SYLVIANA, eene Pionia-Sesta enne 20, sajcht: “Miene Frind deenden doa, wua mea Pionieren fälden, un beläwden väl goodet. Wan ekj daut hieed, dan jankad mie daut uk, soone Freid to haben. Oba ekj haud Angst, daut ekj daut nich wudd volbrinjen, aundatwäajen to deenen.”

Jeit die daut uk soo aus Sylviana? Jankat die daut uk, doa to deenen, wua mea Vekjindja fälen, un beduascht oba, aus du daut volbrinjen woascht? Wan jo, dan woa nich mootloos! Jehova haft aul dusende Breeda un Sestren jeholpen, veschiedne Schwierichkjeiten to äwakomen, daut see mea em Deenst doonen kunnen. Om to seenen, woo Jehova eenje von dee jeholpen haft, woa wie nu een poa Erfoarungen von Madagaskar hieren. Daut es de vieede von jratste Insel oppe Welt.

De latste tieen Joa sent mea aus 70 flietje Vekjindja un Pionieren von 11 Lenda * jekomen toom opp dise Insel bie Afrika deenen, wua väl Menschen de Bibel jleichen un de Woarheit aunnämen. Doa wieren uk een schoof Breeda von Madagaskar reed omtotrakjen, om de goode Norecht vom Kjennichrikj aulawäajen opp dise groote Insel bekaunttomoaken. Lia wie mol eenje von dise Breeda kjanen.

Louis un Perrine, een Poa Lied von enne 30 Joa trocken von Frankreich no Madagaskar. Dee hauden aul Joaren doaräwa nojedocht, en een aundret Launt to deenen, oba Perrine feeld sikj onsecha. See sajcht: “Ekj haud Angst, wua hantotrakjen, wua ekj daut nich kjand. Ekj wia besorcht doaräwa, aules to veloten: onse Famieljes, de Vesaumlunk, onse Woninj, aul de bekaunde Städen un ons jewandet Läwen. Daut schwanste, waut ekj must äwakomen, wieren miene ieejne Sorjen.” Aune 2012 foot Perrine dan Moot, un see un Louis trocken wajch. Woo denkjt see doaräwa, daut see daut deeden? “Wan ekj soo trigjkjikj, mott ekj sajen, daut ons dise Erfoarunk sea em Gloowen jestoakjt haft, wiels wie sagen, woo Jehova ons halpen deed.” Un Louis sajcht: “Weet jie waut? Bie ons ieeschtet Owentmol en Madagaskar kjeemen tieen von onse Bibelstudiums han!”

Waut holp dit Poa Lied en Madagaskar to bliewen, aus doa Trubbels oppkjeemen? Dee bäden Jehova sea om Krauft, nich opptojäwen (Filip. 4:13, NW).  Louis vetalt: “Wie beläwden, daut Jehova no onse Jebäda horcht un ons sienen Fräd jeef. Soo velua wie nich de Freid en disen Deenst. Un Frind von ons Launt schreewen ons toom ons Moot moaken, daut wie nich sullen oppjäwen” (Filip. 4:6-7; 2. Kor. 4:7).

Jehova haft Louis un Perrine sea beloont, wiels see nich oppjeewen. Louis sajcht: “En Oktooba 2014 kunn wie no de Bibelschool fa Ehelied * en Frankreich gonen. Daut wia een Jeschenkj von Jehova, waut wie nienich vejäten woaren.” See freiden sikj, daut see wada no Madagaskar jeschekjt worden, aus de School ieescht derch wia.

Didier un Nadine, een Poa Lied von Frankreich, wieren aul äwa 50, aus dee aune 2010 no Madagaskar trocken. Didier sajcht: “Aus wie jinja wieren, wia wie em Pioniadeenst, oba lota haud wie dree Kjinja. Aus dee dan groot wieren, docht wie doaräwa no, em Utlaunt to deenen.” Nadine vetalt: “Wan ekj doaraun docht, daut wie wudden wiet auf sennen von onse Kjinja, dan twieweld ekj een bät. Oba de Kjinja säden to ons: ‘Wie woaren sea brow sennen met junt, wan jie nom Utlaunt trakjen un doa deenen, wua mea Help fält!’ Daut jeef ons Moot toom wajchtrakjen. Wan wie nu uk wiet auf sent von onse Kjinja, sent wie doawäajen schaftich, daut wie foaken met dee vetalen kjennen.”

Fa Didier un Nadine wia daut nich leicht, de Malagasi-Sproak to lieren. Nadine kjikjt schaftich un sajcht: “Wie sent je uk nich mea 20 Joa.” Woo kunnen dee daut doawäajen? Aum Aunfank jinjen dee no eene fraunzeesische Vesaumlunk. Lota, aus see dan wisten, see kunnen sikj mea Tiet nämen, de Sproak to lieren, jinjen see no eene malagasische Vesaumlunk. Nadine sajcht: “Väl Menschen, waut wie prädjen, jleichen de Bibel to studieren. Dee bedanken sikj foaken, daut wie no an komen. Daut kunn ekj schia nich jleewen! Ekj jleich daut, hia Pionia to sennen. Wan ekj zemorjes oppsto, dan denkj ekj bie mie soo: ‘Daut es soo scheen! Ekj go vondoag prädjen!’”

Didier mott lachen, wan hee doaraun denkjt, woo hee Malagasi lieed. Hee sajcht: “Ekj wia de Leida von een Poat en de Vesaumlunk, oba ekj kunn nuscht vestonen, waut de Breeda un Sestren en äare Auntwuaten säden. Daut eensje, waut ekj sajen kunn, wia: ‘Dankscheen.’ Eemol aus ekj mie bie eene Sesta fa äare Auntwuat bedankt, jeewen de Breeda hinja ar mie met de Henj auntovestonen, daut äare Auntwuat nich rajcht wia. Dan leet ekj schwind eenen aundren Brooda auntwuaten. Un ekj hop, daut dee dan daut rajchte säd.”

Opp dän Kongress aune 2005 sagen Thierry un siene Fru Nadia daut Drama “Tracht no soont, waut Gott ieet”. Dit biblische Drama von Timotäus jinkj an sea to Hoaten un dan hauden see noch eenen jratren Wunsch, doa to deenen, wua daut aun mea Vekjindja fäld. Thierry sajcht: “Aus daut Drama  derch wia un wie aula enne Henj klautschten, kjikjt ekj no miene Fru un fruach dee: ‘Wua woa wie hantrakjen?’ Miene Fru säd, daut see krakjt aun soont jedocht haud.” See fungen dan boolt aun, doaropp to schaufen, daut see wajchtrakjen kunnen. Nadia sajcht: “Soo bie sacht stund wie dan onse Sachen auf, bat wie bloos noch vea Schemmedaunen voll hauden.”

Aune 2006 trocken see dan no Madagaskar un von fuaz aun jleichten see dän Deenst doa bloos sea. Nadia sajcht: “Daut jeit ons sea scheen, met de Menschen doa vetalen.”

Oba 6 Joa lota passieed waut, waut an Sorjen muak. Nadia äare Mame Marie-Madeleine, waut en Frankreich wond, wia hanjefollen un haud sikj dän Oarm aufjebroaken un sikj aum Kopp jeschloagen. Aus Thierry un Nadia met dän Dokta von Marie-Madeleine jerät hauden, fruagen see de Mame, aus see wudd reed sennen, no Madagaskar to komen un bie an to wonen. Dee wia aul 80 Joa oolt, oba see deed daut wellich. Woo denkjt see doaräwa, em Utlaunt to wonen? See sajcht: “Eenjemol felt mie daut schwoa, mie doa hantowanen un ekj sie uk nich mea soo goot auf, oba ekj feel doawäajen, daut ekj noch väl fa de Vesaumlunk doonen kaun. Un wäajen ekj hiahan jetrocken sie, kjennen miene Kjinja hia wiedaprädjen, wua de Menschen soo fein horchen. Daut es fa mie de jratste Freid.”

Riana es een Brooda, waut een poa enne 20 es. Hee woss en Alaotra-Mangoro opp; daut es eene fruchtboare Jäajent em Oosten von Madagaskar. Hee wia wieekjlierich enne School un wull sikj hecha utlieren. Oba aus hee de Bibel studieed, endad hee siene Meenunk. Hee sajcht: “Ekj schauft doaropp, daut ekj ea met de School foadich wia, un ekj vespruak Jehova, wan ekj wudd dän Schlusstest kjennen, dan wudd ekj Pionia woaren.” Aus Riana dan met de School derch wia, deed hee, waut hee vesproaken haud. Hee wond dan met eenen Pionia toop, socht sikj eene Oabeit, wua hee nich brukt fa voll schaufen, un wort Pionia. Hee sajcht: “Daut wia de baste Entscheidunk, waut ekj moaken kunn!”

Oba Riana sien Frintschoft kunn nich vestonen, wuarom hee nich doaropp schauft, eene aunjeseene Oabeit to haben. Hee vetalt: “Miene Pape un mien Onkel un uk miene Groosmame äare Sesta wullen haben, ekj sull mie huach utlieren. Oba ekj wull opp kjeene Wajch opphieren met dän Pioniadeenst.” Een Stootje lota wull Riana doa methalpen, wua mea Help fäld. Woo kjeem daut? Hee sajcht: “Doa kjeemen Spetzbuben en onse Woninj nenn un stoolen väl von miene Sachen fuat. Dan docht ekj doaraun, daut Jesus säd, wie sullen ons ‘Schaza em Himmel’ saumlen. Ekj wort mie eenich, noch dolla doaropp to schaufen, jeistlich rikj to woaren” (Mat. 6:19-20). Riana trock gaunz nom Sieden von daut Launt no eene drieeje Jäajent – 1 300 Kilomeeta (800 Miel) von doa, wua hee ea wond. Doa wont daut Antandroi-Volkj. Wuarom trock hee doa han?

Eene Moonat ea se am bestoolen, haud Riana met twee Mana von de Antandroi aunjefongen de Bibel to studieren. Hee lieed eenje Wieed opp dee äare Sproak un am wort dan kloa, woo väl Antandroi-Menschen daut jeef, waut noch nich von daut Kjennichrikj jehieet hauden. Hee sajcht: “Ekj fruach Jehova no Help, daut ekj kunn doahan trakjen, wua de Menschen Tandroi räden.”

Riana trock wajch, oba fuaz haud hee aul eenen Trubbel. Hee funk kjeene Oabeit. Een Maun säd to am: “Wuarom best du hia? De Menschen von hia trakjen doahan, von wua du best, om eene Oabeit to finjen!” Twee Wäakj lota fua Riana dan met meist ladje Fuppen nom dreedoagschen Kongress un wist nich neiw, waut hee doonen sull. Aum latsten Dach von dän Kongress kjeem een Brooda no Riana un stopt am waut en siene Fupp nenn. Daut wia jenuach Jelt, daut hee wada kunn trigj no de Antandroi reisen un doa aunfangen, met Jogurt to schachren. Riana sajcht: “Ekj feeld Jehova siene Help to rajchte Tiet. Nu kunn ekj wieda dee halpen, waut noch nich de Jeläajenheit hauden, von Jehova to lieren.” En de Vesaumlunk jeef daut uk väl to doonen. Riana sajcht: “Ekj haud aule aundre Wäakj eene Räd. Jehova lieed mie derch siene Organisazion ut.” Hee prädicht noch emma de Norecht von daut Kjennichrikj opp Tandroi un doa sent  väl Menschen, waut von Jehova lieren wellen.

Jehova vesprakjt ons, “daut jieda eena, waut oppe Ieed well eenen Säajen haben, woat von dän Gott von de Woarheit jesäajent woaren” (Jes. 65:16, NW). Wan wie ons aunstrenjen, onse Schwierichkjeiten to äwakomen toom mea em Deenst doonen, dan woat Jehova ons säajnen. Denkj wie mol aun Sylviana, von dee wie aum Aunfank aul räden. See säd je, see haud Angst, daut see daut nich wudd kjennen, doa to deenen, wua mea Help fäld. Wuarom späad sikj ar daut soo? See sajcht: “Mien linkjet Been es 9 Zentimeeta (3¹⁄2 Zoll) kjarta aus mien rajchtet. Doawäajen mott ekj lom gonen un woa sea leicht meed.”

Aune 2014 trock Sylviana toop met Sylvie Ann, eene junge Pionia-Sesta von äare Vesaumlunk, no een kjlienet Darp; 85 Kilomeeta (53 Miel) von doa, wua see ea wond. Wan daut uk nich leicht wia, kunn Sylviana tolatst daut doonen, waut see sikj aul lang jewenscht haud. Un see es sea jesäajent worden. See sajcht: “Ekj kunn met eene junge Mame de Bibel studieren. Dee heet Doratine, un mau een Joa nodäm daut ekj doa hantrock, leet dee sikj oppem eendachschen Kongress deepen.”

Waut dise Breeda un Sestren beläft haben, wiest ons, daut Jehova daut helt, waut hee vesproaken haft. Hee säd je: “Ekj woa die stoakj moaken, un die halpen” (Jes. 41:10). Wan wie ons aunstrenjen, mea fa Jehova to doonen, wan daut uk nich leicht es, dan woat Jehova jieda eenem von ons uk halpen. Un wan wie wellich sent, doa mettohalpen, wua wie wonen ooda em Utlaunt, dan woa wie nu aul utjelieet fa de Oabeit, waut Jehova en de niee Welt fa ons haft. Daut es soo, aus Didier sajcht, von dän wie aul ea räden: “Doa to deenen, wua mea Help fält, daut lieet ons ut fa lota.” Wudd daut nich fein sennen, wan noch väl Breeda un Sestren reed wieren, dautselwje to doonen?