1-2. (a) Waut fa een Biespel wiest, daut wie aula Troost brucken un aundre treesten kjennen? (b) Waut woat eenje Kjinja aunjedonen?

WIE aula brucken Troost un kjennen uk aundre treesten. Wan biejlikj een kjlienet Kjint biem spälen hanfelt un sikj de Kjnee aufruppat, dan rant daut veleicht no Mame ooda Pape un roat. De Elren kjennen daut Schlems nich heelen, oba dee kjennen daut Kjint treesten. Veleicht froagen dee, waut doa jeworden es, un weschen de Tronen auf un berujen daut un nämen daut oppe Schoot. Veleicht schmäaren dee daut uk en ooda berollen daut Schlems. Daut dieet goanich lang, dan hieet daut Kjint opp met roaren un rant wada spälen un met de Tiet heelt daut wada.

² Oba eenjemol woat de Kjinja noch waut väl schlemret. Eenje woaren biejlikj mesbrukt. Daut kaun dee noch lang sea toosaten, endoont aus daut eemol passieet ooda joarenlank. Eenjemol woaren aundre daut en un dee, waut daut Kjint mesbrukt, woat bestroft. Opp aundatsmol sitt daut veleicht soo, daut deejanja doamet derchkjemt. Oba wan soona uk fuaz bestroft woat, mott dee, waut mesbrukt wort, doa woomäajlich bie groot noch emma unja lieden.

3. (a) Waut es Jehova sien Wellen, soo aus daut en 2. Korinta 1:3-4 sajcht? (b) Äwa woone Froagen woa wie räden?

³ Waut kaun eenen Brooda ooda eene Sesta halpen, waut daut noch emma sea toosat, daut dee bie kjlien mesbrukt wort? (Läs 2. Korinta 1:3-4.) Jehova well, daut siene Schop de Leew un dän Troost kjrieen, waut dee fält. Doawäajen woa wie nu äwa dree Froagen räden: 1. Wuarom brucken dee Troost, waut bie kjlien mesbrukt worden sent? 2. Wäa kaun dee treesten? Un 3. woo kaun eena dee fein treesten?

4-5. (a) Wuarom mott wie doaraun denkjen, daut Kjinja aundasch sent aus groote Menschen? (b) Wuarom kaun soon Kjint, waut mesbrukt wort, daut schwoa sennen opp aundre to vetruen?

⁴ Eenje, waut bie kjlien mesbrukt worden sent, fält noch emma Troost, wan daut uk aul Joaren trigj jeworden es. Wuarom? Toom daut vestonen, mott wie doaraun denkjen, daut Kjinja gaunz aundasch sent aus groote Menschen. Wan Kjinja schlajcht behaundelt woaren, dan schot dee daut foaken opp eene gaunz aundre Wajch aus utjewosne Menschen. See wie mol een poa Biespels.

⁵ Kjinja fält daut, daut dee sikj met dee vebungen feelen, waut an opptrakjen un sikj om an kjemren, un daut dee sikj opp dee veloten kjennen. Dan feelen dee sikj secha un lieren, sikj uk opp aundre to veloten, waut an leewen (Psa. 22:10). Daut schlemme es, daut daut mieeschtens tus woat, wan Kjinja mesbrukt woaren, un daut daut jeweenlich wäa von de Famielje ooda een Frint von de Famielje deit. Wan een Kjint von wäm mesbrukt woat, wua daut opp vetrut, dan kaun daut noch Joaren lota sea schwoa fa daut Kjint sennen aundre to vetruen.

6. Wuarom es daut soo schlemm, wan doa wäa mesbrukt woat?

⁶ Kjinja kjennen sikj nich selfst schitzen un daut es sea schlemm fa dee, wan dee mesbrukt woaren. Dee kjennen daut noch nich vestonen, waut daut meent, befriet to sennen un met wäm jeschlajchtlich tooptokomen, un dee äa Kjarpa un äa Vestaunt es uk noch nich reed fa soont. Doawäajen kaun dee daut sea schoden, wan dee mesbrukt woaren. Doaderch kjennen dee faulsche Iedeeen äwa daut Jeschlajchtsläwen kjrieen ooda sikj selfst nuscht mea wieet feelen ooda daut Vetruen opp aundre velieren.

7. (a) Wuarom es daut fa schlajchte Menschen soo leicht, Kjinja hinjaret Licht to fieren? (b) Waut billen se de Kjinja eenjemol en, wan se dee mesbrucken? (c) Waut kjennen soone Läajes aun de Kjinja doonen?

⁷ Kjinja haben daut noch nich fa voll jelieet, sikj Sachen to unjastonen un dan to entscheiden, waut see doonen sellen, ooda eene Jefoa entowoaren un dee utem Stich to gonen (1. Kor. 13:11). Doawäajen es daut fa de schlajchte Menschen soo leicht, dee hinjaret Licht to fieren un to mesbrucken. Dee billen de Kjinja jefäadelje Läajes en un sajen biejlikj, daut daut de Kjinja äare Schult es un daut dee daut plietsch hoolen motten un daut daut aulmols kjeena jleewen woat ooda doa waut om romjäwen, wan dee daut wäm vetalen. Veleicht lieejen dee de Kjinja uk väa, daut see daut bloos doonen, om an äare Leew to wiesen, un daut aule soont doonen, waut sikj jleichen. Daut kaun sea lang dieren, bat een Kjint ieescht enwoat, daut daut aules goanich soo es. Soon Kjint feelt sikj dan woomäajlich uk lota noch schwiensch un schuldich un jleeft, daut hee ooda see daut goanich wieet es, jeleeft ooda jetreest to woaren.

8. Wuarom kjenn wie ons secha sennen, daut Jehova dee treesten kaun, waut schwoaret derchmoaken?

⁸ Daut aules halpt ons to vestonen, wuarom dee, waut mesbrukt worden, doa foaken noch lang unja lieden. Kjinja mesbrucken es waut sea beeset! Daut doa soo väl Kjinja mesbrukt woaren, es een kloara Bewies, daut wie en de latste Tiet läwen, wua väle “sikj nich goot [sent]” un wua daut “met de gottloose . . . Menschen” emma schlemma woat (2. Tim. 3:1-5, 13). De Soton well ons schlajchtet aundoonen un daut es sea truarich, wan de Menschen soont doonen, waut dän jefelt. Oba Jehova es väl stoakja aus de Soton ooda siene Helpa. Hee sitt aules, waut de Fient deit. Wie kjennen ons secha sennen, daut Jehova krakjt weet,  waut wie derchmoaken un daut hee ons dän Troost jäwen kaun, waut ons fält. Daut es een Säajen fa ons, daut wie dän Gott deenen kjennen, “dee onen Enj treesten deit. Hee treest ons en aul onse Trubbels. Soo kjenn wie aundre en äare Trubbels uk treesten. Wie treesten an met dämselwjen Troost, dän wie von Gott jekjräajen haben” (2. Kor. 1:3-4). Oba wäm krakjt brukt Jehova toom aundre treesten?

9. Waut woat Jehova no Psalm 27:10 no fa dee doonen, waut von äare Famielje nich beschizt worden?

⁹ Soone, waut von äare Elren nich beschizt worden ooda waut von wäm mesbrukt worden, waut an no aun wia, fält daut woomäajlich besonda aun Troost. De Psalmenschriewa David wist, daut Jehova ons daut baste treesten kunn (läs Psalm 27:10). David vetrud doaropp, daut Jehova sikj om dee kjemmad, waut von äare Famielje schlajcht behaundelt worden. Woo deit Jehova daut? Hee brukt siene true Deena toom dee biestonen. Onse Gloowesbreeda sent soo aus eene Famielje fa ons. Jesus biejlikj nand dee, waut met am toop Jehova deenden, siene Breeda un Sestren un siene Mutta (Mat. 12:48-50).

10. Waut schreef de Apostel Paulus äwa siene Oabeit aus Eltesta?

¹⁰ Well wie mol een Biespel seenen, daut de Christenvesaumlunk soo aus eene Famielje es. De Apostel Paulus wia een flietja, trua Eltesta. Hee wia een goodet Väabilt un Gott leet am mau rajcht oppschriewen, daut aundre am nodoonen sullen, soo aus hee Christus nodeed (1. Kor. 11:1). Paulus schreef mol äwa siene Oabeit aus Eltesta: “Wie wieren leeftolich to junt, leeftolich aus eene Mutta biem besorjen von äare Kjinja” (1. Tess. 2:7). De true Eltestasch vondoag dän Dach kjennen uk leeftolje Wieed brucken, wan dee deejanje, waut daut fält, met de Schreft treesten.

11. Waut wiest, daut nich bloos de Eltestasch aundre treesten kjennen?

¹¹ Kjennen bloos de Eltestasch soone treesten, waut mesbrukt worden sent? Nä. Wie aula sellen ons unjarenaunda treesten (1. Tess. 4:18). Wan daut biejlikj eene Sesta aun Troost  fält, dan kjennen riepe Sestren dee sea fein biestonen. Doawäajen paust daut fein, daut Jehova Gott sikj met eene Mutta vejlikjt, waut äa Kjint treest (Jes. 66:13). Un de Schreft rät uk doavon, daut Frues wäm en eene schwoare Loag treesten deeden (Hiob 42:11). Jehova freit daut sea, daut christelje Frues vondoag dän Dach soone Sestren treesten, waut daut schwoa haben! Un eenjemol froagen de Eltestasch mau rajcht eene riepe Sesta, aus see nich wudd kjennen soone Sesta biestonen. *

12. No waut pauss wie opp?

¹² Wan wie wäm halpen, dan pauss wie opp, daut wie dän nich no soont froagen, wua dee nich von räden well (1. Tess. 4:11). Oba waut kjenn wie fa dee doonen, waut Troost fält un uk wellen, daut wie dee halpen? Well wie mol fief Sachen seenen, woo eena dee no de Schreft no biestonen kaun.

13. (a) Waut deed Jehova sien Enjel no 1. Kjennichs 19:5-8 no fa Elia? (b) Woo kjenn wie dän Enjel nodoonen?

¹³ Doo waut fa dän. Aus de Profeet Elia wajchranen must, wiels se am nom Läwen stunden, wia hee soo mootloos, daut hee stoawen wull. Jehova schekjt eenen majchtjen Enjel no Elia, waut am krakjt daut jeef, waut am fäld. Dee brocht Elia eene woame Moltiet un säd, hee sull dee äten (läs 1. Kjennichs 19:5-8). Waut lieet ons daut? Daut kaun sea väl halpen, wan wie waut kjlienet fa wäm doonen. Wan Breeda ooda Sestren mootloos sent, dan kjenn wie biejlikj fa dee Äten moaken ooda dee een kjlienet Jeschenkj jäwen ooda eene feine Koat schriewen toom dee weeten loten, daut wie dee leewen un om an bekjemmat sent. Soont kjenn wie mau rajcht dan doonen, wan ons daut schwoa es, met deejanje äwa äare Sorjen to räden.

14. Waut kjenn wie von Elia siene Jeschicht lieren?

¹⁴ Halp dän, waut doljeschloagen es, daut dee sikj kaun secha un wool feelen. Wie kjennen noch waut von Elia siene Jeschicht lieren. Jehova holp disen Profeet derch een Wunda, daut dee dän langen Wajch bat dän Horeb-Boajch gonen kunn, wua Jehova met sien Volkj ea mol eenen Bunt muak. Veleicht feeld Elia sikj opp dee Städ secha, wiels hee doa wiet auf von dee wia, waut am Schoden aundoonen wullen. Waut lia wie doavon? Wan wie wäm wellen treesten, waut mesbrukt worden es, dan mott wie dän veleicht ieescht halpen, daut dee sikj secha feelt. De Eltestasch kjennen biejlikj äwalajen, aus eene Sesta, waut truarich es, sikj woomäajlich makelja un sechra feelt, wan see ar tus Moot toospräakjen un doabie Tee drinkjen, aus wan see daut em Stofkje em Vesaumlungshus doonen. Aundre wada kunn daut leichta sennen, wan see em Vesaumlungshus met dee räden.

15-16. Waut es doa aules met en, wan eena wäm goot toohorcht?

¹⁵ Horch dän goot too. De Schreft sajcht gaunz dietlich: “Siet schwind bie de Sach toom horchen, äwalajcht goot ea jie räden” (Jak. 1:19). Horch wie goot too? Wie denkjen veleicht, daut eena aul een gooda Toohorcha es, wan eena dän aundren aunkjikjt un stell es. Oba doa es noch mea met en. Jehova biejlikj horcht Elia goot too, aus dee sikj schlieslich to am utschedd. Jehova wort en, daut Elia Angst haud un sikj auleen feeld un docht, daut aul siene Oabeit vejäfs wia, un hee holp am leeftolich met dise Sorjen foadich to woaren. Jehova wees, daut hee Elia opp iernst toojehorcht haud (1. Kjen. 19:9-11, 15-18).

¹⁶ Woo kjenn wie wiesen, daut wie Metjefeel  haben un leeftolich om dee bekjemmat sent, waut sikj to ons utschedden? Wan wie bieaun een poa leeftolje Wieed sajen, toom Biespel: “Daut deit mie leet, daut die soont jeworden es! Kjeen Kjint sull soont motten beläwen!” Veleicht kunn wie uk eent ooda twee Froagen stalen toom secha moaken, daut wie vestonen kjennen, waut ons betriepta Frint sajen well. Wie kjennen veleicht froagen: “Kaust du mie utlajen, waut du krakjt meenst?” Ooda: “Aus du daut sätst, dan docht ekj . . . Hab ekj daut rajcht vestonen?” Daut kaun dänjanjen wiesen, daut wie werkjlich toohorchen un dän vestonen wellen (1. Kor. 13:4, 7).

17. Wuarom sell wie jeduldich sennen un nich too schwind waut sajen?

¹⁷ Wie motten oppaussen, daut wie nich too schwind waut sajen, wan ons wäa waut vetalt. Räd dän doa nich mank, om dän Rot to jäwen ooda sien denkjen trajchttostalen. Un sie jeduldich! Aus Elia Jehova entlich säd, waut dee oppem Hoaten haud, wia dee vetwiewelt un sea truarich. Jehova stoakjt Elia, oba lota schedd dee sikj noch eemol to dän ut un säd dautselwje aus ea (1. Kjen. 19:9-10, 13-14). Waut lia wie doavon? Wan doa wäa mootloos es, dan fält dän daut woomäajlich, doa mea aus eemol von to räden. Wie wellen jeduldich toohorchen, krakjt soo aus Jehova. Un wie wellen nich to dän sajen, woo dee sienen Trubbel fiksen saul. Enne Städ daut well wie dän Leew un Metjefeel wiesen (1. Pet. 3:8).

18. Woo kjennen onse Jebäda soone treesten, waut sea truarich sent?

¹⁸ Bäd iernstlich met dän toop, waut daut schwoa haft. Soona, waut sea betriept es, kaun veleicht nich mol bäden. Dee feelt sikj daut woomäajlich nich wieet, em Jebäd no Jehova to komen. Wan wie dän wellen treesten, dan kjenn wie met dän toop bäden un uk dän sienen Nomen brucken. Wie kjennen to Jehova sajen, woo sea wie un uk de Vesaumlunk dän leewen. Un wie kjennen Jehova doano froagen, daut hee sienen leewen Deena stoakjt un  ennalich Fräd jeft. Soone Jebäda kjennen een groota Troost sennen (Jak. 5:16).

19. Waut kaun ons halpen, wäm to treesten?

¹⁹ Bruck Wieed, waut dänjanjen treesten un halpen. Denkj no, ea du waut sajchst. Onväasechtje Wieed kjennen weedoonen, oba leeftolje Wieed kjennen heelen (Spr. 12:18). Bäd Jehova, daut hee die halpt, leeftolje Wieed to brucken, waut dän aundren treesten un berujen. Denkj uk doaraun, daut nuscht soon gooda Troost es aus Jehova siene Wieed, waut enne Schreft sent (Heb. 4:12).

20. (a) Woo feelen eenje Breeda un Sestren sikj? (b) Waut well wie dee dietlich moaken?

²⁰ Eenje, waut mesbrukt worden, feelen sikj schwiensch ooda nuscht wieet ooda denkjen, daut kjeena an waut räakjent ooda daut see soo schlajcht sent, daut kjeena an leewen kaun. Oba daut es goanich soo! Bruck de Schreft toom an dietlich moaken, woo väl wieet see bie Jehova sent. (See dän Kausten “ Troost von de Schreft”.) Denkj doaraun, woo een Enjel dän Profeet Daniel leeftolich stoakjt, aus dee sikj schwak un doljeschloagen feeld. Jehova wull haben, daut sien leewa Deena wist, daut hee bie am huach aunjeseenen wia (Dan. 10:2, 11, 19). Un onse Breeda un Sestren, waut doljeschloagen sent, sent bie Jehova uk huach aunjeseenen!

21. (a) Waut woat met aul dee woaren, waut schlajchtet doonen un nich omkjieren? (b) Waut sell wie nu fa dee doonen, waut daut schwoa haben?

²¹ Wan wie aundre treesten, dan halp wie dee denkjen, daut Jehova an leeft. Un vejät wie uk nich, daut Jehova een jerajchta Gott es. Hee woat daut emma en, wan doa wäa mesbrukt woat. Jehova sitt aules un hee woat aule bestrofen, waut schlajchtet doonen un nich omkjieren (4. Mo. 14:18). Oba bat dan well wie ons bastet doonen toom deejanje Leew wiesen, waut mesbrukt worden sent. Un daut es een groota Troost fa ons, daut Jehova aulem gaunz heelen woat, waut de Soton un siene Welt Schoden aunjedonen haben! Un boolt woat de Tiet komen, wua kjeena mea aun soone schlajchte Sachen denkjen mott (Jes. 65:17).