Paul sajcht: “Aus eent von miene Vadasch met mie feiten wull, kjrieech ekj dän aum Hauls to hoolen un warjd am. Ekj wull am dootmoaken.”

Marco sajcht: “Wan doa tus bloos een bät waut wia, wort ekj fuaz doll. Ekj kjield Meeblen un Spältich un aundret entwei, waut doa jroz wia.”

Veleicht es daut bie ons nich soo oajch. Oba jiedrem eenen felt daut eenjemol schwoa, sikj to beoabeiden, wiels wie de Sind von Adam metjeorwen haben (Reem. 5:12). Eenje woaren leicht doll, soo aus Paul un Marco. Aundre moaken sikj daut foaken met waut schwoa, wiels dee dän Tiet äwa aun soont denkjen, waut an mootloos moakt un wua see Angst fäa haben. Un noch aundre felt daut veleicht sea schwoa, daut see nich Huararie begonen ooda too väl drinkjen ooda Droggs brucken.

Wie kjennen ons grooten Trubbel enrieren, wan wie ons denkjen, onse Wenschen un ons Vehoolen nich kontrollen. Woo kjenn wie daut väabieejen? Wan wie lieren ons to beharschen. Well wie doatoo mol äwa dree Froagen räden: 1. Waut es Selfstbeharschunk? 2. Wuarom mott wie ons beharschen? Un 3. woo kjenn wie dise Ieejenschoft kjrieen, waut to “dän Jeist siene Frucht” jehieet? (Gal. 5:22-23). Dan woa wie noch seenen, waut wie doonen kjennen, wan wie ons mol nich beoabeiden kjennen.

Wäa sikj beharschen kaun, deit nich fuaz daut, waut am enkjemt. Dee woat nich soont sajen ooda doonen, waut Gott nich jefelt.

Jesus wees ons, waut daut bedied, sikj to beharschen. De Schreft sajcht: “Hee schull niemols trigj wan see am schullen, hee dreiwd nich Rach to eewen wan hee lieden must, hee jeef Gott daut aun Haunt, dee doa rajcht rechten woat” (1. Pet. 2:23). Jesus beharscht sikj, aus hee aum Pol wia un de Jäajna äwa am spotten deeden (Mat. 27:39-44). Hee deed sikj uk ea beoabeiden, aus de schlajchte Gloowesleidasch am enne Faul locken wullen, daut hee waut orrajchtet sajen sull (Mat. 22:15-22). Un hee jeef een goodet Biespel, aus eenje Juden doll worden un Steena no am schmieten wullen. Jesus deed dee nuscht. Hee “vestuak sikj un veleet dän Tempel un jinkj wajch” (Joh. 8:57-59).

Kjenn wie Jesus nodoonen? Daut kjenn wie, wiels de Apostel Petrus schreef: “Christus . . . [haft] fa junt jeläden . . . un junt doarenn een Väabilt jeloten, daut jie en siene Footspoaren gonen sellen” (1. Pet. 2:21). Wie sent onvolkomen, oba wie kjennen en Jesus siene Footspoaren gonen un ons selfst beharschen. Wuarom es daut needich?

Wie motten ons beharschen, daut Jehova eenen Jefaulen aun ons haft. Veleicht deen wie Jehova aul joarenlank, oba wie kjennen nich met am Frind bliewen, wan wie nich oppaussen, waut wie sajen ooda doonen.

Moses biejlikj “wia een sea deemootja Mensch, deemootja aus aule Menschen”, waut to jane Tiet läwden (4. Mo. 12:3). Hee bleef väl Joaren jeduldich, aus de Israeliten sikj emma wada bekloagen deeden. Oba dan kunn hee sikj nich mea beoabeiden. Moses reet de Jedult auf, aus de Israeliten wada grunzten, daut see nich Wota hauden. Hee wort doll un säd: “Nu horcht, jie Ojjehuarsome! Sell wie junt ut disen Steen Wota veschaufen?” (4. Mo. 20:10, NW; 20:2-9, 11).

Moses haud sikj sult beoabeiden. Oba hee jeef nich Jehova de Iea, daut see derch een Wunda Wota jekjräajen hauden (Psa. 106:32-33). Doawäajen leet Jehova am nich en daut vesproakne Launt nengonen (4. Mo. 20:12). Secha beschod Moses daut sien Läwen lank, daut hee soo doll jeworden wia (5. Mo. 3:23-27).

Waut lia wie doavon? Veleicht sent wie aul lang en de Woarheit. Oba wie sellen doawäajen emma respakjtvoll un leeftolich to dee räden, wua wie ons äwa oajren ooda waut wie Rot jäwen motten (Efs. 4:32; Kol. 3:12). Je ella wie woaren, je schwanda kaun daut sennen, jeduldich to bliewen. Oba hool em Denkj, waut Moses passieed. Wie wellen kjeenmol onsen gooden Nomen bie Jehova velieren, wäajen wie ons nich beharschen kjennen. Woo kjenn wie daut lieren, ons to beharschen?

Bäd om heiljen Jeist. Wuarom? Wiels de Selfstbeharschunk to dän Jeist siene Frucht jehieet un Jehova deejanje sienen Jeist jeft, waut am doano froagen (Luk. 11:13). Jehova kaun ons derch sienen Jeist de Krauft jäwen, waut wie brucken (Jes. 12:2). Hee kaun ons uk halpen, de aundre Ieejenschoften to haben, waut to dän Jeist siene Frucht jehieren, biejlikj Leew. Un daut kaun ons halpen, daut wie ons bäta beharschen kjennen (1. Kor. 13:5).

Lot aules toch, waut die daut schwoa moakt, die to beharschen. Jeff die biejlikj bie dienen Tietvedrief ooda em Internet nich met soont auf, waut sikj von waut orrajchtet  haundelt (Efs. 5:3-4). Wie motten aules utem Stich gonen, waut ons to waut schlajchtet veuasoaken kaun (Spr. 22:3; 1. Kor. 6:12). Waut wudd eena biejlikj doonen sellen, wan eenem daut leicht mol jankad, waut orreinet to doonen? Dan wudd eena sikj verheipts nich sellen met Bieekja ooda Films von Leewjeschichten aufjäwen.

Veleicht es ons daut schwoa, disen Rot notokomen. Oba wan wie ons aunstrenjen, dan woat Jehova ons de Krauft jäwen, daut wie ons beharschen kjennen (2. Pet. 1:5-8). Met siene Help kjenn wie daut kontrollen, waut wie denkjen, sajen un doonen. Soo wia daut uk bie Paul un Marco, wua wie ea von räden. Dee lieeden daut, sikj to beoabeiden, wan see doll wieren. Een aundra Brooda wort foaken doll, wan hee metem Foatich hinjawäajes wia, un deed mau rajcht met aundre Foara strieden. Waut deed hee doamet? Hee sajcht: “Ekj deed jieda Dach sea bäden. Ekj studieed Artikjels von Selfstbeharschunk un lieed mie Bibelvarzh utwendich, waut mie halpen kunnen. Ekj schauf doa nu aul Joaren met, oba ekj näm mie jieda Zemorjes väa, daut ekj dän Dach ruich bliewen woa. Un ekj foa emma tiedich loos, daut ekj mie nich spooden mott.”

Wie aula kjennen ons bieaun nich beoabeiden. Dan schäm wie ons veleicht soo sea, daut wie nich mol to Jehova bäden wellen. Oba besonda dan sell wie am no Help froagen un fuaz bäden. Froag Jehova doano, daut hee die vejeft un halpt, un sie die gaunz eenich, dänselwjen Fäla nich wada to moaken (Psa. 51:11-13). Jehova woat no dien opprechtjet Jebäd horchen (Psa. 102:18). Un soo aus de Apostel Johanes sajcht, moakt daut Bloot von Gott sienen Sän “ons rein von aule Sind” (1. Joh 1:7; 2:1; Psa. 86:5). Wie kjennen ons secha sennen, daut Jehova ons vejäwen woat. Hee well je uk haben, daut wie aundre emma wada vejäwen sellen (Mat. 18:21-22; Kol. 3:13).

Jehova jleicht daut nuscht, aus Moses sikj en de Wiltnis nich beharschen kunn. Oba hee vejeef dän. Un Gott sien Wuat wiest, daut Moses sea tru wia un wie am nodoonen sellen (5. Mo. 34:10; Heb. 11:24-28). Jehova leet Moses nich en daut vesproakne Launt nenkomen. Oba hee woat kjennen fa emma em Paradies oppe Ieed läwen. Wie kjennen dautselwje beläwen, wan wie ons emma aunstrenjen ons to beharschen (1. Kor. 9:25, NW).