“WAN eena von junt daut nich woat doonen, jäajen Frankreich un Enjlaunt Kjrich to fieren, dan mott jie aula stoawen!” Dit schrieech een Beaumta von de Nazis to eene Grupp Jehova siene Zeijen en dän Tweeden Weltkjrich. Un wan doa uk Nazi-Soldoten rom wieren met äare Jewäaren, jeef doa nich eena von onse Breeda bie. Dee wieren sea äwanäment! Waut onse Breeda deeden, wiest, woo daut bie ons Jehova siene Zeijen aula es: Wie gonen nich toom Kjrich. Un wan daut uk kaun onsen Doot bedieden, woa wie ons doawäajen opp kjeene Sied stalen.

1. GOTT SIENE DEENA JEHIEEDEN AULA BLOOS TO EEN VOLKJ

En de Vegonenheit deed Jehova siene Deena to een Volkj moaken – daut wia daut Volkj Israel. Hee säd to de Israeliten: “Jie [sent] von aule Velkja oppe Ieed mien ieejnet Volkj” (2. Mo. 19:5). Hee wäld uk een Launt ut uzhent fa dee. Un wan Gott de Israeliten dan säd, daut see sullen jäajen een aundret Volkj Kjrich fieren, dan deeden dee nich jäajen äare Gloowesbreeda kjamfen ooda dee dootmoaken. a

Vondoag dän Dach sent Gott siene woare Deena “von aule Raussen, Volkjsstam, Sproaken un Menschen” (Opb. 7:9). Wan Gott siene Deena nu wudden biem Kjrich metmoaken, dan wudden dee jäajen äare ieejne Gloowesbreeda schaufen un dee mau rajcht dootmoaken.

 2. JEHOVA SÄD DE ISRAELITEN, DAUT SEE SULLEN TOOM KJRICH GONEN

En de Vegonenheit wia daut Jehova, waut entscheiden deed, wanea un wuarom de Israeliten sullen toom Kjrich gonen. Toom Biespel säd Gott to de Israeliten, daut dee sien Jerecht sullen utfieren aun de Kanaanita. De Kanaanita deeden je beese Jeista aunbäden, Kjinja opfren un hauden een sea schwienschet Sexläwen. Soo, Jehova velangd, daut de Israeliten dee sullen venichten, daut dee an nich wudden bat doa brinjen, dautselwje to doonen (3. Mo. 18:24-25). Un aus de Israeliten ieescht en daut vesproakne Launt wieren, leet Gott daut too, daut dee sikj kunnen jäajen äare Fiend wäaren, waut dee daut soo schwoa muaken (2. Sam. 5:17-25). Oba Jehova leet daut nich too, daut de Israeliten selfst kunnen entscheiden, aus see wullen toom Kjrich gonen. Wan dee daut deeden, dan kjeem daut foaken sea schlajcht ut (4. Mo. 14:41-45; 2. Chr. 35:20-24).

Vondoag dän Dach sajcht Jehova de Menschen nich mea, daut dee sellen toom Kjrich gonen. De Lenda moaken Kjrich, wäajen see selfst doa waut bie haben un nich wäajen Gott daut well. Dee wellen mea Launt ooda Jelt, ooda dee doonen daut wäajen polietische Jrind. Woo es daut oba met soone, waut minkj en Gott sienen Nomen kjamfen, om äare Aunbädunk to beschitzen ooda toom Gott siene Fiend venichten? Jehova woat lota em Kjrich von Harmagedon siene woare Aunbäda beschitzen un siene Fiend venichten (Opb. 16:14, 16). Doa woaren nich siene Deena hia oppe Ieed kjamfen, oba siene himlische Armee (Opb. 19:11-15).

3. DE ISRAELITEN VESCHOONDEN DEE, WAUT GLOOWEN BEWEESEN

En de Vegonenheit hauden de israelitische Soldoten foaken met dee Metleet, waut Gloowen aun Gott hauden. Dee muaken bloos dee doot, waut Jehova veuadeelt haud to stoawen. See wie mol, woo daut twee Mol wia. Wan Jehova uk bestalt haud, daut Jericho sull venicht woaren,  veschoonden de Israeliten oba Rahab un äare Famielje wäajen äaren Gloowen (Jos. 2:9-16; 6:16-17). Lota veschoonden dee uk de Staut Gibeon, aus de Gibeonita weesen, daut see Gott ferchten (Jos. 9:3-9, 17-19).

Vondoag dän Dach doonen de Lenda soone nich veschoonen, waut Gloowen bewiesen. Un foaken woaren doa uk soone Menschen em Kjrich omjebrocht, waut nich Soldoten sent.

4. DE ISRAELITEN MUSTEN SIKJ AUN GOTT SIENE RÄAJLEN ÄWA DÄN KJRICH HOOLEN

En de Vegonenheit velangd Jehova, daut de israelitische Soldoten soo Kjrich fieeden, aus hee säd. Biejlikj säd Gott eenjemol, daut see eene Staut, waut jäajen an wia, ieescht sullen “Frädens Bedinjungen” aunbeeden (5. Mo. 20:10). Un Jehova velangd uk von de israelitische Soldoten, daut see sikj kjarpalich rein hilden un daut deeden, waut hee fa rajcht tald (5. Mo. 23:10-15). De aundre Velkja äare Soldoten deeden de Frues von dee Städen, waut see enjenomen hauden, foaken mesbrucken. Oba Jehova säd de Israeliten daut gaunz auf. Dee kunnen sikj nich mol met eene Fru befrieen, waut see faustjenomen hauden, bat doa eene Moonat om wia (5. Mo. 21:10-13).

Vondoag dän Dach jeft daut Räajlen äwa Kjrich un de mieeschte Lenda sent met dee envestonen. Dee Räajlen sent toom de Menschen beschitzen. Oba daut schode es, daut de Lenda sikj doa foaken goanich aun hoolen.

5. GOTT DEED FA SIEN VOLKJ KJAMFEN

En de Vegonenheit kjamft Jehova fa de Israeliten un foaken holp hee dee derch een Wunda jewennen. Woo holp hee dee biejlikj bie de Staut Jericho? Na, dee deeden krakjt daut, waut Jehova säd, un muaken “een grootet Kjrichsjeschrech. Dan foll de Mia om” un dee kunnen de Staut leichta ennämen (Jos. 6:20). Un woo wia daut, aus doa Kjrich wia jäajen de Amonita? “De HAR [leet] groote Hoagelstekja vom Himmel … faulen, soo daut see doot schluagen. Un doa storwen mea von an derch de Hoagelstekja, aus de Israeliten met Schwieed dootjemoakt hauden” (Jos. 10:6-11).

DE WOARE CHRISTEN MOAKEN FRÄD

Soo aus wie jeseenen haben, es daut nu gaunz aundasch, aus daut ieeschtemma en Israel wia. Oba daut sent nich de eensje Jrind, wuarom wie nich toom Kjrich gonen. Gott säd biejlikj verut, daut dee, waut von am belieet wieren, wudden en de latste Tiet nich mea dän Kjrich lieren, ooda “toom Kjrich reedmoaken” – woo väl weinja dan noch toom Kjrich gonen (Jes. 2:2-4). Buta daut säd Jesus uk to siene Jinja, daut see “nich von dise Welt” wieren. Dee wudden sikj nich mank de Striedarieen von de Rejierungen menjen (Joh. 15:19).

Jesus rod siene Nofolja too, noch mea to doonen. Hee säd, dee sullen fa soon denkjen oppaussen, waut to Oaja un Kjrich fieren kunn (Mat. 5:21-22). Un siene Nofolja sullen soone sennen, waut “doa Fräd moaken” un äare Fiend leewen (Mat. 5:9, 44).

Waut es de Lia fa ons? Na, wie wudden veleicht kjeenmol wellen toom Kjrich gonen. Oba kunn daut sennen, daut doa wäa en de Vesaumlunk es, dän wie toom Fient talen? Well wie wieda sea doaraun schaufen, soone Jefeelen en ons uttoroden (Jak. 4:1, 11).

Wie wellen nich bie irjent Striedarieen tweschen Lenda met en sennen, enne Städ daut well wie opp Fräd schaufen un Leew mank ons haben (Joh. 13:34-35). Soo lang aus wie noch doano luaren, daut Jehova woat met jieda Kjrich fa emma een Enj moaken, well wie ons gaunz eenich sennen, ons opp kjeene Sied to stalen (Psa. 46:10).