1-3. Wuarom kaun sikj bie eenje Voltietdeena haustich waut endren?

ROBERT UN MARY JO vetalen: “Wie wieren 21 Joa Missionoa un daut wia wundascheen. Oba wäajen de Elren von beid Kaunten kjrenkjlich worden, must wie dee halpen. Wie deeden daut wellich, un doch wia ons daut schwoa, von doa to veloten, wua wie ons soo tusich feelden.”

² William un Terrie sajen: “Wie roaden, aus wie enworden, daut wie wäajen onse Jesuntheit nich mea wudden trigj no daut Launt kjennen, wua wie bat nu jedeent hauden. Ons jankad noch emma, em Utlaunt to deenen, oba nu wia daut derch.”

³ Aleksej sajcht: “Ekj deend em Betel, un wie wisten, daut onse Jäajna dit Betel toomoaken wullen. Oba daut wia doawäajen sea schlemm, aus dee dan werkjlich deeden un wie doa aula veloten musten.”

4. Woone Froagen woa wie en disen Artikjel beauntwuaten?

⁴ Daut jeef uk een deel aundre Voltietdeena, waut eene fresche Oppgow kjrieejen, biejlikj väle, waut em Betel deenden. * Fa soone true Breeda un Sestren kaun daut sea schwoa sennen, eene Oppgow tochtoloten, waut see väl räakjenden. Woo kjennen dee sikj doatoo wanen? Woo kjenn wie dee halpen? De Auntwuaten opp dise Froagen kjennen ons aulem halpen, wan sikj en ons Läwen waut endat.

5. Wuarom kaun eenem daut toosaten, wan eena eene fresche Oppgow kjricht?

⁵ Eena kaun sikj sea to de Menschen un de Städ wanen, wua eena deent, endoont aus daut em Betel es ooda sestwua. Un wan eena doa dan veloten mott, dan kaun eena sikj gaunz tonuscht feelen. Eena bangt sikj no dee, waut doa bliewen, un moakt sikj veleicht Sorjen äwa dee, besonda wan eena wäajen Vefoljunk veloten mott (Mat. 10:23; 2. Kor. 11:28-29). Un wan eena eene fresche Oppgow kjricht ooda trigj no Hus kjemt, dan mott eena sikj foaken ieescht to daut wanen, woo de Menschen daut doa haben. Robert un Mary Jo sajen: “Wie wieren daut nich mea jewant, woo se daut en ons Launt hauden un opp onse Muttasproak to prädjen. Ons späad sikj daut soo, daut wie doa nich mea mankpausten.” Un wan eena aundatwäajen hanjeschekjt woat, dan haft eena veleicht uk mea Onkosten aus ea un feelt sikj onsecha, mootloos un weet nich, woo daut wiedagonen woat. Waut kaun eenem dan halpen?

6. Woo kjenn wie dicht bie Jehova bliewen?

⁶ Blieft dicht bie Jehova (Jak. 4:8). Woo kjenn wie daut? Wan wie ons doaropp veloten, daut hee “onse Jebäda” hieet (Psa. 65:3). Psalm 62:9 sajcht: “Schett jun Hoat ver am ut”. Jehova kaun väl mea doonen, “aus wie ons denkjen ooda vestonen kjennen” (Efs. 3:20). Hee deit nich bloos daut fa ons, wua wie om bäden. Hee kaun onse Trubbels uk opp soone Wajch fiksen, wua wie kjeenmol aun jedocht haben.

7. (a) Waut woat ons halpen dicht bie Jehova to bliewen? (b) Woo woat daut no Hebräa 6:10-12 no utkomen, wan wie Jehova wieda tru deenen?

⁷ Läst jieda Dach de Schreft un denkjt doa goot äwa no, daut jie kjennen dicht bie Jehova bliewen. Een Brooda, waut mol Missionoa wia, sajcht: “Studieet pinkjlich aus Famielje un moakt junt fa de Toopkomes reed – krakjt soo aus ea.” Blieft doamet drock, met june niee Vesaumlunk toop de goode Norecht to prädjen. Jehova helt deejanje em Denkj, dee am wieda tru deenen, wan dee nu veleicht uk weinja doonen kjennen aus ea (läs Hebräa 6:10-12).

8. Woo kaun 1. Johanes 2:15-17 ons halpen, wieda een eefachet Läwen to fieren?

⁸ Fieet wieda een eefachet Läwen. Paust opp, daut de Sorjen en dän Soton siene  Welt nich junen Deenst fa Jehova “stekjen” (Mat. 13:22). Frind ooda Frintschoft ooda soone, waut Jehova nich deenen, roden junt veleicht utem gooden Senn too, daut jie mea Jelt vedeenen motten toom een bätret Läwen haben. Lot junt soont nich enbillen! (Läs 1. Johanes 2:15-17.) Velot junt opp Jehova! Hee vesprakjt, daut hee ons “to de rajchte Tiet” aules jäwen woat, waut ons em jeisteljen un em tieteljen fält un daut wie kjennen mootich bliewen (Heb. 4:16; 13:5-6).

9. (a) Wuarom sell wie ons nich onneedich enne Schult enducken, soo aus Spricha 22:3, 7 sajcht? (b) Waut kaun ons halpen, rajcht to entscheiden?

⁹ Dukt junt nich onneedich enne Schult en (läs Spricha 22:3, 7). Omtrakjen kaun sea dia sennen un eena wudd sikj leicht kjennen eene Schult moaken. Doawäajen kjikjt doano, daut jie junt nich Sachen borjen, waut junt nich werkjlich fälen. Wan wie väl Sorjen haben, wiels doa biejlikj wäa von de Famielje krank es, kaun daut schwoa sennen to entscheiden, woo väl Jelt wie ons lieen wellen. Dan sell wie doaraun denkjen, daut “bäden un prachren” ons halpen kaun rajcht to entscheiden. Jehova woat ons dan soonen Fräd jäwen, waut onse “Hoaten un Jedanken . . . bewoaren” woat, daut wie kloa denkjen kjennen (Filip. 4:6-7; 1. Pet. 5:7).

10. Woo kjenn wie fresche Frind kjrieen?

¹⁰ Sieekjt junt goode Frind. Schett junt bie dee ut, un besonda bie soone, waut mol biejlikj soowaut beläft haben aus jie nu. Daut kaun junt halpen junt bäta to feelen (Liera 4:9-10). De Frind, waut jie doa hauden, wua jie ea deenden, woaren june Frind bliewen. Oba nu mott jie junt uk doa Frind sieekjen, wua jie nu sent. Un wan wie wellen Frind haben, dan mott wie uk Frind fa aundre sennen. Woo kjenn wie daut? Wan wie aundre von daut goode vetalen, waut wie em Deenst fa Jehova beläft haben, un dee onse Freid seenen kjennen. Veleicht kjennen eenje Breeda daut nich vestonen, wuarom wie dän Voltietdeenst soo väl räakjnen, oba aundre jankat daut woomäajlich, mea to weeten, un woaren dan goode Frind. Oba wie sellen nich too väl von daut räden, waut wie aules tostaund jebrocht haben ooda woo schlajcht wie ons veleicht feelen.

11. Waut kjenn wie doonen, daut wie wieda een scheenet befriedet Läwen haben?

¹¹ Wan jie june Oppgow em Deenst tochloten motten, wäajen dien Ehepoatna krank es, dan doo dän wäajen daut nich beschuljen. Un wan du deejanja best, waut doa krank es, dan feel die nich schlajcht doaräwa un schmiet die daut nich selfst väa. Denkjt doaraun, daut jie “een Fleesch” sent un daut jie Jehova vesproaken  haben, eena fa dän aundren to sorjen, endoont waut doa passieet (Mat. 19:5-6). Un wan jie opphieren musten, wäajen jie onverhofs Elren worden, dan lot jun Kjint weeten, daut dee junt mea wieet es aus june Oppgow, waut jie ea hauden. Sajcht dän daut foaken, daut jie dän aus “een Jeschenkj” von Gott talen (Psa. 127:3-5). Un vetalt dän uk, waut fa goodet jie ea beläwden. Daut kaun jun Kjint halpen, noch mol met dän Voltietdeenst auntofangen, soo aus jie daut deeden.

12. (a) Woo kjenn wie aundre halpen, em Voltietdeenst to bliewen? (b) Woo kjenn wie dee daut leichta moaken, wan dee eene fresche Oppgow kjrieen?

¹² Daut es sea fein, daut väl Vesaumlungen un uk Breeda un Sestren methalpen, daut de Voltietdeena wieda äare Oppgow doonen kjennen. Dee spräakjen dee biejlikj Moot too, met äaren Deenst wiedatomoaken, halpen dee em tieteljen ooda stonen dee äare Famielje bie (Gal. 6:2). Wan doa Voltietdeena eene fresche Oppgow kjrieen un no onse Vesaumlunk jeschekjt woaren, dan sell wie nich denkjen, daut dee irjentwaut orrajcht deeden ooda trajchtjewäsen worden. * Enne Städ daut sell wie dee halpen, sikj doa hantowanen. Nämt dee leeftolich opp un loft dee fa daut, waut dee ea jedonen haben – mau rajcht dan, wan dee wäajen äare Jesuntheit nu nich mea soo väl doonen kjennen. Lieet dee goot kjanen un lieet von daut, waut dee weeten un jelieet un beläft haben.

13. Woo kjenn wie deejanje halpen, waut eene fresche Oppgow jekjräajen haben?

¹³ Wan doa Breeda eene fresche Oppgow  kjrieen, dan brucken dee veleicht onse Help, daut dee eenen Veblief finjen un waut toom foaren un eene Oabeit un aundret. Ooda dee fält biejlikj to weeten, woo daut met Taks tolen un met veschiedne Vesechrungen schauft. Waut dee besonda fält, es, daut wie Vestentnis fa dee haben un nich, daut wie dee bejaumren. Veleicht haben dee Sorjen, wäajen dee selfst krank sent ooda wäa von de Famielje. Ooda dee truaren, wiels doa wäa jestorwen es. * Un wan dee doa uk nich väl von räden, bangen dee sikj veleicht doch no äare Frind, waut nu wiet auf sent. Daut brukt Tiet un kaun noch waut opp sikj haben, met soone Jefeelen foadich to woaren.

14. Woo holpen de Vekjindja eene Sesta, sikj to äare niee Oppgow to wanen?

¹⁴ Onse Help un ons goodet Biespel kjennen deejanje halpen, waut sikj to de niee Omstend wanen motten. Eene Sesta, waut Joaren em Utlaunt jedeent haft, sajcht: “Doa, wua ekj ea deend, haud ekj jieda Dach Bibelstudiums. Oba doa, wua ekj hankjeem, wia daut schwoa, em Deenst verheipts de Bibel optomoaken ooda een Video to wiesen. Oba de Vekjindja neemen mie met no äare Wadabesuchs un Bibelstudiums. Aus ekj sach, woo dise true un flietje Breeda un Sestren äare Bibelstudiums fieeden un woo goot dee veraunkjeemen, kjrieech ekj wada fresch Moot. Ekj lieed, woo ekj en daut niee Jebiet eene Vetal aunfangen kunn. Aul daut holp mie, wada mea Freid to haben.”

15. Waut kaun eena doonen, om bie eene fresche Oppgow väl goodet to beläwen?

¹⁵ Jie kjennen bie june fresche Oppgow väl goodet beläwen. Wan jie aundatwäajen hanjeschekjt woaren, dan denkjt nich, daut jie irjentwaut orrajcht deeden ooda daut jie nu weinja wieet sent aus ea. Kjikjt doano, woo Jehova junt halpt, un doot wieda prädjen. Nämt junt de true Christen von de Aposteltiet toom Väabilt. Endoont wua dee  wieren, dee “jinjen aulawäajen un prädijden daut Wuat” (Apj. 8:1, 4). Wan jie wieda flietich prädjen, dan kaun doa väl goodet bie rutkomen. Opp eene Sauz trocken biejlikj Pionieren, waut von een Launt veloten musten, no een Nobalaunt. Doa fäld uk needich Help un see kunnen doa opp deeselwje Sproak prädjen waut dort. Mau een poa Moonat lota jeef et doa dan miere Gruppen, waut bosich tooneemen.

16. Waut kaun ons halpen, bie onse fresche Oppgow Freid to haben?

¹⁶ Veleicht räakjen wie onse Oppgow sea väl. Oba de Schreft sajcht: “De Freid aum HARN es waut junt stoakj moakt” (Neh. 8:10). Onse jratste Freid saul doavon komen, daut wie Frind met Jehova sent, un nich doavon, daut wie eene jewesse Oppgow en sien Volkj haben. Doawäajen well wie wieda dicht bie Jehova bliewen un ons doaropp veloten, daut hee ons Weisheit jeft un leiden deit un halpt. Denkjt doaraun, daut jie june väaje Oppgow jleichten, wäajen jie de Menschen doa von Hoaten halpen wullen. Un wan jie bie june niee Oppgow krakjt soo jun bastet doonen, dan woat Jehova junt halpen, daut jie dee uk väl räakjnen kjennen (Liera 7:10).

17. Waut mott wie em Denkj hoolen?

¹⁷ Wie motten em Denkj hoolen, daut wie Jehova fa emma deenen, oba wie woaren nich emma deeselwje Oppgow haben. En de niee Welt kjrie wie woomäajlich aula eene fresche Oppgow. Aleksej, wua wie aum Aunfank von räden, denkjt, daut am daut fa lota reedmoakt, waut hee nu beläft. Hee sajcht: “Ekj wist noch emma, daut et Jehova werkjlich jeef un daut de niee Welt komen wudd, oba daut späad sikj aules een bät wiet auf. Nu see ekj Jehova emma ver mie un mie späat sikj soo, daut de niee Welt gaunz dicht bie es” (Apj. 2:25). Well wie wieda dicht bie Jehova bliewen, endoont waut vonne Oppgow wie kjrieen. Hee woat ons kjeenmol veloten un woat ons emma halpen Freid to haben, wan wie ons bastet doonen, om am to deenen, endoont wua daut es (Jes. 41:13).