1. Met waut vejlikjt David Jehowa en Psalm 18:47?

 EN DISE Welt kaun haustich waut passieren, waut ons Läwen schwanda moakt ooda gaunz veendat. Sent wie nich dankboa, daut wie Jehowa emma kjennen no Help froagen? En dän väajen Artikjel lieed wie, daut Jehowa de läwendja Gott es un daut hee emma reed es, ons bietostonen. Wan wie seenen, woo hee ons unjastett, dan sent wie ons doaderch noch sechra, daut “de HAR läft” (läs Psalm 18:47, JHF a). Oba fuaz doahinja, aus David dit säd, nand hee Gott “mien Fels” ooda Groota Steen. Wuarom wudd hee dän läwendjen Gott met waut vejlikjen, waut kjeen Läwen haft, aulsoo een groota Steen?

2. Waut woa wie en disen Artikjel seenen?

² En disen Artikjel woa wie seenen, wuarom daut sajcht, daut Jehowa een Groota Steen es un waut wie derch dit Jlikjnis von am lieren kjennen. Wie woaren uk doaräwa räden, woo wie am soo seenen kjennen aus ons Groota Steen. Un wie woaren veschiedne Wäaj seenen, woo wie Jehowa siene Ieejenschoften nodoonen kjennen.

WUAROM WOAT JEHOWA EEN STEEN JENANT?

3. Wuarom nant de Bibel Jehowa een “Groota Steen”? (See daut Bilt.)

³ De Bibel vejlikjt Jehowa met eenen “grooten Steen” toom ons halpen, eenje von siene Ieejenschoften to vestonen. Foaken, wan Jehowa siene Deena am lowen wellen, nanen dee Gott een Groota Steen, wiels dee doamet sajen wellen, daut hee soo es, aus nich noch eena. Daut ieeschte Mol, wua Jehowa “de Groota Steen” jenant woat, es en 5. Mose 32:4 (NW). Habakuk nand Jehowa: “Mien  Groota Steen” (Hab. 1:12, NW). De Schriewa von dän 73. Psalm säd: “Gott [woat] mien Hoat stoakjen, wiels hee es mien Groota Steen” (Psa. 73:26, NW). Mau rajcht Jehowa selfst räd doavon, daut hee een Fels ooda Groota Steen wia (Jes. 44:8, JHF). Well wie ons mol dree von Jehowa siene Ieejenschoften unjastonen, wuaderch wie sajen kjennen, daut hee soo es aus een Steen. Dan woa wie uk lieren, woo wie am aus “ons Groota Steen” seenen kjennen (5. Mo. 32:31, NW).

4. Woo beschizt Jehowa ons? (Psalm 94:22).

⁴ Jehowa beschizt ons. Krakjt soo aus een groota Steen eenen Mensch beschitzen kaun fa eenen grooten Storm, krakjt soo beschizt Jehowa ons en schwoare Loagen (läs Psalm 94:22). Hee beschizt ons un vesechat ons, daut wan wie en dise schlajchte Welt uk lieden motten, woat daut oba nich fa emma sennen. Un dan vesprakjt hee ons noch mea: Hee woat lota met aules een Enj moaken, waut ons dän Fräd un de Sechaheit wajchnemt (Hes. 34:25-26).

5. Woo kjenn wie Jehowa sienen Schutz kjrieen?

⁵ Wie kjennen Jehowa sienen Schutz kjrieen, wan wie to am bäden. Dan jeft hee ons “sien Fräd”, waut onse Jedanken un ons Hoat beschizt (Filip. 4:6-7). See wie mol de Erfoarunk von Artem, een Brooda, waut wäajen sienen Gloowen enjestopt wia. Hee wort foaken von eenen hunjschen Rejierungs-Aunjestalden befroacht, waut am schlajcht behaundeld un engrulen wull. Hee säd: “Ekj gruld mie aul emma doafäa, wan dee mie wada utfroagen wudd. … Ekj bäd emma to Jehowa. Ekj fruach am no Weisheit un daut ekj kunn ruich bliewen.” Hee säd wieda: “Aules, waut de Rejierungs-Aunjestalda proowd, deed nuscht aun mie. … Met Jehowa siene Help wia daut fa mie soo, aus wan ekj hinja eene steenane Waunt stunt.”

6. Wuarom kjenn wie ons emma opp Jehowa veloten? (Jesaja 26:3-4).

⁶ Jehowa es opp to veloten. Krakjt soo aus een groota Steen emma opp deeselwje Städ blift, soo woat Jehowa uk emma doa sennen toom ons halpen. Wie kjennen ons opp am veloten, wiels hee “es een Fels … [ooda Groota Steen von] Eewichkjeit” (läs Jesaja 26:3-4 JHF b). Hee woat emma läwen un siene Vespräakjungen hoolen, no onse Jebäda horchen un ons de Help jäwen, waut ons fält. Wie kjennen uk opp Jehowa vetruen, wiels hee es dee tru, waut am deenen (2. Sam. 22:26). Hee woat kjeenmol vejäten, waut wie fa am doonen un woat ons emma säajnen (Heb. 6:10; 11:6).

7. Waut woa wie beläwen, wan wie ons opp Jehowa veloten? (See uk daut Bilt.)

⁷ Wan wie ons gaunz opp Jehowa veloten, dan woat hee fa ons soo sennen aus een groota Steen. Wie vetruen doaropp, daut ons daut togood kjemt, wan wie am mau rajcht en schwoare Tieden jehorchen (Jes. 48:17-18). Jiedatsmol, wan wie seenen, woo Jehowa ons halpt, kjrie wie een jratret Vetruen opp am. Wie woaren dan bäta reed sennen, wan wie schwoare Loagen haben, wua bloos Jehowa ons met halpen kaun. Foaken, wan wie en eene Loag sent, wua kjeen aundra ons halpen kaun, woa wie en, woo sea  wie ons opp Jehowa veloten kjennen. Vladimir sajcht: “Ekj hab mie noch kjeenmol soo dicht bie Jehowa jefeelt, aus en dee Tiet, aus ekj faust wia. Ekj hab jelieet, noch dolla opp Gott to vetruen, wiels ekj wia gaunz auleen un kunn de Loag nich endren.”

8. (a) Waut es doa met en, daut Jehowa sikj nich endat? (b) Woo kjemt ons daut togood, daut Gott fa ons soo es aus een Steen? (Psalm 62:7-8).

⁸ Jehowa endat sikj nich. Krakjt soo aus een groota Steen faust steit un sikj nich endat, krakjt soo endat Jehowa sikj uk nich, woo hee daut haft un waut hee sikj väajenomen haft (Mal. 3:6, JHF). Aus Adam un Eva sikj en dän Goaden Eden jäajen Jehowa stalden, endad hee sien Väanämen fa de Menschen nich. De Apostel Paulus schreef, Jehowa “kaun sikj selfst nich ontru woaren” (2. Tim. 2:13). Daut bediet, daut Jehowa sikj kjeenmol endren woat, woo hee es un waut hee sikj väajenomen haft un waut hee fa rajcht un orrajcht talt. Wäajen hee sikj nich endat, weet wie, daut hee ons en schwoare Tieden halpen woat, krakjt endoont waut doa passieet ooda waut aundre doonen, un daut hee siene Vespräakjungen fa lota hoolen woat (läs Psalm 62:7-8).

9. Waut kaust du von Tatyana äare Erfoarunk lieren?

⁹ Wan wie äwa Jehowa siene Ieejenschoften un äwa sien Väanämen nodenkjen, dan kaun hee fa ons soo sennen aus een groota Steen. Dit kaun ons halpen, ennalich stoakj to bliewen, wan wie derch waut Schwoaret gonen (Psa. 16:8). Dit wia soo bie eene Sesta, waut Tatyana heet, waut wäajen äaren Gloowen nich utem Hus rut kunn. See sajcht: “Ekj wia gaunz auleen un daut wia sea schwoa aum Aunfank. Ekj wia foaken mootloos.” Oba aus see vestunt, waut äare Loag met Jehowa sien Väanämen to doonen haud, kunn see doa bäta met foadich woaren un kjrieech ennalich Krauft. See sajcht: “Aus ekj vestunt, daut ekj en dise Loag wia, wäajen ekj Jehowa leewd un daut doonen wull, waut hee jleicht, holp mie daut, nich soo sea bloos aun mie selfst to denkjen.”

10. Woo kjenn wie Jehowa nu aul soo seenen aus ons Groota Steen?

¹⁰ Meist fuaz woa wie sea schwoare Tieden beläwen, un wie woaren motten soo sea opp Jehowa vetruen aus noch kjeenmol ea. Dauts sea wichtich, daut wie nu aul ons Vetruen opp Jehowa stoakjen, daut hee ons aules jäwen woat, waut ons fält toom am tru bliewen. Woo kjenn wie daut doonen? Wie kjennen biblische Jeschichten läsen un uk Läwesjeschichten von de vondoagsche Tiet. Kjikj doano, woo Gott aul jewäsen haft, daut hee soo es aus een groota Steen un siene Deena biejestonen haft. Denkj doa deep äwa no, wiels daut kaun die halpen, Jehowa soo to seenen aus dien Groota Steen.

DOO JEHOWA NO

11. Wuarom well wie Jehowa nodoonen? (See uk daut Hock “ Waut junge Breeda sikj väanämen kjennen.”)

¹¹ Wie haben jeseenen, wuarom Jehowa soo es aus een Steen. Nu woa wie seenen, woo wie am en dise Stekjen nodoonen kjennen. Je dolla wie ons aunstrenjen, am notodoonen, je bäta woa wie onse Breeda un Sestren enne Vesaumlunk oppbuen. Biejlikj jeef Jesus Simon dän Nomen Kefas (äwasat es daut “Petrus”), waut “een Biet  Steen” bediet (Joh. 1:42). Hee jeef doamet auntovestonen, daut Petrus de Breeda un Sestren enne Vesaumlunk wudd treesten un em Gloowen stoakjen. De Eltestasch vondoag dän Dach sent soo aus “de Schauten von eenen grooten Steen”. Daut bediet, daut dee de Vesaumlunk beschitzen (Jes. 32:2). Oba wie kjennen ons aula unjarenaunda Moot moaken, wan wie Jehowa nodoonen (Efs. 5:1).

12. Woo kjenn wie de Breeda en schwoare Tieden halpen?

¹² Halp de Breeda, Schutz to kjrieen. Wan doa em Launt Orru, Kjrich ooda een Owwada es, dan kjenn wie de Breeda veleicht en ons Hus oppnämen. Je schlemma daut en “de latste Doag” woat, je mea Jeläajenheiten woaren doa sennen, ons unjarenaunda to halpen (2. Tim. 3:1). Wie kjennen de Breeda un Sestren uk em Jeisteljen biestonen un dee halpen, sikj jeleeft to feelen. Daut kjenn wie biejlikj, wan wie dee biem Vesaumlungshus fein oppnämen un met dee vetalen. Dan woat daut eene Städ sennen, wua dee Leew späaren un Moot kjrieen. Wäajen wie en eene hunjsche un kolde Welt läwen, haben väl Breeda een deel Stress. Doawäajen well wie aules doonen, waut wie kjennen, daut dee sikj jeleeft, oppjefrescht un secha feelen, wan dee no de Vesaumlunk komen.

13. Woo kjennen de Eltestasch een Schutz sennen fa dee Breeda, waut doa Schwoaret beläwen? (See uk daut Bilt.)

¹³ De Eltestasch kjennen een Schutz sennen fa dee Breeda, waut derch Schwoaret gonen. Wan de Breeda een Owwada beläwen ooda haustich eene Doktarie fält, dan kjikjen de Eltestasch fuaz doano, woo see dee halpen kjennen. Un dee proowen, dee uk em Jeisteljen to halpen. Wan een Eltesta doafäa bekaunt es, daut dee leeftolich, metfeelent un reed es tootohorchen, dan woaren de Breeda dän wellich no Help froagen. Wan de Eltestasch soo sent, dan haben de Breeda daut Jefeel, daut om äant goot jekjemmat woat. Un dee es daut dan uk leichta, irjenteenen biblischen Rot notokomen, waut  dee veleicht von soonen Eltesten kjrieen (1. Tes. 2:7-8, 11).

14. Woo kjenn wie wiesen, daut wie opp to veloten sent?

¹⁴ Sie opp to veloten. Wie wellen, daut aundre met ons räakjnen kjennen, besonda en schwoare Tieden (Spr. 17:17). Woo kjenn wie ons dän Nomen moaken, daut wie opp to veloten sent? Wie sellen ons jieda Dach aunstrenjen, Jehowa soo goot aus mäajlich notodoonen, biejlikj doaderch, daut wie emma Wuat hoolen un aulawäajen enne Tiet sent (Mat. 5:37). Ooda wan wie weeten, daut doa wäm Help fält, dan kjenn wie dän Help aunbeeden. Un wie wellen emma doano seenen, daut wie de Oppgowen, waut wie enne Vesaumlunk haben, soo doonen, aus de Aunwiesungen sajen.

15. Woo kjemt de Vesaumlunk daut togood, wan de Eltestasch opp to veloten sent?

¹⁵ Woo kjemt de Vesaumlunk daut togood, wan de Eltestasch opp to veloten sent? Wan de Vekjindja daut weeten, daut see de Eltestasch, biejlikj dän Deenst-Gruppenoppsechta, irjentwanea fonen kjennen, dan sent dee ruja. De Vekjindja feelen sikj uk jeleeft, wan dee weeten, daut de Eltestasch  emma fuaz reed sent to halpen. Un wan de Eltestasch de Bibel un onse Bieekja brucken, om Rot to jäwen, un sikj nich opp äare ieejne Iedeeen stetten, dan vetruen de Breeda dee noch dolla. De Breeda un Sestren vetruen uk soone Eltestasch, waut perseenelje Sachen nich utpludren un äa Wuat hoolen.

16. Woo kjemt aundre un ons selfst daut togood, wan wie emma daut Rajchte doonen?

¹⁶ Doo emma daut Rajchte. Wan wie Jehowa en aules jehuarsom sent un wan onse Entscheidungen sikj gaunz opp de biblische Gruntsauzen stetten, dan woa wie een goodet Biespel sennen fa aundre. Je mea wie Gott sien Wuat studieren, je eenja woa wie ons, Jehowa un siene Jesazen tru to bliewen. Wie weeten dan uk fuaz, woont faulsche Lieren un Iedeeen sent, waut nich met Jehowa sien Denkjen äwareen sent, un loten daut nich, daut dee waut aun ons doonen kjennen (Efs. 4:14; Jak. 1:6-8). Wan wie schlajchte Norechten kjrieen, bliew wie ruich, wäajen wie Gloowen aun Jehowa haben un aun daut, waut hee vesproaken haft (Psa. 112:7-8). Un wie kjennen mau rajcht selfst soone biestonen, waut derch Schwoaret gonen (1. Tes. 3:2-3).

17. Woo halpen de Eltestasch ons, ruich to bliewen un opp Jehowa to vetruen?

¹⁷ De Eltestasch sellen utjejlikjt, derchjedocht un ordentlich sennen un uk biejäwen kjennen. Dee halpen de Breeda un Sestren, ruich to bliewen un stoakjen äaren Gloowen aun Jehowa, wiels dee sikj “tru aun daut woarhauftje Wuat hoolen” (Tit. 1:9; 1. Tim. 3:1-3). Derch äa ieejnet Biespel un derch Hoadbesuchs halpen de Eltestasch de Vekjindja, pinkjlich fa sikj selfst to studieren un enne Vesaumlunk un em Deenst to sennen. Wan de Breeda un Sestren Trubbels haben, waut äant Angst moaken, dan muntren de Eltestasch dee opp, sikj opp Jehowa to veloten un siene Vespräakjungen nich utem Uag to velieren.

18. Wuarom well wie Jehowa lowen un am emma noda komen? (See uk daut Hock “ Woo du Jehowa noda komen kaust.”)

¹⁸ Nodäm daut wie ons Jehowa siene wundascheene Ieejenschoften unjastonen haben, kjenn wie dautselwje sajen, waut de Kjennich David säd: “Mucht Jehowa, mien Groota Steen, jeloft woaren” (Psa. 144:1, NW). Jehowa woat emma een Gott sennen, opp dän wie ons veloten kjennen. Wie sent ons secha, daut hee ons emma halpen woat, dicht bie am to bliewen, mau rajcht wan wie ella woaren. Doawäajen kjenn wie sajen: “Mien Gott es mien Steen” (Psa. 18:3; 92:15).