1. Waut wensch wie ons aula fa ons Frintschoft?

EENE Sesta, waut Pauline * heet, sajcht: “Von dan, aus ekj de Woarheit kjanen lieed, wenscht ekj mie, daut ekj noch mol met aul mien Frintschoft toop kunn em Paradies läwen. Un besonda wenscht ekj mie, daut mien Maun Wayne un ons kjliena Jung met mie toop Jehova deenen wudden.” Hast du uk Frintschoft, waut Jehova noch nich kjant ooda leeft? Dan jeit die daut secha krakjt soo aus Pauline.

2. Von woone Froagen woa wie en disen Artikjel räden?

² Wie kjennen ons Frintschoft nich bemotten, de goode Norecht auntonämen, oba wie kjennen dee tooroden, äwa de Schreft notodenkjen un no dee to horchen (2. Tim. 3:14-15). Wuarom sell wie ons Frintschoft Zeichnis jäwen? Wuarom sell wie met dee Metjefeel haben? Woo kjenn wie dee halpen, daut dee Jehova noch mol krakjt soo väl räakjnen aus wie? Un woo kjennen de aundre von onse Vesaumlunk ons halpen?

3. Wuarom sell wie ons Frintschoft Zeichnis jäwen, soo aus 2. Petrus 3:9 sajcht?

³ Boolt woat Jehova een Enj moaken met dise Welt. Un bloos dee, waut “to daut eewje Läwen rajcht enjestalt” sent, woaren läwen bliewen (Apj. 13:48, NW). Wie brucken väl Tiet un Krauft toom soone prädjen, waut wie nich mol kjanen. Dan well wie secha uk ons Frintschoft prädjen, daut dee  kjennen met ons toop Jehova deenen. Ons leeftolja Voda Jehova “well, daut aulemaun sikj oppmoaken saul, un daut kjeena veloaren jeit” (läs 2. Petrus 3:9).

4. Waut fa eenen Fäla kaun eena leicht moaken, wan eena daut Frintschoft prädicht?

⁴ Wie motten em Denkj hoolen, daut eena sea oppaussen mott, woo eena de Menschen de goode Norecht brinjt. Eena rät veleicht sea leeftolich, wan eena Framde Zeichnis jeft, oba too jlikjtoo, wan eena met daut Frintschoft rät.

5. Aun waut sell wie denkjen, ea wie met ons Frintschoft von de Woarheit räden?

⁵ Väl Breeda es daut noch schod, daut see nich väasechtja to äa Frintschoft jerät haben, aus see dee toom ieeschte Mol Zeichnis jeewen. De Apostel Paulus rod Christen too: “Jun räden saul emma leeftolich un intressaunt sennen. Bemieecht junt, eenen jiedren soo to auntwuaten, daut daut goot fa am es” (Kol. 4:5-6). Wie sellen uk aun disen Rot denkjen, wan wie met ons Frintschoft räden. Sest wudd wie dee met eenst von de Woarheit wajchgrulen, enne Städ daut dee no ons horchen.

6-7. Wuarom saul eena met eenem sienen Poatna metfeelent sennen, waut Jehova nich deent? Jeff een Biespel.

⁶ Sie metfeelent. Pauline, wua wie ea aul von räden, sajcht: “Aum Aunfank vetald ekj mienen Maun dän Tiet äwa bloos von jeisteljet. Ekj räd von sest nuscht aus von daut.” Oba Pauline äa Maun Wayne wist nich väl von de Schreft un wort nich kluak ut daut, waut see am vetald. Am späad sikj daut soo, daut see bloos noch aun äaren nieen Gloowen docht. Hee haud Angst, daut se ar vedreien wudden un daut Pauline äare niee Kjoakj an wudd toom Schoden sennen.

 ⁷ Pauline sajcht, daut see eene Tietlank aum Zeowes un utgangs Wäakj sea väl met äare Gloowesbreeda toop wia, biejlikj bie de Toopkomes ooda em Deenst ooda wan see wua enjelot wia. See sajcht: “Eenjemol wia doa kjeena tus, wan Wayne no Hus kjeem, un hee feeld sikj auleen.” Daut es goot to vestonen, daut Wayne daut aun äaren Jung un aun siene Fru fäld. Hee kjand Pauline äare niee Frind nich un docht, daut see mea om dee romjeef aus om am. Doawäajen säd Wayne, daut hee sikj wull scheeden loten. Waut wurscht du sajen, woo wudd Pauline haben kunt metfeelenda sennen?

8. Waut woat no 1. Petrus 3:1-2 no woomäajlich daut mieeschte aun ons Frintschoft doonen?

⁸ Jeff derch dienen Waundel een goodet Biespel. Foaken deit daut, waut wie doonen, mea aun ons Frintschoft aus daut, waut wie sajen (läs 1. Petrus 3:1-2). Pauline wort daut met de Tiet uk en. See sajcht: “Ekj wist, daut Wayne ons leeft un daut hee sikj nich opp iernst wull scheeden loten. Oba aus hee doavon räd, wort ekj en, daut ekj daut doonen must, waut Jehova ons toorod. Ekj must derch mienen Waundel een goodet Zeichnis jäwen, enne Städ soo väl räden.” Pauline proowd nich mea dän Tiet äwa, met Wayne von de Schreft to räden, oba vetald met am von waut aundret. Wayne wort en, daut Pauline dolla met am toopschauft un daut äa Sän sikj bäta oppstald (Spr. 31:18, 27-28). Un aus hee sach, woo goot daut fa siene Famielje wia, funk hee uk aun, äwa de goode Norecht ut de Schreft notodenkjen, un neem dee aun (1. Kor. 7:12-14, 16).

9. Wuarom sell wie nich oppjäwen?

⁹ Jeff nich opp, dien Frintschoft to halpen. Jehova es ons en dän Stekj een goodet  Biespel. Hee jeft de Menschen “emma wada” de Jeläajenheit, no de goode Norecht to horchen un eewjet Läwen to kjrieen (Jer. 44:4). Un de Apostel Paulus säd to Timotäus, hee sull doabie bliewen, aundre to halpen. Wuarom? Wäajen hee doaderch sikj selfst raden wudd un uk deejanje, waut no am horchten (1. Tim. 4:16). Wie räakjnen ons Frintschoft väl un wellen, daut dee de Woarheit ut Gott sien Wuat kjanen lieren. Met de Tiet deeden Pauline äare Wieed un Woakjen väl aun äare Famielje. See es sea schaftich, daut see Jehova nu met äaren Maun toop deenen kaun. See sent nu beid Pionia un Wayne es een Eltesta.

10. Wuarom sell wie jeduldich sennen?

¹⁰ Sie jeduldich. Fa ons Frintschoft es daut eenjemol schwoa, wan wie onsen Gloowen endren un soo läwen, aus Gott daut haben well. Foaken felt dee daut fuaz opp, daut wie nich mea met an toop Heljedoag hoolen un ons nich mea manke Politikj menjen. Aum Aunfank woaren eenje von dee woomäajlich doll äwa ons (Mat. 10:35-36). Oba wie sellen nich Hopninj oppjäwen. Wan wie dee nich mea halpen wudden, onsen Gloowen to vestonen, dan wudd daut soo sennen, aus wan wie dee rechten wudden un säden, daut dee daut eewje Läwen nich wieet wieren. Jehova haft nich ons aunjestalt toom rechten – daut es Jesus siene Oabeit (Joh. 5:22). Wan wie jeduldich bliewen, dan woat ons Frintschoft veleicht met de Tiet no ons horchen. (See dän Kausten “ Bruck onse Websied toom aundre lieren”.)

11-13. Waut kjenn wie doavon lieren, woo Alice met äare Elren omjinkj?

¹¹ Sto fa de Woarheit en, oba doo daut leeftolich (Spr. 15:2). Well wie mol seenen, waut Alice beläwd. Aus see Jehova kjanen lieed, wond see aul wiet auf von äare Elren. Dee jleewden nich aun Gott un hauden sea väl met de Politikj to doonen. Alice wort daut kloa, daut see dee soo schwind aus mäajlich von daut goode vetalen sull, waut see lieed. See sajcht: “Wan eena too lang wacht, ea eena dee vetalt, daut eena nu eenen aundren Gloowen haft un sien Läwen endat, dan vefieren dee sikj bloos noch dolla.” See docht doaräwa no, waut vonne biblische Teemasch äare Elren veleicht intressieren wudden, biejlikj soowaut aus Leew (1. Kor. 13:1-13). Dan schreef see dee Breew un fruach an, waut see doavon dochten. See bedankt sikj uk bie dee, daut see ar oppjetrocken un sikj om ar jekjemmat hauden, un schekjt dee Jeschenkja. Un wan see dan doa wia, strenjd see sikj sea aun, äare Mame bennen to halpen. Oba aum Aunfank jleichten de Elren daut nich, wan Alice an von äaren nieen Gloowen vetald.

¹² Wan Alice bie äare Elren wia, dan läsd see uk doa jieda Dach de Bibel. See sajcht: “Doaderch wort miene Mame daut en, woo wichtich mie de Schreft wia.” Alice äare Pape jeef sikj dan met de Schreft auf, om doabennen no Fäla to sieekjen un to seenen, wuarom see nu aundasch docht. Alice sajcht: “Ekj jeef Pape eene Bibel un schreef doa noch waut nenn fa dän.” Woo kjeem daut ut? Äare Pape funk nuscht, wua de Bibel orrajcht wia. Enne Städ daut jinkj dän daut sea to Hoaten, waut hee en Gott sien Wuat läsd.

¹³ Wie sellen mau rajcht dan leeftolich fa de Woarheit enstonen, wan wie Jäajenstaunt haben (1. Kor. 4:12b). Bie Alice wia biejlikj de Mame jäajen ar. See sajcht: “Aus ekj mie deepen leet, nand miene Mame mie eene ‘schlajchte Dochta’. ” Waut deed Alice dan? See sajcht: “Enne Städ daut ekj nich mea von mienen Gloowen räd, muak ekj dee daut leeftolich dietlich, daut ekj mie eenich wia, eent von Jehova siene Zeijen to  sennen, un daut ekj daut nich mea endren wudd. Ekj leet miene Mame weeten, woo väl ekj ar räakjend. Wie roaden beid un ekj muak eene scheene Moltiet reed fa ar. Von doa aun sach miene Mame daut, daut de Schreft mie holp, een bätra Mensch to woaren.”

14. Wuarom sell wie nich nojäwen, wan ons Frintschoft ons prooft omtoräden?

¹⁴ Daut kaun siene Tiet dieren, bat ons Frintschoft vesteit, woo iernst ons daut es, Jehova to deenen. Aus Alice biejlikj Pionia wort un sikj nich hecha utlieren leet, soo aus äare Elren sikj daut wenschten, road äare Mame wada. Oba Alice leet sikj nich omräden. See sajcht: “Wan eena bie eent nojeft, dan woat de Famielje eenem uk wellen bat doa brinjen, daut eena bie aundret nojeft. Oba wan eena leeftolich blift un nich biejeft, dan woaren eenje von daut Frintschoft woomäajlich no eenem horchen.” Soo wia daut bie Alice. Äare Elren sent nu beid Pionia un de Pape es een Eltesta.

15. Woo kjennen aundre äare “goode Woakjen” ons Frintschoft togood komen, soo aus Matäus 5:14-16 un 1. Petrus 2:12 sajcht?

¹⁵ Derch de goode Woakjen von siene Deena trakjt Jehova de Menschen no sikj (läs Matäus 5:14-16; 1. Petrus 2:12). Kjant dien Ehepoatna aul aundre von de Vesaumlunk, wan dee nich Jehova deent? Pauline, wua wie ea aul von räden, kroagd eenje Breeda no Hus, daut äa Maun Wayne dee kjanen lieed. Am denkjt daut noch, woo een Brooda am holp to vestonen, woo Jehova siene Zeijen werkjlich sent. Hee sajcht: “Dee neem sikj eenen Dach frie  toom met mie toop een Baulspäl kjikjen. Un ekj docht: ‘Dee es je krakjt soo aus ekj!’”

16. Wuarom sell wie ons Frintschoft no de Toopkomes kroagen?

¹⁶ Wie kjennen ons Frintschoft sea fein halpen, wan wie dee no de Toopkomes kroagen (1. Kor. 14:24-25). Daut ieeschte Toopkomen, wua Wayne hanwankt, wia daut Owentmol, wiels daut zeowes no de Oabeit wia un nich soo lang dieed. Hee sajcht: “Ekj kunn nich aules von de Räd vestonen, oba mie denkjt daut noch, woo de Menschen doa wieren. Dee kjeemen un hauntrieeden mie un neemen mie fein opp. Ekj sach, daut dee opprechtich wieren.” Een Brooda un siene Fru wieren ea aul sea leeftolich to Pauline un holpen ar bie de Toopkomes un em Deenst met äa Junkje. Un aus Wayne sikj dan eenich wort, mea äwa Pauline äaren nieen Gloowen to lieren, fruach hee disen Brooda, aus hee nich kunn met am de Bibel studieren.

17. (a) Äwa waut sell wie ons nich schlajcht feelen? (b) Wuarom sell wie kjeenmol oppjäwen, ons Frintschoft to halpen?

¹⁷ Wie hopen, daut noch mol aul ons Frintschoft met ons toop Jehova deent. Oba veleicht komen dee nich en de Woarheit nenn, wan wie ons uk sea aunstrenjen. Dan derw wie ons nich schlajcht doaräwa feelen, wiels wie kjennen je kjeenem bemotten, onsen Gloowen auntonämen. Un wan ons Frintschoft sitt, woo scheen ons daut jeit, Jehova to deenen, dan kaun daut väl mea aun dee doonen, aus wie denkjen. Bäd fa dee. Räd leeftolich to dee. Un proow wieda, dee to halpen! (Apj. 20:20). Wie kjennen ons secha sennen, daut Jehova ons säajent, wan wie ons aunstrenjen. Un wan ons Frintschoft no ons horcht, dan woaren dee jerat woaren!