1. Wuarom es de vondoagsche Tiet soo besonda?

WIE läwen nu en eene sea besondre Tiet. Soo aus de Schreft verutsäd, brinjt Jehova “von aule Raussen, Volkjsstam, Sproaken un Menschen, eene [groote] Häad” toop. Daut es “een stoakjet Volkj” von äwa acht Millionen schaftje Menschen, waut Gott “Dach un Nacht” deenen (Opb. 7:9, 15; Jes. 60:22). Noch kjeenmol ea haft daut soo väle jejäft, waut daut jelieet haben, Gott un äaren Näakjsten to leewen.

2. Waut fa eene Sort Leew haben dee Menschen, waut Gott nich deenen? (See daut Bilt aum Aunfank.)

² Oba de Schreft säd uk, daut en onse Tiet dee Menschen, waut Gott nich deenen, eene orrajchte Leew haben wudden – eene Leew, waut bloos aun sikj denkjt. De Apostel Paulus schreef: “En de latste Tiet . . . [woaren] de Menschen . . . sikj selfst leewen, daut Jelt leewen, . . . [un] daut Vejnieejen leewen enne Städ Gott” (2. Tim. 3:1-4, NW). Dise Leew paust nich met de christelje Leew toop; dee es krakjt daut Jäajendeel. Wäa no waut sträft, waut bloos fa sienen Nutzen es, es nich soo tofräd, aus dee sikj daut wenscht. Soone Leew brinjt de Menschen bat doa, bloos fa sikj to strieden, un daut moakt daut Läwen emma schwanda.

3. Von waut woa wie en disen Artikjel räden, un wuarom?

 ³ Paulus wist, daut de Leew, waut bloos aun sikj denkjt, aulawäajen sennen wudd un daut dee fa Christen eene Jefoa wia. Doawäajen säd hee, wie sullen wajchbliewen von deejanje, waut soone orrajchte Leew hauden (2. Tim. 3:5). Oba wie kjennen dee nich gaunz utem Stich gonen. Woo kjenn wie dan wajchbliewen von de weltelje Jesennunk, waut de Menschen rom ons haben? Un woo kjenn wie Jehova jefaulen, dän Gott, waut Leew es? Well wie mol de Leew, waut Jehova jefelt, un de Leew von 2. Timotäus 3:2-4 jäajenäwa hoolen. Daut woat ons halpen, ons selfst to unjasieekjen un to seenen, woo wie de rajchte Sort Leew wiesen kjennen, waut ons tofräd un schaftich moakt.

4. Wuarom es daut nich orrajcht, sikj selfst waut to räakjnen?

⁴ Gott leet Paulus oppschriewen: “De Menschen woaren sikj selfst leewen”. Es daut orrajcht, ons selfst to leewen? Nä, daut es gaunz jeweenlich un mau rajcht needich, daut wie daut doonen. Jehova haft ons soo jemoakt. Jesus säd: “Du saust dienen näakjsten soo goot sennen, aus die selfst” (Mar. 12:31). Wan wie ons selfst nich leewen, dan kjenn wie onsen Näakjsten uk nich leewen. De Schreft sajcht uk: “De Mana [sellen] äare Frues jrod soo goot sennen aus äaren ieejnen Kjarpa. Wäa siene Fru goot es, es sikj selfst goot. Noch haft kjeena sien ieejnet Fleesch veschmäten. Een Mensch vesorcht un näat sienen Kjarpa” (Efs. 5:28-29). Daut wiest, daut wie ons selfst waut räakjnen sellen.

5. Woo sent deejanje, waut sikj selfst too sea leewen?

⁵ Oba de Leew fa sikj selfst, wua 2. Timotäus 3:2 von rät, es gaunz aundasch. Dee es äwadräwen un denkjt bloos aun sikj. Menschen, waut sikj selfst too sea leewen, hoolen mea von sikj, aus daut needich es (läs Reema 12:3). Dee sent mea om sikj selfst bedocht aus om irjentwaut aundret un jäwen nich väl om aundre rom. Wan doa mol eene Sach schlajcht utkjemt, dan jäwen dee aundre de Schult enne Städ sikj selfst. Een Buak äwa de Bibel vejlikjt soone Menschen met eene Sort kjliene Stachelschwienkjes, waut sikj tooprollen kjennen. Wan dee daut doonen, dan haben dee daut selfst woam un wollich, oba de aundre wiesen see bloos äare spetze Spekjasch. Soone Menschen sent nich werkjlich schaftich.

6. Wuarom es daut toom gooden, wan wie Gott leewen?

⁶ De Apostel Paulus räd daut ieeschte doavon, daut de Menschen en de latste Tiet sikj selfst leewen wudden. Eenje Bibeljelieede jleewen, daut es, wiels de aundre schlajchte Ieejenschoften, wua hee von räd, von daut häakomen. Oba wäa Gott leeft, brinjt gaunz aundre Frucht verendach. No de Schreft no jehieet de woare Leew toop met Freid, Fräd, Jedult, Frintlichkjeit, gootjesonnen sennen, Gloowen, Jelindichkjeit un Selfstbeharschunk (Gal. 5:22-23). De Psalmenschriewa säd: “Jesäajent es daut Volkj dän äa Gott de HAR es” (Psa. 144:15). Jehova es een schaftja Gott un siene Deena sent krakjt soo. Dee sent aundasch aus deejanje, waut sikj selfst leewen un bloos kjikjen, wua see waut kjrieen kjennen. Dee doonen wellich waut fa aundre (Apj. 20:35).

7. Woone Froagen halpen ons ruttofinjen, woo daut met onse Leew fa Gott steit?

⁷ Woo kjenn wie enwoaren, aus wie ons selfst dolla leewen aus Gott? Denkj wie mol äwa dän Rot en Filippa 2:3-4 no: “Siet nich nosikj un ieajiezich, väl mea, acht dän näakjsten hecha aus junt selfst. Jie sellen nich bloos no daut kjikjen, waut junt selfst intressieet, oba uk no daut, waut dän  näakjsten intressieet.” Wie wudden kjennen doaräwa nodenkjen: “Kom ekj disen Rot no? Well ekj opp iernst Gott sienen Wellen doonen? Jäw ekj mien bastet, aundre von de Vesaumlunk to halpen ooda de Menschen em Deenst?” Onse Tiet un Krauft fa aundre brucken es nich emma leicht. Doatoo mott wie ons aunstrenjen un veleicht Sachen tochloten, waut ons scheen gonen. Oba nuscht moakt ons soo schaftich, aus to weeten, daut de Hechsta äwa Himmel un Ieed met ons tofräd es.

8. Waut haben eenje jedonen, wiels dee Gott leewen?

⁸ De Leew fa Jehova un de Wensch, mea fa am to doonen, haft eenje bat doa jebrocht, eene Oabeit opptojäwen, wua see hauden kunt väl Jelt vedeenen. Ericka läft en de Stäts un es eene Doktafru. Oba enne Städ daut see doaropp schauft, en äare Oabeit emma wieda no bowen to komen, wort see Pionia un deend met äaren Maun toop en veschiedne Lenda. See sajcht: “Aul daut, waut wie beläft haben, wiels wie opp eene aundre Sproak prädjen deeden, un aule Frind, waut wie jekjräajen haben, daut haft ons Läwen scheena jemoakt. Ekj schauf noch emma aus Doktafru, oba ekj kaun daut mieeschte von miene Tiet un Krauft brucken, om aundre em jeisteljen to halpen un miene Gloowesbreeda bietostonen. Daut moakt mie werkjlich schaftich un tofräd.”

9. Wuarom sent deejanje nich schaftich, waut daut Jelt leewen?

⁹ Paulus schreef, daut de Menschen “daut Jelt leewen” wudden. Eenje Joaren trigj räd een Pionia en Irlaunt met eenen Maun äwa Gott. De Maun neem waut Jeltzadels von siene Jelttausch rut, hilt dee no Hecht un säd gaunz brow: “Dit es mien Gott!” Aundre sajen daut veleicht nich soo jlikjtoo, oba de Welt es voll von Menschen, waut daut Jelt leewen un uk daut, waut eena sikj doamet kjeepen kaun. Oba de Bibel sajcht: “Wäa sea no Jelt hinjaraun es, woat niemols jenuach Jelt haben, un dee wäa doa rakat om rikj to sennen, woat nienich rikj jenuach sennen” (Liera 5:9). Soone Menschen haben kjeenmol jenuach. Dee wellen emma mea Jelt toopkleiwen, oba doaderch brinjen dee “väl Weedoag” opp sikj (1. Tim. 6:9-10).

10. Waut schreef Agur äwa rikj sennen un oam sennen?

¹⁰ Gaunz onen Jelt woa wie nich foadich. Daut Jelt es ons eenjemol toom Schutz (Liera 7:12). Oba kjenn wie werkjlich tofräd sennen, wan wie bloos daut needichste toom läwen haben? Na secha! (Läs Liera 5:11.) Agur, de Sän von Jake, schreef: “Moak mie nich oam uk nich rikj, oba jeff mie bloos aule Dach mien Broot.” Wie kjennen goot vestonen, wuarom hee nich wull prachaoam sennen. Soo aus hee wieda säd, wull hee nich en de Vesieekjunk komen to stälen, wiels daut wudd Schaund opp Gott brinjen. Oba wuarom bäd hee doarom, nich rikj to sennen? Hee schreef: “Wan ekj too väl haud, kunn ekj die aufsajen, un sajen: Wäa es de HAR?” (Spr. 30:8-9). Secha kjanst du uk Menschen, waut sikj opp äa Rikjtum veloten enne Städ opp Gott.

11. Waut fa eenen Rot jeef Jesus äwa daut Jelt?

¹¹ Wäa daut Jelt leeft, kaun Gott nich jefaulen. Jesus säd: “Kjeena kaun twee Haren deenen. Hee woat eenen nich lieden kjennen un von dän aundren väl hoolen. Ooda hee woat aun eenen henjen un dän aundren veachten. Du kaust nich Gott deenen un daut Rikjtum.” Hee säd ea uk: “Saumelt junt nich Schaza oppe Ieed, wua Motten un Rost dee oppfräten, un de Stäla enbräakjen un dee stälen. Oba saumelt junt Schaza em Himmel, wua Motten un Rost dee nich vefräten, un de Stäla nich nogrowen un stälen” (Mat. 6:19-20, 24).

12. Wuarom kaun daut leichta sennen, Gott to deenen, wan eena een eefachet Läwen fieet? Jeff een Biespel.

 ¹² Väle haben daut beläft, daut see mea Freid haben, wan see een eefachet Läwen fieren. Dee haben uk mea Tiet toom Jehova deenen. Jack, waut en de Stäts wont, vekoft sien grootet Hus un sien Jeschaft, daut hee kunn met siene Fru toop Pionia sennen. Hee sajcht: “Daut wia schwoa, ons feinet Hus met dän Hoff, waut wie butakaunt Staut hauden, opptojäwen. Oba joarenlank kjeem ekj ommootich no Hus wäajen de Trubbels oppe Oabeit. Miene Fru wia em Pioniadeenst un wia emma schaftich. See säd foaken: ‘Ekj hab dän basten Wieet, waut et jeft!’ Nu daut ekj uk Pionia sie, schauf wie beid fa dänselwjen Wieet, fa Jehova.”

13. Woo kjenn wie rutfinjen, woo wie äwa Jelt denkjen?

¹³ Toom seenen, woo wie äwa Jelt denkjen, wudd wie iernstlich sellen äwa eenje Froagen nodenkjen, biejlikj: “Jleew ekj werkjlich, waut de Schreft äwa Jelt sajcht, un läw ekj doano? Es Jelt vedeenen fa mie daut ieeschte em Läwen? Jäw ekj mea om tietelje Sachen rom aus om Jehova ooda om aundre Menschen? Vetru ekj opp iernst doaropp, daut Jehova fa mie sorjen woat?” Wie kjennen ons secha sennen, daut hee deejanje kjeenmol aunschmäaren woat, waut sikj opp am veloten (Mat. 6:33).

14. Woo sell wie äwa daut Vejnieejen denkjen?

¹⁴ Soo aus verutjesajcht, jeft daut vondoag dän Dach väle, waut “daut Vejnieejen leewen”. Daut Vejnieejen es nich waut schlajchtet, krakjt soo goot aus Jelt nich waut schlajchtet es ooda daut wie waut von ons selfst hoolen. Wie motten eefach utjejlikjt sennen. Jehova well nich, daut wie ons verheipts nuscht jennen ooda kjeenmol een Scheengonen haben. De Schreft rot Gott siene true Deena too: “Go un frei die to daut, waut du to äten hast, un drinkj dienen Wien met scheenschmak” (Liera 9:7).

15. Waut bediet daut, daut Vejnieejen to leewen, soo aus 2. Timotäus 3:4 sajcht?

¹⁵ En 2. Timotäus 3:4 rät daut von soone, waut no Vejnieejen hinjaraun sent un Gott biesied loten. Opp dee Sproak, wua dis Varsch ieeschtemma jeschräwen wort,  sajcht et nich, daut de Menschen daut Vejnieejen mea leewen aus Gott, wiels daut wudd bedieden, daut dee Gott noch een beskje leewen. Daut sajcht, dee leewen daut Vejnieejen “enne Städ Gott”. Een Jelieeda schreef: “Dis [Varsch] meent gaunz secha nich, daut dee Gott uk een beskje leewen. Dee bediet, daut dee Gott verheipts nich leewen.” Daut es eene iernste Woarnunk fa dee, waut daut Vejnieejen too sea leewen! De Schreft wiest, daut deejanje derch “de Plezhia”, ooda daut Vejnieejen, von Gott aufkomen (Luk. 8:14).

16-17. Woo docht Jesus äwa daut Vejnieejen?

¹⁶ Jesus wia emma utjejlikjt, wan daut om Vejnieejen jinkj. Hee wia biejlikj opp “eene Kjast” un opp “eene groote Gaustmoltiet” (Joh. 2:1-10; Luk. 5:29). Oppe Kjast muak hee derch een Wunda Wota to Wien, wäajen dee aula jeworden wia. Opp eene aundre Sauz muak Jesus daut kloa, daut de Menschen nich rajcht jesonnen wieren, wiels dee doaräwa grunzten, daut hee eet un Wien drunk (Luk. 7:33-36).

¹⁷ Oba fa Jesus wia daut Vejnieejen nich daut wichtichste en sien Läwen. Fa am wia Jehova daut ieeschte un hee deed aules, waut hee kunn, toom aundre halpen. Hee wia reed, sea to lieden un aum Pol to stoawen, om väle to raden. Jesus säd to dee, waut am wullen nofoljen: “Seelich sent jie, wan de Menschen om mient haulwen äwa junt schellen, junt vefoljen, un junt aulahaunt schlajchtet noräden, wan daut nich soo es. Freit junt un siet hechst froo; daut woat junt em Himmel goot beloont woaren. Wiels jrod soo haben see de Profeeten vefolcht, dee ver junt wieren” (Mat. 5:11-12).

18. Äwa woone Froagen kjenn wie nodenkjen toom weeten, aus wie daut Vejnieejen too sea leewen?

¹⁸ Woo kjenn wie weeten, aus wie daut Vejnieejen too sea leewen? Wie wudden kjennen doaräwa nodenkjen: “Es de Tietvedrief bie mie ver de Toopkomes un dän Prädichtdeenst? Sie ekj reed, Sachen tochtoloten, waut mie scheen gonen, om waut fa Jehova to doonen? Sieekj ekj mie soonen Tietvedrief, waut Jehova fa goot talt?” Wan wie Gott werkjlich leewen, dan woa wie nich bloos fa soont oppaussen, waut Jehova nich jleicht, oba uk fa soont, wua wie denkjen, daut am daut veleicht nich jefelt (läs Matäus 22:37-38).

19. Woone Menschen woaren kjeenmol werkjlich schaftich sennen?

¹⁹ De Menschen lieden aul rom 6 000 Joa en dän Soton siene Welt. Wie läwen nu en de latste Tiet, un de Welt es voll von soone, waut sikj selfst ooda daut Jelt ooda daut Vejnieejen too sea leewen. Dee kjikjen bloos, wua see waut kjrieen kjennen, un fa dee talt bloos daut em Läwen, waut see sikj wenschen. Soone Menschen woaren kjeenmol werkjlich schaftich sennen. Oba de Psalmenschriewa säd: “Jesäajent [ooda schaftich] sent, dee Jakob sienen Gott aus äare Help haben, dee äare Hopninj en Gott dän HARN haben” (Psa. 146:5).

20. Wuarom moakt die de Leew fa Gott werkjlich tofräd?

²⁰ De Leew fa Jehova woat mank sien Volkj emma jrata un jieda Joa komen doa mea Menschen too. Daut wiest, daut Gott sien Kjennichrikj harscht un hia oppe Ieed boolt butajeweeneljen Säajen brinjen woat. De woare Tofrädenheit kjemt doaderch, wan wie Gott sienen Wellen doonen, wiels dan weet wie, daut de Bowaschta sikj äwa ons freit. Dise Tofrädenheit woat nich vegonen, wiels dee, waut Jehova leewen, woaren fa emma tofräd sennen! De näakjsta Artikjel rät äwa eenje Ieejenschoften, waut derch de Leew komen, waut bloos aun sikj denkjt. Un wie woaren uk seenen, woo aundasch Jehova siene Deena sent.