Rehabeam sien Voda wia Salomo, waut 40 Joa äwa Israel rejieed (1. Kjen. 11:42). Salomo storf aune 997 v. Chr. No daut reisd Rehabeam no Sichem, waut nuaden von Jerusalem wia, un doa muaken se am toom Kjennich (2. Chr. 10:1). Feeld Rehabeam sikj reed doafäa, de näakjsta Kjennich to sennen? Salomo wia je fa siene butajeweenelje Weisheit bekaunt. Oba wudd uk Rehabeam jenuach Weisheit haben toom met eene schwoare Loag omgonen, waut ver am stunt?

De Israeliten wieren sea ontofräd un schekjten waut Mana no Rehabeam un leeten am sajen: “Dien Voda haft ons Joch too hoat jemoakt. Nu doo du dienen Voda sienen hoaden Deenst un daut schwoare Joch, waut hee ons oppjelajcht haft, leichta moaken, dan well wie die unjadon sennen” (2. Chr. 10:3-4).

Rehabeam stunt ver eene schwoare Entscheidunk. Wan hee no daut Volkj horchen wudd, dan wudden hee un siene Famielje un de aundre em Paulaust veleicht nich mea kjennen gaunz soo groosoatich läwen. Oba wan hee nich no dee horchen wudd, dan kunnen dee sikj jäajen am stalen. Waut wudd hee nu doonen? Daut ieeschte jinkj de Kjennich no de Leida. Daut wieren elre Mana, waut Salomo emma Rot jeewen. Dee rooden am too, no daut Volkj to horchen. Dan fruach Rehabeam de jinjre Mana no Rot, waut en sien Ella wieren, un wort sikj eenich, no dee to horchen un hoat met daut Volkj omtogonen. Hee säd: “Haft mien Voda june Laust schwoa jemoakt, soo well ekj dee noch schwanda moaken. Mien Voda haft junt met Pitschen nojejoacht, ekj oba well junt met Skorpionen [ooda ‘hunjsche Pitschen’, NW] nojoagen” (2. Chr. 10:6-14).

Waut lia wie doavon? Daut es foaken toom gooden, wan wie no Elre horchen, waut aul väl Erfoarunk haben en Jehova sienen Deenst. Dee kjennen eenjemol aul seenen, woo eene jewesse Sach utkomen kaun, un dee äa Rot kaun ons halpen, ons fa daut rajchte to entscheiden (Hiob 12:12, NW).

Rehabeam vesaumeld nu siene Soldoten toom jäajen dee kjamfen, waut sikj jäajen am stalden. Oba Jehova leet am derch dän Profeet Schemaja sajen: “Jie sellen nich gonen un jäajen june Breeda de Israeliten kjamfen. Got aula no Hus; dit waut hia jeworden es, es von mie” (1. Kjen. 12:21-24). *

Daut wia secha nich leicht fa Rehabeam, no Jehova to horchen. Waut wudd daut Volkj äwa äaren nieen Kjennich denkjen? Ieescht haud dee jesajcht, daut hee daut Volkj met hunjsche Pitschen strofen wudd. Un nu sull hee sikj daut jefaulen loten, daut dee sikj soo driest jäajen am stalden? (See 2. Chronik 13:7.) Oba de Kjennich un siene Soldoten “horchten no daut Wuat waut vom HARN kjeem, un see jinjen trigj, een jiedra no siene Städ, soo aus de HAR an jesajcht haud.”

Waut lia wie von dit? Daut es goot, no Gott to horchen, wan de aundre veleicht uk äwa eenem spotten. Gott woat aun ons eenen Jefaulen haben un ons säajnen, wan wie jehorchen (5. Mo. 28:2).

Woo jinkj daut wieda met Rehabeam? Hee wia je noch de Kjennich äwa dän Staum Juda un Benjamin un hee bud doa mea Städa. Hee muak uk eenje Städa “sea stoakj” (2. Chr. 11:5-12). Un waut noch wichtja wia: Eene Tiet jehorcht hee Jehova siene Jesazen. Aus se en daut Kjennichrikj Israel met de tieen Stam, wua Jerobeam de Kjennich wia, aunfungen Aufjetta auntobäden, reisden väle von doa no Jerusalem un unjastetten Rehabeam un de woare Aunbädunk (2. Chr. 11:16-17). Wäajen hee Jehova jehorcht, wort sien Kjennichrikj stoakja.

Aus Rehabeam sien Kjennichrikj ieescht stoakj wia, deed hee waut, waut toom wundren wia. Hee jehorcht nich mea Jehova sien Jesaz un bäd Aufjetta aun! Wuarom? Wia daut wäajen siene amonitische Mame? (1. Kjen. 14:21). Wautemma de Uasoak wia – daut Volkj deed krakjt dautselwje waut hee. Doawäajen leet Jehova dän ägiptischen Kjennich Schischak väl Städa von Juda ennämen, wan Rehabeam dee uk stoakj jemoakt haud (1. Kjen. 14:22-24; 2. Chr. 12:1-4).

Noch schlemma wort daut, aus Schischak un siene Soldoten bat Jerusalem kjeemen, wua Rehabeam rejieed. Krakjt dan brocht de Profeet Schemaja Rehabeam un dän siene Väaschte eene Norecht von Gott. Dee säd: “Jie haben mie veloten; doawäajen hab ekj junt uk veloten un en Schischak siene Macht jejäft.” Waut deed Rehabeam, aus hee trajchtjewäsen wort? Hee neem daut wellich aun. De Schreft sajcht: “De väaschte von Juda un de Kjennich [deeden] sikj deemootjen un säden: De HAR es jerajcht!” Doawäajen rad Jehova Rehabeam, un Jerusalem wort veschoont (2. Chr. 12:5-7, 12).

Rehabeam rejieed wieda äwa daut Siedkjennichrikj. Ver sienen Doot jeef hee aul siene Säns väl Jeschenkja. Woomäajlich deed hee daut doaropp, daut dee sikj nich sullen jäajen äaren Brooda Abija stalen, waut de näakjsta Kjennich sennen wudd (2. Chr. 11:21-23). Aus Rehabeam dit deed, haundeld hee met mea Weisheit aus don, aus hee noch jinja wia.

Wan Rehabeam uk eenje goode Sachen deed, haud Gott oba nich eenen Jefaulen aun dän. De Schreft sajcht: “Hee deed, waut bees wea”. Wuarom? “Hee rejcht sien Hoat nijch doaropp” Jehova to sieekjen (2. Chr. 12:14, Friesenbibel).

Waut lia wie von daut, waut Rehabeam beläwd? Eenjemol jehorcht dee Jehova un deed goodet fa dän sien Volkj. Oba hee haud nich werkjlich dän Wensch, een gooda Frint von Jehova to sennen ooda dän to jefaulen. Doawäajen funk hee aun, schlajchtet to doonen un bäd faulsche Jetta aun. Eenjemol leet hee sikj von Gott trajchtwiesen. Wia daut, wäajen am daut werkjlich leet wia un hee dän jefaulen wull? Ooda deed hee daut bloos, wiels aundre am bat doa brochten? (2. Chr. 11:3-4; 12:6). Lota deed hee dan wada waut schlajchtet.  Hee wia gaunz aundasch aus sien Grootvoda Kjennich David. Dee muak uk Fäla, oba aun dän sien gaunzet Läwen wia to seenen, daut dee Jehova leewd un dän rajcht aunbäden wull un daut am siene Fäla opp iernst leet wieren (1. Kjen. 14:8; Psa. 51:3, 19; 63:2).

Wie kjennen väl von Rehabeam siene Jeschicht lieren. Daut es sea to lowen, wan wie fa onse Famielje sorjen un ons bemieejen, goodet to doonen. Oba daut es nich jenuach. Daut Jehova kaun eenen Jefaulen aun ons haben, mott wie am soo deenen, aus hee daut fa rajcht talt, un goode Frind met am sennen.

Daut wie daut kjennen, mott wie eene groote Leew fa Jehova haben. Daut eena een Fia kaun em brennen hoolen, mott eena doa emma wada Holt aunlajen. Un daut onse Leew fa Gott stoakj bliewen kaun, mott wie pinkjlich sien Wuat studieren, doaräwa nodenkjen un aunhoolent bäden (Psa. 1:2; Reem. 12:12). Onse Leew fa Jehova woat ons dan bat doa brinjen, daut wie am en aules jefaulen wellen, waut wie doonen, un daut wie werkjlich een Leetsennen haben äwa onse Fäla. Dan woa wie nich soo sennen aus Rehabeam, oba woaren Jehova wieda tru deenen (Jud. 20-21).