1. Woo denkjen väle äwa de Oabeit?

WOO denkjen de Menschen en diene Jäajent äwa de Oabeit? En väl Lenda schaufen de Menschen nu lenja un schwanda aus jeemols ea. Soone, waut too väl schaufen, haben foaken kjeene Tiet fa äare Famielje ooda fa jeisteljet ooda toom vereiwen (Liera 2:23). Aundre wada jleichen nich to schaufen un jäwen aulahaunt väa, daut see nuscht doonen brucken (Spr. 26:13-14).

2-3. Waut kjenn wie von Jehova un Jesus äwa Oabeit lieren?

² Väl Menschen en de Welt schaufen entwäda too väl ooda too weinich. Oba woo denkjen Jehova un Jesus äwa de Oabeit? Wie weeten, daut Jehova daut schaufen jleicht. Jesus wees daut gaunz dietlich, aus hee säd: “Mien Voda oabeit bat vondoag, un soo oabeid ekj uk” (Joh. 5:17). Stal die mol väa, woo sea Gott schauft, aus hee aul de Enjel, Stierns un Planeeten muak! Wie kjennen hia oppe Ieed uk väl schmocket seenen, waut Gott jemoakt haft. Doawäajen säd de Psalmenschriewa: “Oo HAR, woo sent diene Woakjen doch soo väl un soo groot! En diene Weisheit hast du daut aula jemoakt, un de Ieed es voll von däm, waut du jeschaufen hast” (Psa. 104:24).

³ Jesus deed sienen Voda no. Hee holp met, aus Gott “de Himmel aum Plauz stald”. Hee wia “de Bumeista dee . . . [Jehova] biestunt” (Spr. 8:27-31). Lang nodäm kjeem  Jesus no de Ieed un deed doa uk eene sea feine Oabeit. Dee wia soo aus Äten fa am un aules, waut hee deed, bewees, daut Gott am jeschekjt haud (Joh. 4:34; 5:36; 14:10).

4. Waut kjenn wie von Jehova un Jesus äwa reiwen lieren?

⁴ Meent daut, daut wie goanich vereiwen sellen, wan Jehova un Jesus soo schwoa schaufen? Secha nich! Jehova woat kjeenmol meed un doawäajen fält am daut goanich to vereiwen. Oba de Schreft sajcht, aus Jehova ieescht Himmel un Ieed jemoakt haud, “schauft hee nich. Dan reiwd hee” (2. Mo. 31:17). Daut bediet secha, daut Jehova opphieed, waut nieet to moaken, un sikj äwa daut freid, waut hee jemoakt haud. Un Jesus schauft sea, aus hee oppe Ieed wia, un doch neem hee sikj Tiet toom vereiwen un met siene Frind toop äten (Mat. 14:13; Luk. 7:34).

5. Waut es väle von ons nich leicht?

⁵ De Schreft rot Gott siene Deena too, wellich to schaufen un flietich to sennen un nich ful (Spr. 15:19). Veleicht motst du schaufen, om fa diene Famielje to sorjen. Un aus Jesus sien Nofolja hast du de Veauntwuatunk de goode Norecht to prädjen. Un dan fält die noch jenuach Tiet toom vereiwen. Es die daut eenjemol schwoa, fa aul dit Tiet to finjen? Woo weet wie, woo väl wie schaufen un vereiwen sellen?

6. Woo wiest Markus 6:30-34, daut Jesus utjejlikjt wia, wan daut om schaufen un vereiwen jinkj?

⁶ Daut es wichtich, daut wie rajcht äwa de Oabeit denkjen. Gott leet dän Kjennich Salomo oppschriewen: “Doa es eene Tiet fa jieda Sach”. Hee räd von plaunten, oppbuen, hielen, lachen, daunzen un aundret (Liera 3:1-8). No daut no jehieet beides to ons Läwen: schaufen un vereiwen. Jesus wia en dise beid Stekjen utjejlikjt. Biejlikj kjeemen de Apostel mol von eene Prädichtreis trigj un wieren soo drock, daut see “nich emol Jeläajenheit [hauden] to äten”. Jesus säd to dee: “Komt, well wie wua fa ons auleen gonen un ons een stootje utreiwen” (läs Markus 6:30-34). Wan hee un siene Jinja uk nich emma soo lang vereiwen kunnen, aus see wudden haben wult, wist Jesus doch, daut an daut aula fäld.

7. Waut woat ons daut halpen, wan wie ons daut Jesaz von dän Sabat unjastonen?

⁷ Eenjemol es daut werkjlich needich, een bät to vereiwen ooda mol waut aundret to doonen. Daut es doaraun to seenen, daut Gott daut haben wull, daut de Israeliten jieda Wäakj dän Sabat hilden. Wie motten daut Jesaz Moses nich mea hoolen, oba wie kjennen waut lieren, wan wie ons daut unjastonen, waut daut Jesaz äwa dän Sabat sajcht. Dan woa wie leichta seenen, aus wie utjejlikjt sent, wan daut om Oabeit un vereiwen jeit.

8. Waut sullen de Israeliten aum Sabat doonen, soo aus 2. Mose 31:12-15 sajcht?

⁸ Gott sien Wuat sajcht, daut hee no sas Doag opphieed, niee Sachen oppe Ieed to moaken (1. Mo. 2:2). Oba en aundre Stekjen schauft Jehova doawäajen noch emma, wiels hee de Oabeit väl räakjent (Joh. 5:17). De Israeliten sullen eemol de Wäakj dän Sabat hoolen, biejlikj soo aus Jehova no 1. Mose no sas Doag schaufen deed un dän säwenden Dach vereiwen deed. Gott säd, daut de Sabat een Tieekjen wia tweschen am un de Israeliten. Dis Dach wia fa Jehova heilich un hee säd:  “Aun däm sell jie von de Oabeit reiwen” (läs 2. Mose 31:12-15). Doa sull kjeena schaufen, nich mol Kjinja, Sklowen ooda Tieren (2. Mo. 20:10). Daut jeef aulem de Jeläajenheit, sikj dolla met jeisteljet auftojäwen.

9. Waut vonne orrajchte Iedeeen hauden eenje en Jesus siene Tiet?

⁹ De Sabat wia goot fa Gott sien Volkj, oba en Jesus siene Tiet hauden väl Gloowesleidasch strenje Räajlen oppjestalt, waut eena doa doonen kunn un waut nich. Dee säden soogoa, daut et orrajcht wia, wan eena aum Sabat een bät Jeträajd plock ooda eenen Kranken heeld (Mar. 2:23-27; 3:2-5). Daut wia nich soo, aus Gott daut haben wull, un Jesus muak deejanje daut uk kloa, waut am toohorchten.

10. Waut lieet Matäus 12:9-12 ons doaräwa, woo Jesus äwa dän Sabat docht?

¹⁰ Jesus un siene judische Nofolja hilden dän Sabat, wiels dee daut Jesaz Moses jehorchten. * Oba Jesus wees derch siene Wieed un Woakjen, daut et nich orrajcht wia, aum Sabat aundre leeftolich to halpen. Hee säd jlikjtoo: “Daut [es] erlaupt aum Sabat goodet to doonen” (läs Matäus 12:9-12). Hee docht nich, daut eena daut Jesaz bruak, wan eena aum Sabat leeftolich un behelplich wia. Aun siene Woakjen wia to seenen, daut Jesus vestonen kunn, to waut Gott dän Sabat enjerecht haud. Wäajen Gott siene Deena  doa von äare Oabeit vereiwden, kunnen dee sikj dolla met jeisteljet aufjäwen. Secha brukt de Famielje, wua Jesus oppwoss, dän Sabat uk toom Gott aunbäden. Daut weet wie, wiels de Schreft sajcht, waut Jesus deed, aus hee no siene Heimatstaut Nazaret kjeem. “Aum Sabat jinkj hee en de Judenschool nenn, soo aus hee daut jewant wia, un stunt opp, om waut to läsen” (Luk. 4:15-19).

11. Wäa wia een goodet Biespel fa Jesus? Laj daut ut.

¹¹ Jesus sien Steefvoda Josef lieed Jesus, krakjt soo äwa de Oabeit to denkjen aus Gott un mankem Holt to schaufen (Mat. 13:55-56). Un Jesus sach, daut Josef jieda Dach schwoa schauft, om fa siene groote Famielje to sorjen. Lota säd Jesus dan to siene Jinja: “Een Oabeida es sien Loon wieet” (Luk. 10:7). Jesus wist werkjlich, waut daut meend, flietich to schaufen.

12. Waut sajen de Bibelvarzh hia äwa flietich schaufen?

¹² De Apostel Paulus wia uk sea flietich. Siene wichtichste Oabeit wia, aundre von Jesus un von siene Lieren to vetalen. Oba Paulus schauft uk toom sien Läwen moaken. De Tessalonicha wisten, daut hee sikj “Dach un Nacht” sea aunstrenjd, wiels hee “kjeenem to Laust faulen” wull (2. Tess. 3:8; Apj. 20:34-35). Veleicht räd Paulus hia von siene Oabeit aus Zeltmoaka. Aus hee en Korint wia, bleef hee bie Aquilla un Priszilla, “wiels hee, soo aus dee uk, een Zeltmoaka wia, . . . un oabeid met an toop”. Daut Paulus “Dach un Nacht” schauft, bedied nich, daut hee sest nuscht deed aus schaufen. Aum Sabat muak hee biejlikj nich Zelten. Hee kunn disen Dach brucken, om de Juden Zeichnis to jäwen, waut doa uk nich schauften (Apj. 13:14-16, 42-44; 16:13; 18:1-4).

13. Waut kjenn wie von Paulus lieren?

¹³ De Apostel Paulus jeef een goodet Biespel. Hee must schaufen, oba hee sach uk doano, pinkjlich “Gott sien Evangelium to prädjen” (Reem. 15:16; 2. Kor. 11:23). Un hee rod aundre too, dautselwje to doonen, un nand Aquilla un Priszilla siene “Metoabeida en Christus Jesus” (Reem. 12:11; 16:3). Paulus säd, de Korinta sullen drock sennen met äare “Oabeit fa dän Harn” (1. Kor. 15:58; 2. Kor. 9:8). Jehova leet dän Apostel Paulus mau rajcht oppschriewen: “Wäa nich oabeiden well, saul uk nich äten” (2. Tess. 3:10).

14. Waut meend Jesus met siene Wieed en Johanes 14:12?

¹⁴ Nu en de latste Tiet es daut prädjen un Jinja moaken onse wichtichste Oabeit. Jesus säd je verut, daut siene Nofolja noch jratret doonen wudden aus hee (läs Johanes 14:12). Doamet meend hee nich, daut wie wudden Wunda doonen. Oba wie wudden opp mea Städen un mea Menschen prädjen un lieren aus hee un fa eene lenjre Tiet.

15. Waut wudd eena kjennen äwalajen, un wuarom?

¹⁵ Jeist du opp Oabeit? Dan wurscht du kjennen äwalajen: “Sie ekj bie miene Oabeit aus een flietja Oabeida bekaunt? Kjrie ekj miene Oabeit enne Tiet verecht un doo ekj dee soo goot, aus ekj kaun?” Wan daut bie die soo es, dan woat dien Wieet die secha väl räakjnen. Woomäajlich woaren uk deejanje, waut die bie de Oabeit beoobachten, ea no de goode Norecht horchen. Un wan du aun dien prädjen un lieren denkjst, dan wurscht du kjennen äwalajen: “Sie ekj doafäa bekaunt, daut ekj mie  em Deenst aunstrenj? Moak ekj mie fein reed toom eene Vetal aunfangen? Sieekj ekj mie deejanje boolt wada opp, waut intressieet wieren? Doo ekj emma wada opp veschiedne Wäaj prädjen un lieren?” Wan daut bie die soo es, dan woascht du Freid em Deenst haben.

16. Woo dochten Jesus un de Apostel äwa vereiwen, un woo denkjen väle vondoag dän Dach doaräwa?

¹⁶ Jesus wist, daut hee un de Apostel bieaun vereiwen musten. Oba väl Menschen en siene Tiet un vondoag dän Dach sent soo jesonnen aus de rikja Maun en Jesus sien Jlikjnis. Dis Maun säd to sikj selfst: “Sie ruich, at un drinkj un sie mootich” (Luk. 12:19; 2. Tim. 3:4). Dee wia bloos doaropp ut, sikj to vereiwen un Scheengonen to haben. Oba fa Jesus un de Apostel wia daut nich daut ieeschte, sikj selfst toom Jefaulen to läwen.

17. Fa waut bruck wie onse friee Tiet?

¹⁷ Wie wellen Jesus nodoonen. Doawäajen bruck wie vondoag dän Dach onse friee Tiet nich bloos toom vereiwen, oba uk toom goodet doonen, biejlikj toom aundre Zeichnis jäwen un fa de Toopkomes. Daut wie Jinja moaken un no de Toopkomes wanken, es ons soo wichtich, daut wie ons bastet doonen, om Jehova pinkjlich opp dee Wajch to deenen (Heb. 10:24-25). Wie doonen daut mau rajcht dan räajelmässich, wan wie eene Reis moaken (2. Tim. 4:2).

18. Waut well ons Kjennich Christus Jesus haben?

¹⁸ Woo dankboa sent wie nich, daut ons Kjennich Christus Jesus nich mea von ons velangt, aus wie doonen kjennen, un daut hee ons halpt, rajcht to denkjen äwa Oabeit un vereiwen! (Heb. 4:15). Hee well, daut wie ons sea jenuach vereiwen. Un hee well uk, daut wie ons aunstrenjen, ons Läwen to moaken un bie daut scheene Woakj mettohalpen, Jinja to moaken. En dän näakjsten Artikjel woa wie seenen, waut Jesus jedonen haft, om ons von eene sea schwoare Sklowarie frietomoaken.