich aun to seenen wia, woo hee werkjlich docht. Daut deed hee, daut et rutkjeem, waut siene Jinja dochten (Mar. 7:24-27; Joh. 6:1-5; see dän Wachtturm vom 15. Oktooba 2010, S. 4-5).