Aus Jesus em Himmel wia, lieed hee väl, waut am holp, lota oppe Ieed fein met aundre tooptoschaufen. Woo kaun ons sien goodet Biespel togood komen? Wan wie ons sien Biespel unjastonen, kjenn wie dreeatlei lieren, waut ons halpt, uk fein met aundre tooptoschaufen un met onse Breeda un Sestren noch dolla veeent to sennen.

Eena, waut fein met aundre toopschauft, es deemootich un räakjent siene Poatna väl un prooft nich, sikj groot to doonen. Daut lieed Jesus von sienen Voda. Bloos Jehova auleen wort de Schepfa jenant, oba Jehova wia deemootich un wull, daut aundre wisten, daut sien Sän uk eene wichtje Oabeit deed. Doawäajen säd hee: “Well wie Menschen moaken, dee soo aus wie sent” (1. Mo. 1:26). Jesus kunn derch dise Wieed secha seenen, woo deemootich Jehova wia (Psa. 18:35, NW).

Aus Jesus oppe Ieed wia, wia hee uk deemootich. Aus aundre am lowden, jeef hee sienen Voda de Iea (Mar. 10:17-18; Joh. 7:15-16). Jesus strenjd sikj aun, frädlich met siene Jinja tooptoschaufen, un behaundeld dee soo aus siene Frind un nich soo aus siene Deena (Joh. 15:15). Hee wosch dee mau rajcht de Feet, om dee to lieren, deemootich to sennen (Joh. 13:5, 12-14). Wie sellen onse Poatna uk ieren un nich bloos no daut sträwen,  waut ons selfst intressieet. Wan wie “Rum fa dän näakjsten siene Iea” moaken un nich doano sträwen, daut wie selfst wellen jeieet woaren, dan woa wie väl mea volbrinjen kjennen (Reem. 12:10).

Een deemootja Mensch weet uk: “Derch väl Rotjäwa kjennen Plons toom gooden deenen” (Spr. 15:22). Wie sellen em Denkj hoolen, daut kjeen Mensch aules weet, endoont woo väl Erfoarunk dee haft ooda met waut dee sikj aules vesteit. Mau rajcht Jesus säd, daut doa Sachen wieren, wua hee nich omwist (Mat. 24:36). Hee wull uk weeten, waut siene onvolkomne Jinja wisten ooda dochten (Mat. 16:13-16). Doawäajen jinkj dee daut scheen, met am tooptoschaufen. Wan wie deemootich sent un em Denkj hoolen, daut wie nich aules weeten, un no aundre äare Iedeeen horchen, dan woat doa Fräd sennen, un daut woat “toom gooden deenen”.

Besonda de Eltestasch sellen Jesus en disen Stekj nodoonen, daut dee fein toopschaufen kjennen. Bie äare Toopkomes sellen dee em Denkj hoolen, daut de heilja Jeist jieda eenem von an halpen kaun, eene feine Iedee to haben. Dee woaren uk doaropp schaufen, daut jieda Eltesta sikj frie feelt, bie dise Toopkomes waut to sajen. Dan woaren dee toop kjennen soone Entscheidungen moaken, waut de gaunze Vesaumlunk togood komen.

Eena, waut fein met aundre toopschauft, es derchjedocht, paust sikj aun un blift nich opp sien Stekj stonen. Jesus kunn daut secha foaken beoobachten, daut sien himlischa Voda sikj aunpaust. Jehova schekjt am biejlikj no de Ieed, om de Menschen frietokjeepen, wan dee sikj dän Doot uk vedeent hauden (Joh. 3:16).

Jesus paust sikj aun, wan daut needich wia ooda goode Uasoak doafäa jeef. Opp eene Sauz holp hee biejlikj eene kanaanitische Fru, wan hee uk no de Israeliten jeschekjt wia (Mat. 15:22-28). Hee wia uk derchjedocht un velangd nich too väl von siene Jinja. Petrus wia sien gooda Frint un veluach daut ver aundre, daut hee Jesus kjand. Un doch wia Jesus reed, dän to vejäwen, un jeef dän lota groote Veauntwuatunk (Luk. 22:32; Joh. 21:17; Apj. 2:14; 8:14-17; 10:44-45). Jesus sien Biespel wiest ons gaunz kloa, daut wie sellen derchjedocht sennen un ons aunpaussen (Filip. 4:5, NW).

Wan wie derchjedocht sent, dan woa wie ons uk aunpaussen, daut wie met veschiedne Menschen fein toopschaufen kjennen. Jesus  behaundeld de Menschen soo goot, daut siene aufjenstje Jäajna am beschuljden, daut hee “een Frint aun Takskollakjta un Sinda” wia, waut no siene Norecht horchten (Mat. 11:19). Kjenn wie daut uk soo doonen aus Jesus un fein met aundre toopschaufen? Louis es een Brooda, waut aul väl Joaren aus Kjreisoppsechta un em Betel met veschiedne Menschen toopjeschauft haft. Hee sajcht: “Wan eena met onvolkomne Menschen toopschauft, es daut biejlikj soo, aus wan eena wudd met veschiedne Steena eenen Tun moaken. Daut es nich emma leicht, wiels de Steena aula veschieden groot sent, oba daut kaun doawäajen een jlikja Tun woaren. Ekj hab jeprooft mie auntopaussen, daut ekj en Fräd met aundre toopschaufen kunn, soo daut wie de Oabeit fein doonen kunnen.” Es daut nich eene goode Enstalunk?

Wanea wudd wie kjennen fein met dee von onse Vesaumlunk toopschaufen? Wie kjennen daut biejlikj, wan wie met onse Deenstgrupp toop sent. Veleicht doo wie met soone Vekjindja toop prädjen, waut gaunz aundre Omstend haben aus wie ooda waut väl jinja ooda ella sent. Wudd wie dan kjennen derchjedocht sennen un ons no dee aunpaussen ooda opp soone Wajch prädjen, waut dee scheen jeit, soo daut dee mea Freid em Deenst haben?

Een feina Metoabeida deit “jieren aun aundre aufdeelen” (1. Tim. 6:18). Aus Jesus met sienen Voda toopschauft, wort dee secha en, daut Jehova am wellich aules wees. Aus Jehova “de Himmel aum Plauz stald”, wia Jesus doa un kunn von dän lieren (Spr. 8:27). Lota lieed Jesus siene Jinja wellich daut, waut hee von sienen Voda jehieet haud (Joh. 15:15). Daut wiest ons, daut wie wellich reed sennen sellen, onse Breeda un Sestren daut to sajen, waut wie jelieet haben. Eena, waut fein met aundre toopschauft, prooft nich, aundre doaderch to kontrollen, daut dee an nich daut wiest, waut dee wudd halpen kjennen ooda waut dee to weeten fält. Hee woat dee wellich von daut goode vetalen, waut hee selfst jelieet haft.

Wie kjennen uk deejanje Moot toospräakjen, wua wie met toopschaufen. Frei wie ons nich, wan doa wäa sitt, woo wie ons aunstrenjen, un ons doafäa von Hoaten loft? Jesus neem sikj de Tiet, siene Metoabeida fa daut goode to lowen, waut am bie dee oppfoll (see uk Matäus 25:19-23; Lukas 10:17-20). Hee säd mau rajcht to dee, daut dee “noch jratret . . . doonen” wudden aus hee (Joh. 14:12). Dän Zeowes, ea hee storf, lowd hee siene true Apostel un säd to dee: “Jie . . . sent daut, dee mie en miene Vesieekjungen biestunden” (Luk. 22:28). Secha jinkj dee daut to Hoaten un holp an, flietich wiedatomoaken. Wan wie ons de Tiet nämen, dee to lowen, wua wie met toopschaufen, dan woaren dee secha schaftja sennen un noch mea tostaund brinjen.

Een Brooda, waut Kayode heet, sajcht: “Een feina Metoabeida es nich eena, waut volkomen es, oba eena, waut de aundre schaftich moakt un waut deejanje de Oabeit leichta moakt, waut met am toopschaufen.” Best du soo aus daut? Du wurscht mol kjennen eenje Breeda un Sestren froagen, waut see doaräwa denkjen. Wan dee daut scheen jeit, met die tooptoschaufen, soo aus de Jinja daut scheen jinkj, met Jesus tooptoschaufen, dan kaust du dautselwje sajen, waut de Apostel Paulus. Hee säd: “Wie muchten methalpen, daut jie junt noch mea freien kunnen” (2. Kor. 1:24).