1. Woo haft Jehova daut en de Vesaumlunk enjerecht?

JEHOVA es leeftolich un haft daut soo enjerecht, daut jieda eena von siene true Deena waut fa de Vesaumlunk doonen kaun. Wie haben veschiedne Oppgowen, oba wie aula sent wieetvoll un kjennen waut fa de aundre doonen. Woo wiest de Apostel Paulus ons, daut et werkjlich soo es?

2. Woo wiest Efeesa 4:16, daut wie ons unjarenaunda väl räakjnen motten un toopschaufen?

² En dän Teemavarsch von disen Artikjel moakt Paulus daut dietlich, daut kjeena von ons to eenen Gloowesbrooda sajen saul: “Ekj bruck die nich” (1. Kor. 12:21). Wie motten ons unjarenaunda väl räakjnen un toopschaufen, daut doa Fräd en de Vesaumlunk es (läs Efeesa 4:16). Wan wie met onse Gloowesbreeda veeent sent, dan woat de Vesaumlunk stoakj sennen un Leew haben.

3. Waut woa wie nu derchnämen?

³ Woo kjenn wie daut wiesen, daut wie de aundre von de Vesaumlunk respakjten? En disen Artikjel woa wie seenen, woo de Eltestasch sikj unjarenaunda Respakjt wiesen kjennen. Dan woa wie seenen, woo wie aula wiesen kjennen, daut wie soone Breeda un Sestren väl räakjnen, waut nich befriet sent. Un tolatst woa wie noch seenen, woo wie deejanje Leew wiesen kjennen, waut onse Sproak nich soo fein kjennen.

4. Waut sellen de Eltestasch no Reema 12:10 no doonen?

⁴ Jehova haft aule Eltestasch derch sienen heiljen Jeist  aunjestalt. Oba dee sent aula gaunz veschieden (1. Kor. 12:17-18). Eenje sent veleicht noch nich lang Eltesta un haben noch nich soo väl Erfoarunk. Aundre wada kjennen wäajen äa Ella un äare Jesuntheit nich mea soo väl doonen. Un doch saul kjeen Eltesta von eenen aundren Eltesten denkjen: “Ons fält daut nich aun dän.” Jieda Eltesta saul leewa daut nokomen, waut Paulus en Reema 12:10 sajcht (läs).

5. Woo wiesen de Eltestasch, daut see sikj unjarenaunda respakjten, un wuarom sellen dee daut doonen?

⁵ Wan de Eltestasch sikj unjarenaunda goot toohorchen, dan wiesen dee sikj Respakjt. Daut es besonda dan needich, wan dee bie een Eltestatoopkomen von waut wichtjet räden. Wuarom? En dän Wachtturm vom 1. Oktooba 1988 sajcht daut: “Waut sellen de Eltestasch em Denkj hoolen? Wan dee en eene schwieeje Loag sent ooda waut entscheiden motten, dan kaun Christus derch dän heiljen Jeist irjenteenen von de Eltestasch halpen, aun eenen biblischen Gruntsauz to denkjen (Apj. 15:6-15). Kjeen Eltesta wudd kjennen sajen, daut bloos hee dän heiljen Jeist haud.”

6. Woo kjennen de Eltestasch fein toopschaufen, un woo woat de Vesaumlunk daut halpen?

⁶ Wan een Eltesta de aundre respakjten deit, dan woat dee bie een Eltestatoopkomen nich emma wellen daut ieeschte räden ooda dän Tiet äwa. Un hee jleeft nich, daut hee emma em rajchten es. Enne Städ daut sajcht hee deemootich, waut hee denkjt, un horcht de aundre goot too. Un noch wichtja es, daut hee reed es, von biblische Gruntsauzen to räden un no daut to horchen, waut “de trua, weisa Kjnajcht” sajcht (Mat. 24:45-47). Wan de Eltestasch unjarenaunda leeftolich un respakjtvoll räden, dan woat Gott sien heilja Jeist met an sennen un an halpen soo to entscheiden, daut et goot fa de Vesaumlunk es (Jak. 3:17-18).

7. Woo docht Jesus äwa de Onbefriede?

⁷ Vondoag dän Dach jeft et mank Jehova siene Deena een deel Befriede un Famieljes. Oba daut jeft uk een deel onbefriede Breeda un Sestren. Woo sell wie äwa dee denkjen? Well wie mol seenen, woo Jesus äwa de Onbefriede docht. Aus hee oppe Ieed wia, deed hee sikj nich befrieen un brukt aul siene Tiet un Krauft toom Gott deenen. Jesus muak doa uk nich een Jeboot von, aus eena sikj befrieen sull ooda nich. Un doch säd hee, daut eenje sikj wudden eenich woaren, sikj nich to befrieen (Mat. 19:11-12). Jesus räakjend de Onbefriede väl. Hee docht nich, daut dee weinja wieet wieren ooda daut dee äa Läwen nich väl enhilt.

8. Waut fa eenen Rot jeef Paulus de Christen en 1. Korinta 7:7-9?

⁸ Aus de Apostel Paulus sienen Deenst derchfieed, wia hee uk nich befriet. Paulus lieed kjeenmol, daut et orrajcht wia, sikj to befrieen. Am wia daut kloa, daut jieda eena daut selfst entscheiden must. Oba hee rod de Christen too, doaräwa notodenkjen, aus see Jehova nich uk onbefriet deenen kunnen (läs 1. Korinta 7:7-9). Secha sach Paulus de Onbefriede nich fa weinja wieet aun. Hee jeef je dän jungen, onbefrieden Timotäus wichtje Oppgowen (Filip. 2:19-22). * Wie sellen aulsoo nich denkjen, daut een Brooda eene Oppgow nich soo fein ooda bäta doonen kaun, bloos wäajen dee befriet es ooda nich (1. Kor. 7:32-35, 38).

9. Woo sell wie äwa dän Ehestaunt un daut onbefriet sennen denkjen?

⁹ Jesus un Paulus lieeden beid nich, daut Christen sikj befrieen sullen ooda nich. Woo sell wie dan doaräwa denkjen? Daut muak de Wachtturm vom 1. Oktooba 2012 dietlich. Doa säd et: “[De Ehestaunt un daut onbefriet sennen] sent beides Jeschenkja von Gott. . . . Fa Jehova to beseenen haben de Onbefriede kjeene Uasoak, truarich to sennen ooda sikj to schämen.” Doawäajen sell wie em Denkj hoolen, daut de onbefriede Breeda un Sestren fa de Vesaumlunk väl wieet sent.

10. Waut woa wie nich doonen, wan wie de Onbefriede respakjten?

 ¹⁰ Woo kjenn wie de onbefriede Breeda un Sestren Respakjt wiesen? Wan wie doaraun denkjen, daut eenje von dee sikj eenich jeworden sent, onbefriet to bliewen. Aundre wudden sikj wellich befrieen, oba dee haben noch nich dän rajchten Poatna jefungen. Un wada aundre haben nich mea eenen Poatna, wiels dee aul jestorwen es. Wudd wie dan sellen wäm froagen, wuarom dee nich befriet es ooda aus dän Help fält eenen Poatna to finjen? Nä! Daut kaun, daut eenje ons bie soont no Help froagen. Oba wuarom wudd wie dee daut sellen aunbeeden, wan dee doa nich mol no jefroacht haben? Woo wudden dee sikj dan kjennen feelen? (1. Tess. 4:11; 1. Tim. 5:13). Well wie mol seenen, waut eenje onbefriede Breeda un Sestren sajen.

11-12. Waut wudd de Onbefriede kjennen mootloos moaken?

¹¹ Een Kjreisoppsechta, waut onbefriet es un eene feine Oabeit deit, denkjt, daut et väl goode Sieden haft, wan eena sikj nich befriet. Oba hee sajcht, daut am daut mootloos moaken kaun, wan de Breeda un Sestren am utem gooden Senn froagen: “Wuarom best du nich befriet?” Een Brooda, waut em Betel deent un onbefriet es, sajcht: “Eenje Breeda jäwen mie auntovestonen, daut an daut äwa de Onbefriede jaumat. Dan wudd eena leicht kjennen denkjen, daut daut onbefriet sennen eene Laust es un nich een Jeschenkj.”

¹² Eene onbefriede Sesta, waut em Betel schauft, sajcht: “Eenje Breeda jleewen, daut jieda eena, waut nich befriet es, sikj befrieen well un jieda Jeläajenheit utnuzt toom no eenen Poatna sieekjen. Opp eene Sauz schekjt daut Betel mie no eene aundre Jäajent. De Sesta, wua ekj Nacht bleef, vetald mie fuaz, daut et en äare Vesaumlunk twee Breeda jeef, waut meist krakjt soo oolt wieren aus ekj. De Sesta säd mie noch, daut see mie met kjeenem toopdreien wull. Oba soo schwind aus wie dän Zeowes em Vesaumlungshus nenkjeemen, kroagd see mie no de beid Breeda, daut ekj dee sull kjanen lieren. Daut wia sea ommaklich fa mie un uk fa de Breeda.”

13. Wäa wia fa eene onbefriede Sesta een goodet Väabilt, un wuarom?

¹³ Eene aundre onbefriede Sesta, waut em Betel schauft, sajcht: “Ekj kjan eenje elre Pionieren, waut onbefriet sent. Dee sent utjejlikjt un weeten, waut see met äa Läwen doonen wellen, un doonen wellich waut fa aundre un sent schaftich. Un dee sent eene groote Help fa äare Vesaumlunk. Dee sent rajcht jesonnen, wiels dee sikj nich fa hecha talen aus dee, waut befriet sent. Un dee sent uk nich truarich, daut dee nich eenen Poatna ooda Kjinja haben.” Daut jeit scheen, wan eena to eene Vesaumlunk jehieet, wua aule sikj unjarenaunda respakjten un väl räakjnen. Dan weet eena, daut de aundre eenem nich bejaumren ooda aufjenstich sent. Dee doonen eenem nich tosied schuwen ooda äwamotich erhäwen. Eena weet dan, daut eena fa de Vesaumlunk waut wieet es.

14. Woo kjenn wie de Onbefriede wiesen, daut wie an väl räakjnen?

¹⁴ De onbefriede Breeda un Sestren woaren dankboa sennen, wan wie dee wäajen äare goode Sieden jleichen enne Städ dee to bejaumren, daut dee nich  befriet sent. Wie kjennen dee doafäa lowen, daut dee Jehova tru sent. Dan woat dee sikj daut kjeenmol soo späaren, daut wie äwa dee denkjen: “Ekj bruck junt nich” (1. Kor. 12:21). Dee woaren weeten, daut wie an väl räakjnen un ons freien, daut dee Poat vonne Vesaumlunk sent.

15. Waut musten eenje doonen, wiels dee mea em Deenst doonen wullen?

¹⁵ En de latste Joaren sent väl Vekjindja sikj eenich jeworden, eene niee Sproak to lieren, wiels dee mea em Deenst doonen wullen. Foaken haud daut noch waut opp sikj. Dee musten von eene Vesaumlunk veloten, waut opp äare Sproak wia, daut dee kunnen eene aundre Vesaumlunk unjastetten, wua mea Help em Deenst fäld (Apj. 16:9). Dee sent sikj doatoo eenich jeworden, wiels dee noch mea fa Jehova doonen wullen. Dee doonen en äare niee Vesaumlunk väl goodet, wan daut veleicht uk Joaren dieet, bat dee de Sproak fein kjennen. Un dee halpen de Vesaumlunk, wiels dee goode Ieejenschoften un väl Erfoarunk haben. Dise feine Breeda un Sestren sent ons väl wieet!

16. No waut kjikjen de Eltestasch, wan dee doaräwa nodenkjen, aus een Brooda kaun Deenstaumthelpa ooda Eltesta sennen?

¹⁶ De Eltestasch sellen nich sajen, daut een Brooda nich kaun Deenstaumthelpa ooda Eltesta sennen, bloos wiels dee de Sproak von de Vesaumlunk noch nich soo fein kaun. Dee woaren doano kjikjen, aus de Brooda daut nokjemt, waut de Schreft von eenen Deenstaumthelpa ooda Eltesten velangt, un nich doano, woo fein dee de Sproak aul kaun (1. Tim. 3:1-10, 12-13; Tit. 1:5-9).

17. Waut mott eene Famielje entscheiden, wan dee no een aundret Launt trakjen?

¹⁷ Eenje Famieljes musten wäajen de Oabeit ooda wäajen aundre Schwierichkjeiten no een aundret Launt trakjen. Dan gonen dee äare Kjinja nu woomäajlich no eene School, wua see de Sproak von daut niee Launt räden. Un de Elren motten woomäajlich uk de Laundessproak lieren, daut see eene Oabeit finjen. Woo wudd daut sennen, wan daut en daut niee Launt eene Vesaumlunk ooda Grupp opp dee äare Muttasproak jeef? Opp woone Sproak saul de Famielje dan no de Toopkomes gonen? Opp de Laundessproak ooda opp äare Muttasproak?

18. Waut sell wie no Galata 6:5 no doonen, wan daut Haupt von eene Famielje sikj to waut eenich jeworden es?

¹⁸ Daut Haupt von de Famielje mott entscheiden, to woone Vesaumlunk see jehieren wellen. Hee mott doaräwa nodenkjen, waut daut baste es fa siene Famielje (läs Galata 6:5). Wie sellen dän doa nich mankräden, wiels daut dän siene Sach es.  Un wan de Famielje dan no onse Vesaumlunk kjemt, dan sell wie dee leeftolich oppnämen (Reem. 15:7).

19. Wuarom saul daut Haupt von de Famielje bäden un goot nodenkjen?

¹⁹ Daut jeft uk Famieljes, waut to eene Vesaumlunk jehieren, waut opp de Elren äare Muttasproak es. Oba de Kjinja kjennen dise Sproak nich fein vestonen. Veleicht gonen de Kjinja no eene School, wua dee de Laundessproak brucken un nich de Elren äare Muttasproak. Dan kaun dee daut schwoa sennen, de Toopkomes to vestonen un em jeisteljen verauntokomen. Wan daut bie junt soo es, dan saul daut Haupt von de Famielje bäden un doaräwa nodenkjen, woo see äare Kjinja halpen kjennen, Jehova un sien Volkj noda to komen. Dee motten äare Kjinja halpen, de Sproak von de Vesaumlunk bäta to lieren, ooda dee motten nodenkjen, aus see nich to eene Vesaumlunk jehieren wellen, wua de Kjinja aules fein vestonen kjennen. Endoont to waut daut Haupt von de Famielje sikj dan eenich woat, de Vesaumlunk, wua dee dan hanwanken, saul dee leeftolich oppnämen.

20. Woo kjenn wie soone Breeda un Sestren Respakjt wiesen, waut eene niee Sproak lieren?

²⁰ Wäajen aul daut, waut wie bat nu jeseenen haben, jeft daut en väl Vesaumlungen Breeda un Sestren, waut eene niee Sproak lieren motten. Daut kaun dee schwoa sennen, aundre daut dietlich to moaken, waut see meenen. Oba wan wie nich bloos doano kjikjen, woo dee de niee Sproak räden, dan woa wie seenen, woo väl Leew dee fa Jehova haben un daut dee am deenen wellen. Dan woa wie soone Breeda väl räakjnen. Wie woaren dee nich sajen: “Ekj bruck junt nich”, bloos wäajen dee onse Sproak nich fein kjennen.

21-22. Fa waut sent wie Jehova sea dankboa?

²¹ Wie sent Jehova sea dankboa, daut wie kjennen Poat von siene Vesaumlunk sennen. Wie sent fa Jehova un fa onse Breeda väl wieet, endoont aus wie Maun ooda Fru sent, aus befriet ooda nich befriet, junk ooda oolt ooda aus wie eene Sproak fein räden kjennen ooda bloos een bät (Reem. 12:4-5; Kol. 3:10-11).

²² Well wie wieda daut nokomen, waut wie von Paulus sien Jlikjnis von dän Kjarpa jelieet haben. Dan woa wie ons noch dolla aunstrenjen, onse Breeda un Sestren väl to räakjnen un dee Moot tootospräakjen.