7. ARTIKJEL FA DAUT STUDIUM
LEET 15 Loft dän Ieeschtjebuarnen!
Jehowa vejeft onse Sinden – Woo kjemt ons daut togood?
“Du deist opp iernst vejäwen” (PSA. 130:4, NW)
OM WAUT DAUT JEIT
Wie woaren ons een poa Jlikjnisen ut de Schreft unjastonen, waut wiesen, daut Jehowa ons opp iernst vejäwen deit. Doaderch woa wie siene Vejäwunk noch väl dolla schazen.
1. Wuarom es daut schwoa to weeten, waut vejäwen krakjt meent bie de Menschen?
“EKJ hool die daut togood.” Woo leicht feel wie ons nich, wan ons wäa dise Wieed sajcht; besonda wan wie weeten, daut wie dänjanjen met waut beleidicht haben! Oba waut krakjt meent deejanja doamet? Meent dee, daut jie wada soone goode Frind sent aus ea? Ooda well dee doamet bloos sajen, daut hee nich mea doavon räden well, waut passieet es? De Menschen meenen nich emma dautselwje, wan dee sajen: “Ekj vejäw die.”
2. Waut sajcht de Schreft äwa Jehowa siene Vejäwunk? (See uk de Footnoot.)
2 Wan Jehowa ons onvolkomne Menschen vejäwen deit, es daut gaunz aundasch, aus wan wie ons unjarenaunda vejäwen. Kjeena kaun soo vejäwen, aus Jehowa deit. De Psalmenschriewa säd von Jehowa: “Du deist opp iernst vejäwen, doawäajen haben se Ieaforcht fa die” (Psa. 130:4, NW). a Jo, Jehowa deit “opp iernst vejäwen”. Hee wiest ons, waut daut werkjlich meent to vejäwen. Wan de Bibelschriewa opp eenje Städen en de Hebräische Schreften doavon räden, daut Jehowa vejäwen deit, brucken dee aundre Wieed, aus wan Menschen vejäwen.
3. Wuarom es Jehowa siene Vejäwunk soo besonda? (Jesaja 55:6-7).
3 Wan Jehowa wäm vejäwen deit, es dänjanjen siene Sind gaunz jelascht. Deejanja kaun wada goode Frind sennen met am. Sent wie nich sea dankboa, daut Jehowa ons emma wada aules vejäwen deit? (Läs Jesaja 55:6-7.)
4. Woo halpt Jehowa ons to vestonen, waut daut meent, opp iernst to vejäwen?
4 Woo kjenn wie aus onvolkomne Menschen vestonen, waut daut meent, opp iernst to vejäwen, wan wie nich emstaund sent, soo to vejäwen aus Jehowa? Jehowa halpt ons derch feine Jlikjnisen to vestonen, woo daut es, wan hee ons vejäwen deit. En disen Artikjel woa wie ons eenje von dee unjastonen. Dee woaren ons wiesen, daut wan Jehowa ons vejeft, dan nemt hee onse Sinden gaunz wajch un lat ons wada goode Frind sennen met am. Derch dise Jlikjnisen woa wie onsen leeftoljen Voda noch dankboara sennen, waut ons opp väl veschiedne Wäaj vejäwen deit.
JEHOWA NEMT ONSE SINDEN WAJCH
5. Woo es daut, wan Jehowa onse Sinden vejeft?
5 Enne Bibel woaren onse Sinden met eene schwoare Laust vejlikjt. De Kjennich David säd mol äwa siene Sinden: “Miene Onjerajchtichkjeiten sent äwa mien Haupt jegonen, aus eene schwoare Laust sent see, too schwoa, fa mie” (Psa. 38:5, JHF). Oba Jehowa vejeft deejanje, waut een Leetsennen haben (Psa. 25:18; 32:5). Onse Sinden sent soo aus eene schwoare Laust, waut wie opp onse Schullasch droagen. Wan Jehowa ons vejäwen deit, dan es daut soo, aus wan hee ons dise schwoare Laust aufnemt un wajchdrajcht.
“Dan vejeefst du mie miene Sindenschult” (Psa. 32:5)
6. Woo wiet nemt Jehowa onse Sinden wajch?
6 Een aundret Jlikjnis wiest, woo wiet Jehowa onse Sinden wajchnemt. En Psalm 103:12 sajcht daut: “Soo wiet aus de Oosten vom Wasten es, nemt hee onse Sinden von ons wajch.” Oosten es daut wietste auf von Wasten; dise twee trafen sikj kjeenmol. Aundasch jesajcht: Jehowa nemt onse Sinden soo wiet wajch, aus daut bloos jeit. Waut fa een scheena Vejlikj toom wiesen, daut Jehowa ons hundat Prozent vejäwen deit!
“Soo wiet aus de Oosten vom Wasten es” (Psa. 103:12)
7. Waut sajcht de Bibel, waut Jehowa met onse Sinden deit? (Micha 7:18-19).
7 Oppbewoat Jehowa onse Sinden noch irjentwua, wan hee ons dee soo to sajen uk wiet wajchnemt? Nä. De Kjennich Hiskia säd mol von Jehowa: “Du hast daut, waut ekj veschulcht hab, aula hinja die wajchjeschmäten” (Jes. 38:9, 17). Dit Jlikjnis wiest, waut Jehowa deit, wan doa wäa een Leetsennen haft: Hee schmitt dänjanjen siene Sinden soo wiet wajch, daut hee dee nich mea seenen kaun. Hiskia siene Wieed kaun eena uk soo sajen: “Du hast daut met miene Sinden soo jemoakt, aus wudd ekj dee verheipts nich mol jedonen haben.” De Bibel brukt noch een aundret Jlikjnis toom dit dietlich moaken. Daut finj wie en Micha 7:18-19 (läs). Daut sajcht doa, daut Jehowa onse Sinden en daut deepe Mäa schmitt. Daut wudd ieeschtemma sennen ommäajlich jewast, waut trigj utem Mäa ruttonämen.
“Du hast daut, waut ekj veschulcht hab, aula hinja die wajchjeschmäten” (Jes. 38:17)
“Hee woat … aul onse Sinden en daut deepe Mäa schmieten” (Micha 7:19)
8. Waut hab wie bat nu jelieet?
8 Derch dise Jlikjnisen hab wie jelieet, daut wan Jehowa ons vejäwen deit, dan bruck wie ons nich lenja schuldich feelen; hee nemt ons dise Laust auf. Dauts krakjt soo, aus David mol säd: “Freid haben dee, dee äare gottloose Woakjen vejäft sent, un deejanje, dee äare Sinden sent bedakjt worden. Freid haft dee Mensch, dän Jehowa de Sind verheipts nich aunräakjent, waut dee jedonen haft” (Reem. 4:7-8). Dauts, waut daut meent, opp iernst to vejäwen!
JEHOWA LASCHT ONSE SINDEN
9. Woo halpt de Schreft ons to vestonen, daut Jehowa ons gaunz vejäwen deit?
9 Derch daut Leesjelt deit Jehowa dee äare Sinden laschen, waut een Leetsennen haben. See wie mol, met waut de Bibel daut vejlikjt. Dee sajcht biejlikj, daut Jehowa de Sinden aufwauschen deit. Doaderch kjennen de Sinda wada rein woaren (Psa. 51:9; Jes. 4:4; Jer. 33:8). Jehowa selfst sajcht biejlikj: “Uk wan june Sinden dunkelroot sent, kjennen dee Schnee witt woaren; un wan see aus dunkelroodet Zeich sent, kjennen dee witt aus Woll woaren” (Jes. 1:18). Dauts sea schwoa, eene dunkelroode Plak utem Zeich ruttowauschen. Oba derch dit Jlikjnis vesechat Jehowa ons, daut hee onse Sinden soo aufwauschen kaun, daut dee nich mea to seenen sent.
“Uk wan june Sinden dunkelroot sent, kjennen dee Schnee witt woaren” (Jes. 1:18)
10. Waut sajcht de Schreft doaräwa, woo friejäwrich Jehowa ons vejäwen deit?
10 Soo aus wie en dän väajen Artikjel jeseenen haben, woaren de Sinden met eene Schult vejlikjt (Mat. 18:32-35). Jiedatsmol, wan wie jäajen Jehowa sindjen, es daut soo, aus wan wie ons emma wieda enne Schult enducken. Wie sent am werkjlich een deel schuldich! Oba wan Jehowa ons vejäwen deit, es daut soo, aus wudd hee ons de Schult utstrikjen. Hee velangt nich, daut wie fa de Sinden betolen, waut hee aul vejäft haft. Moakt dit Jlikjnis nich dietlich, woo leicht wie ons feelen kjennen, wan Jehowa ons vejäwen deit?
“Ekj hab die aule Schult jestrikjt” (Mat. 18:32)
11. Waut bediet daut, wan daut sajcht, daut onse Sinden “jelascht woaren”? (Aposteljeschicht 3:19).
11 Jehowa deit onse Schult, ooda Sinden, nich bloos utstrikjen; hee lascht dee mau rajcht (läs Aposteljeschicht 3:19). Denkj mol han, woo daut es, wan du bie een Stua waut aunschriewen latst. De Stuaklarkj kaun opp diene Räakjninj eene groote X noppschriewen, oba de Zolen, waut doa wieren, sent doawäajen noch to seenen. Oba wan dee daut gaunz auflaschen wudd, wudd daut noch bäta sennen. Daut wudd soo sennen, aus wan daut de Schult kjeenmol jejäft haud. Jeit ons daut nich sea to Hoaten, wan wie weeten, daut et soo es, aus wudd wie de Sinden kjeenmol jedonen haben, wan Jehowa onse vejeft? (Psa. 51:11).
“Soo daut june Sinden kjennen jelascht woaren” (Apj. 3:19)
12. Waut kjennen wie von daut Jlikjnis von de dikje Wolkj lieren?
12 Jehowa brukt noch een aundret Jlikjnis toom wiesen, daut hee onse Sinden gaunz vejeft. Hee sajcht: “Ekj woa daut Orrajchte, waut du deetst, veschwinjen loten, soo aus wan eene Wolkj daut bedakjen wudd, un diene Sinden woa ekj soo aus met eene dikje Wolkj bedakjen” (Jes. 44:22, NW). Wan Jehowa ons vejäwen deit, es daut soo, aus wudd hee onse Sinden met eene dikje Wolkj bedakjen – wie kjennen dee dan nich mea seenen, un hee uk nich.
“Diene Sinden woa ekj soo aus met eene dikje Wolkj bedakjen” (Jes. 44:22, NW)
13. Waut deit daut aun ons, wan Jehowa ons vejäwen deit?
13 Waut kjenn wie von dise Jlikjnisen lieren? Jehowa deit ons opp iernst vejäwen, wan wie een Leetsennen haben. Wan Jehowa onse Sinden vejeft, dan bruck wie ons nich lenja schwiensch ooda schuldich feelen. Derch Jesus sien Opfa es onse Schult utjestrikjt worden. Dauts soo, aus wan wie verheipts nich jesindicht hauden.
WIE KJENNEN WADA FRIND SENNEN MET JEHOWA
Wie kjennen goode Frind sennen met onsen himlischen Voda, wäajen hee onse Sinden vejeft (See Varsch 14)
14. Wuarom kjenn wie ons secha sennen, daut Jehowa ons opp iernst vejäwen deit? (See uk de Bilda.)
14 Wäajen Jehowa ons opp iernst vejäwen deit, kjenn wie wada Frind sennen met am un brucken ons nich lenja schuldich feelen. Wie brucken nich Angst haben, daut Jehowa wieda doll es ooda daut hee doano kjikjt, woo hee ons strofen kaun; soont woat hee kjeenmol doonen. Wuarom kjenn wie ons doaräwa secha sennen? Wiels Jehowa to dän Profeet Jeremia mol säd: “Ekj woa an äare Schaund vejäwen, un nich mea aun äare Sinden denkjen” (Jer. 31:34). De Apostel Paulus räd Joaren lota uk doavon (Heb. 8:12). Oba waut es doa krakjt met jemeent?
“Ekj woa … nich mea aun äare Sinden denkjen” (Jer. 31:34)
15. Waut bediet daut, daut Jehowa nich mea aun onse Sinden denkjt?
15 Waut bediet daut, wan de Bibel doavon rät, daut doa wäa aun waut denkjt? Daut bediet nich bloos, daut deejanja sikj von waut besennen kaun. Doa kaun uk met en sennen, daut deejanja waut deit. De Reiba biejlikj, waut biesied Jesus aum Pol honk, säd to am: “Jesus, denkj aun mie, wan du en dien Kjennichrikj nennkjemst” (Luk. 23:42-43). Wull de Reiba haben, daut Jesus bloos sull aun am denkjen, wan hee en sien Kjennichrikj wia? Nä, hee wull, daut Jesus am vom Doot oppwakjen sull, un Jesus vespruak am daut. Soo, waut bediet daut, daut Jehowa nich mea aun onse Sinden denkjt? Daut bediet, daut hee ons dee vejäft haft un daut hee lota nuscht doonen woat toom ons strofen.
16. Met waut vejlikjt de Schreft ons?
16 Wan Jehowa ons vejäwen deit, dan sent wie frie. En de Bibel es noch een Jlikjnis, waut dit dietlich moakt. Daut sajcht, daut wie “Sklowen … von de Sind” sent, wiels wie aula onvolkomen sent. Oba wan Jehowa ons vejäwen deit, dan sent wie soo aus Sklowen, waut “von de Sind sent frie jeworden” (Reem. 6:17-18; Opb. 1:5). Wan Jehowa ons vejäwen deit, dan kjenn wie ons soo sea freien aus een Sklow, waut frie jemoakt wort.
“Jie sent von de Sind frie jeworden” (Reem. 6:18)
17. Woo kjemt ons Jehowa siene Vejäwunk noch togood? (1. Petrus 2:24).
17 Läs 1. Petrus 2:24. De Bibel sajcht, daut wie soo to sajen eene schlemme Krankheit haben, wiels wie Sinda sent. Oba wäajen daut Leesjelt, waut Jehowa derch sienen Sän betold, es daut soo, aus wan wie jeheelt worden (Jes. 53:5). Wan wie sindjen, dan kjenn wie nich mea goode Frind sennen met Jehowa. Oba wäajen daut Leesjelt kaun hee onse Sinden vejäwen un wie kjennen wada een goodet Veheltnis haben met am. Eena, waut von eene schlemme Krankheit jeheelt woat, freit sikj sea. Krakjt soo frei wie ons uk, daut wie em Jeisteljen soo to sajen jeheelt worden un daut Jehowa met ons wada tofräd es.
“Derch siene Wunden sent wie jeheelt worden” (1. Pet. 2:24)
WAUT HAFT JEHOWA SIENE VEJÄWUNK MET ONS TO DOONEN?
18. Waut kjenn wie von de Jlikjnisen lieren, waut wiesen, woo Jehowa ons vejäwen deit? (See uk daut Hock “Woo deit Jehowa ons vejäwen?”)
18 Waut hab wie von dise Jlikjnisen jelieet, waut wiesen, woo Jehowa ons vejäwen deit? Wan Jehowa onse Sinden vejeft, es daut soo, aus wan wie verheipts nich jesindicht hauden, un hee woat ons lota uk nich doafäa strofen. Doaderch kjenn wie uk wada goode Frind sennen met onsen himlischen Voda. Oba wie wellen em Denkj hoolen, daut et een Jeschenkj es, daut hee ons opp iernst vejäwen deit. Dit Jeschenkj jeft hee ons wäajen sien grootet Metleet un wäajen hee ons leeft, un nich wiels wie ons daut vedeent haben (Reem. 3:24).
19. (a) Wuafäa sell wie dankboa sennen? (Reema 4:8). (b) Waut woa wie en dän näakjsten Artikjel derchgonen?
19 Läs Reema 4:8. Sent wie nich aula sea dankboa doafäa, daut Jehowa ons “opp iernst vejäwen” deit? (Psa. 130:4, NW). Oba daut Jehowa ons vejäwen kaun, mott wie waut Wichtjet doonen. Waut es daut? Jesus säd: “Wan jie aundre Menschen äare Sinden nich vejäwen, woat jun Voda junt june Sinden uk nich vejäwen” (Mat. 6:14-15). Soo aus Jehowa mott wie aundre vejäwen. Oba woo kjenn wie daut doonen? Daut woa wie en dän näakjsten Artikjel seenen.
LEET 46 Wie sajen die dankscheen, Jehova
a Opp Hebräisch, de Sproak, opp woone dit Poat von de Bibel jeschräwen wort, sajcht daut hia “de Vejäwunk”. Daut jeft auntovestonen, daut et hia om de eensich woare Vejäwunk jeit. Dise Vejäwunk von Jehowa es aundasch, aus woo Menschen vejäwen. En väl Bibel-Äwasatungen es dise wichtje Lia en Psalm 130:4 nich bennen.
