DIANA es aul äwa 80 Joa. Äa Maun haud de Alzheimer-Krankheit un must ver sienen Doot miere Joa em Aultenheim jefläacht. See must uk doamet foadich woaren, daut äare beid Säns storwen, un doatoo haud see noch Brostkjräft. Oba wan de Breeda un Sestren em Vesaumlungshus ooda em Deenst met ar toop sent, dan seenen dee, daut see doawäajen emma Freid haft.

John wia äwa 43 Joa een reisenda Oppsechta. Hee jleicht siene Oppgow sea un kunn sikj nich väastalen sestwaut to doonen. Oba dan must hee doamet opphieren, wiels hee sikj om wäm von sien Frintschoft kjemren must, waut krank wia. Wan de Breeda, waut am von ea kjanen, am opp eenen Kongress seenen, dan späat sikj dee daut soo, daut hee noch krakjt soo es aus ea. Bie am es daut noch emma to seenen, daut hee väl Freid haft.

Woo kjennen Diana un John Freid haben? Woo kaun eena, waut Schwierichkjeiten haft, Freid haben? Ooda woo kaun eena schaftich sennen, wan eena Oppgowen em Deenst mott tochloten, waut eena väl räakjent? De Schreft lat ons daut weeten. Dee sajcht: “De jerajchte woaren sikj em HARN freien” (Psa. 64:11). Wan wie nu mol seenen, waut eenen Mensch ennalich Freid jeft un waut nich, dan woa wie dise Wieed noch bäta vestonen.

Eenje Sachen jäwen de Menschen meist emma Freid, biejlikj wan een Poa sikj befriet, waut sikj sea väl räakjent, ooda wan eene Famielje een Bäbe haft ooda wan wäa eene Oppgow em Deenst fa Gott kjricht. Daut jeft ons Freid, wiels daut aula von Jehova kjemt. Hee haft daut soo jemoakt, daut wie ons befrieen un Kjinja haben kjennen, un hee jeft ons Oppgowen en sien Volkj (1. Mo. 2:18, 22; Psa. 127:3; 1. Tim. 3:1).

Oba eenjemol kaun daut, waut ons Freid brinjt, haustich vegonen. Biejlikj kaun een Ehepoatna ontru woaren ooda stoawen (Hes. 24:18; Hos. 3:1). Un eenje Kjinja sent de Elren un Gott ojjehuarsom ooda woaren mau rajcht utjeschloten. Samuel siene Säns biejlikj jehorchten Jehova nich un David haud väl Trubbels en siene Famielje, wiels hee met Batseba  jesindicht haud (1. Sam. 8:1-3; 2. Sam. 12:11). Soont brinjt ons kjeene Freid, oba väl Trua un Sorjen.

Eenjemol mott wie uk Oppgowen tochloten, waut wie en Gott sien Volkj haben, wäajen wie krank woaren ooda ons om onse Famielje kjemren motten ooda wäajen en de Organisazion sikj waut endat. Een deel von dee, waut soont beläft haben, sajen, daut see sikj no de Freid bangen, waut see bie äare Oppgow hauden.

Wie kjennen kloa seenen, daut eenjet, waut ons Freid brinjt, haustich vegonen kaun. Oba jeft daut eene Sort Freid, waut uk en schwoare Tieden blift? Secha, wiels Samuel, David un aundre veluaren äare Freid nich, wan see uk Schwierichkjeiten hauden.

Jesus wist, waut woare Freid wia. De Schreft sajcht, hee “wia aule Dach froo”, aus hee noch met Jehova toop em Himmel wia (Spr. 8:30). Oppe Ieed haud hee dan eenjemol groote Schwierichkjeiten. Oba Jesus haud doawäajen Freid, sienen Voda sienen Wellen to doonen (Joh. 4:34). Waut holp am en de latste schwoare Stunden ver sienen Doot? De Schreft sajcht, daut hee daut Lieden aum Pol uthoolen kunn, wäajen de “Freid dee fer am jestalt wea” (Heb. 12:2, Reimerbibel). Wie kjennen väl von tweeatlei lieren, waut Jesus von de woare Freid säd.

Eemol kjeemen 70 Jinja vom prädjen trigj. Dee freiden sikj, wäajen see soo väl hauden kunt doonen, mau rajcht beese Jeista utdriewen. Oba Jesus säd to an: “June Freid saul nich doaräwa sennen, daut junt de Jeista unjadon sent. Freit junt doatoo, daut june Nomes em Himmel jeschräwen stonen” (Luk. 10:1-9, 17, 20). Daut Jehova eenen Jefaulen aun ons haft es väl mea wieet un brinjt väl mea Freid aus irjenteene besondre Oppgow, waut wie doonen kjennen.

Opp eene aundre Sauz räd Jesus met eene Häad Menschen. Eene judische Fru jleicht daut sea, woo Jesus lieed, un säd, daut siene Mutta sea jesäajent wia. Oba Jesus säd: “Noch mea jesäajent sent dee, dee Gott sien Wuat hieren, un doonen, waut daut sajcht” (Luk. 11:27-28). Daut brinjt väl Freid, wan eena sikj met siene  Kjinja kaun brow doonen, oba noch mea Freid jeft daut, wan eena Jehova jehorcht un met dän Frint sennen kaun.

Daut brinjt ons väl Freid, wan wie späaren, daut Jehova met ons tofräd es. Daut jeit ons nich scheen, wan wie schwoare Tieden derchgonen, oba wie kjennen onse Freid doawäajen hoolen. Un wan wie dan tru bliewen, woat dee soogoa noch jrata (Reem. 5:3-5). Bowenenn jeft Jehova deejanje sienen Jeist, waut opp am vetruen, un de Freid jehieet je to dän Jeist siene Frucht (Gal. 5:22). Daut halpt ons to vestonen, wuarom Psalm 64:11 sajcht: “De jerajchte woaren sikj em HARN freien”.

Doawäajen kunnen Diana un John, wua wie aul ea von räden, äare Freid hoolen, wan dee uk Schwierichkjeiten hauden. Diana sajcht: “Ekj socht bie Jehova Schutz, soo aus een Kjint bie siene Elren.” Woo kaun see daut späaren, daut Gott met ar tofräd es? See sajcht: “Ekj denkj, daut hee mie doamet jesäajent haft, daut ekj noch emma kaun pinkjlich prädjen un doabie noch schaftich sennen.” Waut holp John, siene Freid to hoolen un em Deenst drock to bliewen, nodäm daut hee nich mea kunn reisenda Oppsechta sennen? Hee sajcht: “Aune 1998 wort ekj een Liera von de School toom em Deenstaumt utlieren, un von doa aun studieed ekj mea aus jeemols ea.” Hee sajcht, hee un siene Fru wieren aul emma reed jewast jieda Oppgow to doonen, waut Jehova an jeef, un doawäajen kunnen dee sikj leichta doatoo wanen, daut hee nich mea reisenda Oppsechta wia. John sajcht noch: “Wie beschoden daut nich.”

Een deel aundre haben daut uk beläft, daut daut soo es, waut Psalm 64:11 sajcht. Doa es biejlikj een Ehepoa, waut äwa 30 Joa em Betel en de Stäts wia, un dan worden dee aus Sondapionieren sestwua hanjeschekjt. Dee säden: “Daut es nuscht waut butajeweeneljet, daut eena truarich es, wan eena eene Oppgow velist, waut eena sea jleicht.” Oba dee säden uk noch: “Eena kaun nich fa emma truarich sennen.” Soo schwind aus dee no de Städ kjeemen, wua dee hanjeschekjt worden, fungen dee aun, doa met de Breeda toop to prädjen. Daut Poa säd uk: “Wie bäden un säden Jehova krakjt, waut ons fäld. Daut jeef ons väl Moot un Freid, aus wie sagen, woo hee onse Jebäda beauntwuad. Nich lang nodäm aus wie doa hantrocken, worden uk aundre von de Vesaumlunk Pionia un wie kjrieejen twee goode Bibelstudiums.”

Secha es daut nich emma leicht Freid to haben un eenjemol woa wie uk truarich sennen. Oba Jehova treest ons met de Wieed ut Psalm 64:11. Mau rajcht wan wie mol mootloos sent, dan kjenn wie ons secha sennen, daut wie ons “em HARN freien” woaren, wan wie Jehova en aule Omstend tru bliewen. Wie kjennen ons uk to de “niee Himmel un eene niee Ieed” freien, waut Jehova vesproaken haft. Dan woaren aule volkomen sennen un sikj freien un “en eent wajch schaftich” sennen, wäajen aul daut goode, waut Jehova doonen woat (Jes. 65:17-18).

Stal die mol väa, woo scheen daut sennen woat, wan wie aula gaunz jesunt sennen woaren un jieda Dach met väl Krauft un Moot oppstonen. Dan woa wie uk nich mea truarich sennen wäajen daut schlajchte, waut wie ea beläft haben, wiels Jehova vesprakjt ons: “Waut verhäa wia, woat nich mea aun jedocht woaren, un woat nich mea em Jeräd komen.” Wie woaren uk onse leewe Frind un Frintschoft wada seenen, waut vom Doot oppstonen woaren. Dan woa wie krakjt soo schaftich sennen aus de Elren von de 12-joasche Mejal, waut Jesus vom Doot oppwuak. Daut sajcht, dee “wisten sest nuscht, aus doaräwa to staunen” (Mar. 5:42). Tolatst woaren aule oppe Ieed to “de jerajchte” jehieren un sikj fa emma “em HARN freien”.