1. Von waut fa een wichtjet Teema räd Jesus aun dän latsten Owent, aus hee met siene Jinja toop wia?

DÄN latsten Owent aus Jesus met siene Jinja toop wia, räd hee meist 30 Mol von goot sennen, ooda Leew. Hee jeef siene Jinja daut Jeboot: “Siet eena dän aundren goot” (Joh. 15:12, 17). Äare Leew unjarenaunda wudd een kloara Bewies doafäa sennen, daut see Jesus siene woare Nofolja wieren (Joh. 13:34-35). Dise Leew es nich bloos waut, waut eena feelt. Daut es eene besondre Ieejenschoft, waut sikj doaderch wiest, daut eena wellich reed es, waut fa aundre to doonen, wan daut uk waut opp sikj haft. Jesus säd: “Kjeena jeft mea rom om dän näakjsten aus dit, daut hee sien Läwen fa siene Frind jeft. Jie sent miene Frind, wan jie doonen, waut ekj junt saj” (Joh. 15:13-14).

2. (a) Aun waut sent Gott siene Deena to kjanen? (b) Woone Froagen woa wie en disen Artikjel beauntwuaten?

² Jehova siene Deena en de vondoagsche Tiet sent doaraun to kjanen, daut dee woare Leew haben, sea veeent sent un wellich reed sent, waut fa aundre to doonen (1. Joh. 3:10-11). Wie sent sea dankboa, daut mank Jehova siene Deena woare Leew es, wan dee uk von väl Lenda un Velkja sent, veschiedne  Sproaken haben un veschieden oppjewossen sent. Oba veleicht denkj wie: “Wuarom es de Leew vondoag dän Dach soo needich? Woo buen Jehova un Jesus ons leeftolich opp? Woo kjenn wie woare Leew wiesen un aundre oppbuen?” (1. Kor. 8:1).

3. Woo jeit de Menschen daut en dise “schwoare Tieden”?

³ Wie läwen en “schwoare Tieden” un daut Läwen es voll “Mieej un Trua” (2. Tim. 3:1-5; Psa. 90:10). Väl Menschen jeit daut soo schlajcht, daut dee schia oppjäwen. Eenje Berechten sajen, daut jieda Joa äwa 800 000 Menschen sikj daut Läwen nämen; daut es ojjefäa eena jieda 40 Sekund. Daut es schod, daut mau rajcht eenje Christen daut soo jegonen haft un sikj daut Läwen jenomen haben.

4. Woone Menschen en de Bibeltiet wenschten sikj mol dän Doot?

⁴ Eenje von Gott siene Deena en de Bibeltiet hauden soone groote Trubbels, daut dee sikj dän Doot wenschten. Hiob biejlikj haud soo väl Weedoag, daut dee nich wiedaläwen wull un säd: “Mie es mien Läwen jäajenaun” (Hiob 10:1; 14:13). Jona wia soo mootloos wäajen daut, waut hee beläwd, daut hee säd: “Ekj sie saut vom läwen, HAR. Lot mie doch stoawen” (Jona 4:3). Un de trua Profeet Elia haud daut uk mol soo schwoa, daut hee sikj dän Doot wenscht. Hee säd: “Dit es jenuach, HAR. Nemm mien Odem von mie” (1. Kjen. 19:4). Oba Jehova räakjend dise true Mana sea väl un wull, daut dee aum läwen bleewen. Hee tald dee nich fa schlajcht, wan dee uk soo dochten, un holp dee, daut dee wiedaläwen wullen un am wieda tru deenen kunnen.

5. Wuarom fält onse Breeda un Sestren daut nu soo needich aun onse Leew?

⁵ Een deel von onse Breeda un Sestren haben groote Trubbels un brucken onse Leew, wan dee uk noch nich batem oppjäwen sent. Eenje woaren vefolcht un vespott. Aundre saten se bie de Oabeit too ooda holen ut äwa dee. Ooda dee sent sea meed, wäajen dee soone lange Doag schaufen motten ooda soo väl Druck oppe Oabeit haben. Un wada aundre haben groote Trubbels en de Famielje. Woomäajlich deent dee äa Ehepoatna nich Jehova un grunzt emma äwa dee. Wäajen soone un aundre Trubbels feelen väle en de Vesaumlunk sikj nuscht wieet un onen Krauft. Wäa kaun dee halpen, daut dee nich oppjäwen?

6. Woo stoakjt Jehova siene Deena?

⁶ Jehova stoakjt siene Deena doaderch, daut hee an weeten lat, daut hee an leeft un uk fa emma leewen woat. Secha haft de true Israeliten daut väl Moot jejäft, daut Jehova to an säd: “Wiels jie mie soo väl wieet sent, wiels ekj junt soo väl räakjen un junt soo goot sie, . . . enjst junt nich. Ekj sie bie junt”! (Jes. 43:4-5). Wan du Jehova deenst, kaust du die gaunz secha sennen, daut hee die sea leeft. * De Schreft vesprakjt: “Gott . . . es stoakj un kaun raden. Hee woat sikj äwa junt freien un froo sennen” (Zef. 3:16-17).

7. En waut fa Stekjen es Jehova siene Leew soo aus eene Mutta äare? (See daut Bilt aum Aunfank.)

⁷ Jehova vesprakjt, daut hee siene Deena halpt un treest, endoont waut dee  derchmoaken. Hee sajcht: “Jie woaren sennen aus een Kjint en äare Mutta äare Oarms, daut von ar besorcht woat un opp äare Schoot spält. Ekj woa junt treesten, soo aus eene Mutta äa Kjint hutschelt” (Jes. 66:12-13). Woo secha feelt een kjlienet Bäbe sikj nich, wan daut bie de Mame oppem Oarm es ooda oppe Schoot spält! Dit Jlikjnis wiest, woo sea Jehova siene true Deena leeft un om dee bekjemmat es. Du kaust die gaunz secha sennen, daut du bie Jehova sea väl wieet best! (Jer. 31:3).

8-9. Woo kaun Jesus siene Leew ons stoakjen?

⁸ Un doa es noch waut, waut wiest, daut Jehova ons leeft. Daut sajcht: “Gott seine Leew fa dise Welt es soo groot, daut hee sienen eensjen Sän jeef, daut aul dee, dee aun am jleewen, nich veloaren gonen, oba daut eewje Läwen haben” (Joh. 3:16). Un Jesus selfst wees ons uk väl Leew, aus hee sien Läwen fa ons hanjeef. Woo sea siene Leew ons doch stoakjt! Gott sien Wuat sajcht, nich mol “Lieden ooda Angst” kjennen “ons Christus seine Leew wajchnämen” (Reem. 8:35, 38-39).

⁹ Eenjemol hab wie Trubbels, waut ons soo sea toosaten, daut ons schia de Moot, de Krauft ooda de Freid em Deenst fa Jehova veschort. Oba wan wie doaraun denkjen, woo sea Jesus ons leeft, dan kaun ons daut Krauft jäwen, uttohoolen (läs 2. Korinta 5:14-15). Jesus siene Leew kaun ons soo väl Moot jäwen, daut wie nich mol dan oppjäwen, wan wie soon schlemmet derchmoaken aus schwoare Owwadasch, Vefoljunk, groote Sorjen ooda wan wie aunjeschmäat woaren.

10-11. Wäa saul soone Breeda biestonen, waut mootloos sent? Laj daut ut.

¹⁰ Jehova but ons uk derch de Christenvesaumlunk leeftolich opp. Wie kjennen bewiesen, daut wie fa siene Leew dankboa sent, wan wie onse Gloowesbreeda leewen un oppbuen. Wie kjennen dee em jeisteljen halpen un uk Moot toospräakjen (1. Joh. 4:19-21). De Apostel Paulus säd: “Moakt junt unjarenaunda Moot un but junt unjarenaunda opp, soo  aus jie daut uk doonen” (1. Tess. 5:11). Daut brucken nich bloos de Eltestasch doonen. Wie aula kjennen de Breeda un Sestren treesten un oppmuntren un soo Jehova un Jesus nodoonen (läs Reema 15:1-2).

¹¹ Eenje en de Vesaumlunk, waut narfenkrank sent, fält veleicht Medizien ooda Help von eenen Dokta (Luk. 5:31). De Eltestasch un aundre von de Vesaumlunk weeten, daut see nich daut doonen kjennen waut een utjelieeda Dokta. Oba daut es doawäajen sea needich, daut see de Betriepte treesten un biestonen. De Schreft sajcht: “Treest dee, dee de Moot verutscht es. Halpt de schwake un haft met aulen Jedult” (1. Tess. 5:14). Aule Christen sellen leeftolich, metfeelent un jeduldich sennen un deejanje treesten un oppbuen, waut mootloos sent. Schaufst du doaropp, aundre Moot tootospräakjen? Wan eena weet, woo eena daut krakjt doonen kaun, dan kaun eena dee noch bäta treesten un halpen.

12. Woo haben de Breeda von eene Vesaumlunk wäm Moot jejäft? Vetal een Biespel.

¹² Woo kjenn wie soone leeftolich biestonen, waut sikj sea doljeschloagen feelen? Eene Sesta von Europa sajcht: “Eenjemol denkj ekj doaraun, mie daut Läwen to nämen. Oba ekj weet, waut mie dan halpen kaun. Miene Vesaumlunk haft mie daut Läwen jerat, wiels de Breeda un Sestren emma soo leeftolich sent un mie Moot toospräakjen. Daut weeten nich väl, daut ekj narfenkrank sie, oba de Breeda en de Vesaumlunk stonen mie emma bie. Een Poa Lied sent soo aus Elren fa mie. Dee sent emma reed, mie to halpen – 24 Stund dän Dach.” Nich aule kjennen jlikjen väl halpen. Oba jieda eena kaun väl doatoo doonen toom soone Breeda un Sestren biestonen, waut mootloos sent. *

13. Waut mott wie doonen, daut wie aundre treesten kjennen?

¹³ Sie een gooda Toohorcha (Jak. 1:19). Metfeelent toohorchen es een Bewies fa Leew. Lot die en dänjanjen siene Loag nenn un stal dän leeftolich Froagen, daut du bäta vestonen kaust, woo dee sikj feelt. Dee, waut truarich es, woat daut moakjen un uk aun dien Jesecht seenen kjennen, daut du om dän bekjemmat best. Sie jeduldich un räd dän nich mank, wan dee waut vetalt. Wan du goot toohorchst, dan woascht du bäta vestonen kjennen, woo dän daut werkjlich jeit un dee woat dolla opp die vetruen. Dan woat daut fa dän leichta sennen, no daut to horchen, waut du dän sajchst. Daut kaun väl doonen, wan aundre enwoaren, daut wie opp iernst om dee bekjemmat sent.

14. Wuarom well wie nich to de Betriepte grunzen?

¹⁴ Grunz nich to dee. Eena, waut betriept es, woat sikj bloos noch schlajchta feelen, wan hee denkjt, daut wie am utgrunzen. Dan woat daut sea schwoa sennen, daut wie dän halpen kjennen. De Schreft sajcht: “Onväasechtje Wieed spekjen aus een Schwieet, oba de Weise räden heelsome Wieed” (Spr. 12:18). Wie wudden betriepte Menschen kjeenmol wellen “spekjen” derch daut, waut wie säden. Oba wie kunnen dee doawäajen sea velazen, wan wie onbedocht waut sajen wudden.  Wie kjennen aundre leeftolich oppbuen un Moot toospräakjen, wan wie Metjefeel wiesen un ons soo goot aus mäajlich en dee äare Städ stalen (Mat. 7:12).

15. Waut vonne Help hab wie toom aundre treesten un oppbuen?

¹⁵ Treest aundre met Gott sien Wuat (läs Reema 15:4-5). De Schreft es von dän “Gott, von däm Jedult un Troost kjemt”, un doawäajen wundat ons daut nich, daut doa soo väl feina Troost bennen to finjen es. Wie haben uk dän Index der Wachtturm-Publikationen un de Help toom nosieekjen fa Jehova siene Zeijen. Dise Bieekja kjennen ons halpen, Bibelvarzh un Artikjels to finjen, wuamet wie onse Breeda un Sestren treesten un Moot toospräakjen kjennen.

16. Woo mott wie sennen toom de betriepte Breeda un Sestren treesten?

¹⁶ Sie leeftolich un metfeelent. Jehova es “een Voda, dee sikj erboarmt, un een Gott, dee onen Enj treesten deit”, un hee haft “leeftoljet Metleet” met siene Deena (läs 2. Korinta 1:3-6; Luk. 1:78; Reem. 15:13). Paulus deed Jehova en dän Stekj no, un doawäajen es dee een goodet Biespel fa ons. Hee säd: “Wie wieren leeftolich to junt, leeftolich aus eene Mutta biem besorjen von äare Kjinja. Wie wieren junt soo goot. Wie brochten junt met Freid nich bloos daut Evangelium von Gott, oba uk ons ieejnet Hoat un Läwen, soo väl räakjend wie junt” (1. Tess. 2:7-8). Wan wie soo metfeelent un leeftolich sent aus Jehova, dan kjenn wie de Betriepte woomäajlich dän Troost jäwen, wua dee om jebät haben.

17. Woo mott wie äwa onse Gloowesbreeda denkjen, daut wie dee leeftolich oppbuen kjennen?

¹⁷ Denkj nich, daut diene Breeda sellen volkomen sennen. Velang nich too väl von dee. Wäa haben well, daut de Gloowesbreeda niemols sellen eenen Fäla moaken, schmäat sikj selfst aun (Liera 7:21-22). Wie wellen Jehova nodoonen, waut kjeenmol too väl von ons velangt. Doawäajen mott wie jeduldich sennen, wan aundre mol Fäla moaken (Efs. 4:2, 32). Wie wellen de Breeda nienich daut Jefeel jäwen, daut dee nich jenuach doonen, un dee uk nich met aundre vejlikjen. Enne Städ daut well wie dee fa daut goode lowen, waut dee doonen. Daut kaun dee halpen, Jehova met Freiden to deenen (Gal. 6:4).

18. Wuarom well wie aundre leeftolich oppbuen un Moot toospräakjen?

¹⁸ Jehova un Jesus räakjnen jieda eenem sea väl, waut Jehova deent, un haben doano jeseenen, daut de Menschen loosjekoft worden (Gal. 2:20). Wie leewen onse Breeda un Sestren sea un wellen leeftolich om dee bekjemmat sennen un dee oppbuen. De Schreft sajcht: “Well wie sträwen to doonen, waut toom Fräd deent, un wuaderch wie eena dän aundren halpen” (Reem. 14:19). Wie freien ons aul sea to daut Paradies, wua kjeena mea woat mootloos sennen! Doa woat kjeene Krankheit ooda Kjrich mea sennen un kjeena woat mea stoawen, wäajen dee de Sind jeorwen haft. Doa woat uk kjeena vefolcht woaren ooda Trubbel en de Famielje haben ooda enteischt woaren. Aum Enj von de dusent Joa woaren aule Menschen volkomen sennen. Dee, waut bie de latste Proow tru bliewen, woat Jehova Gott aunnämen aus siene Kjinja oppe Ieed un dee woaren “en de Gotteskjinja äare Frieheit un Harlichkjeit nenn komen” (Reem. 8:21). Doawäajen well wie aula wieda soone Leew haben, waut aundre oppbut, un ons unjarenaunda halpen, en Gott siene wundascheene niee Welt nentokomen.