1. Woo feelt eena sikj, wan doa wäa von de Famielje utjeschloten woat?

ES DOA wäa utjeschloten worden, waut du väl räakjensd? Daut kaun eenem sea toosaten! Eene Sesta, waut Hilda heet, sajcht: “Aus mien leewa Maun storf, nodäm daut wie 41 Joa befriet wieren, docht ekj, daut wia daut schlemste, waut mie passieren kunn. Oba aus ons Sän de Vesaumlunk un siene Fru un de Kjinja veleet, wia daut noch väl schlemma.” *

2-3. Woo feelt Jehova sikj no Psalm 78:40-41 no, wan siene Deena am veloten?

² Denkj mol han, woo truarich Jehova wia, aus eenje von siene Famielje em Himmel am dän Rigjen dreiden! (Jud. 6). Un stal die väa, woo sea hee sikj oajad, ooda truarich wia, aus de Israeliten, waut hee soo väl räakjend, sikj emma wada jäajen am stalden (läs Psalm 78:40-41). Du kaust die secha sennen, daut ons leeftolja himlischa Voda uk truarich es, wan am wäa velat, waut du väl räakjenst. Hee weet krakjt, woo schlajcht du die doaräwa feelst. Un hee es metliedent un woat die dän Troost un de Help jäwen, waut die fält.

³ Dis Artikjel woat ons wiesen, waut wie doonen kjennen, daut Jehova ons halpt, wan doa wäa von de Famielje utjeschloten es. Wie woaren uk seenen, woo wie aundre von de Vesaumlunk halpen kjennen, waut soont beläwen motten. Oba daut ieeschte woa wie seenen, waut wie en soone Loag nich denkjen sellen.

4. Woo feelen väl Elren sikj, wan äa Sän ooda äare Dochta Jehova velat?

⁴ Wan een Sän ooda eene Dochta opphieet Jehova to deenen, dan beduaren de Elren foaken, aus see nich jenuach jedonen haben, om dän to halpen. Een Brooda, waut Luke heet, säd nodäm aus äa Sän utjeschloten wort: “Ekj jeef mie selfst de Schult. Ekj dreemd mau rajcht doaräwa. Eenjemol road ekj un mie deed daut sea wee.” Elizabeth haft biejlikj soowaut beläft. See docht foaken: “Wia ekj soone schlajchte Mame? Secha hab ekj nich jenuach jedonen, om onsen Jung rajcht en de Woarheit opptotrakjen.”

5. Wäa es schult doaraun, wan doa wäa opphieet Jehova to deenen?

⁵ Wie sellen doaraun denkjen, daut Jehova jiedrem eenen dän frieen Wellen jejäft haft. Wie kjennen ons entscheiden, aus wie am jehorchen wellen ooda nich. Eenje Kjinja hauden Elren, waut nich een goodet Biespel fa an wieren, oba dee worden sikj eenich, Jehova tru to deenen. Aundre wada hauden Elren, waut an soo goot aus mäajlich met de Schreft lieeden, oba dee hieeden lota opp Jehova to deenen. Tolatst mott jieda eena selfst entscheiden, aus dee Jehova deenen well (Jos. 24:15). Doawäajen sellen Elren, waut truarich sent, wiels äa Kjint utjeschloten woat, kjeenmol sikj selfst de Schult doafäa jäwen!

6. Waut kaun daut aun eenen jungen Mensch doonen, wan de Voda ooda de Mutta Jehova velat?

⁶ Eenjemol hieet uk de Voda ooda de Mutta opp Jehova to deenen un velat mau rajcht de Famielje (Psa. 27:10). Daut kaun fa de Kjinja sea schlemm sennen, wiels dee de Elren achten un väl räakjnen. Esther äa Voda wort utjeschloten. See sajcht: “Ekj road foaken, wiels ekj enwort, daut hee nich eefach bloos soo bie sacht von de Woarheit aufjekomen wia. Hee deed Jehova mootwellich veloten. Ekj leewd mienen Voda, un aus dee utjeschloten wort, muak ekj mie emma Sorjen äwa dän. Mie kjeem tietwies mau rajcht eene groote Angst äwa.”

7. Woo denkjt Jehova äwa junt, wan wäa von june Elren utjeschloten es?

⁷ Jie junge Menschen, wan jun Voda ooda june Mutta utjeschloten es, dan moakt ons daut uk sea truarich! Jie kjennen junt secha sennen, daut Jehova weet, woo schwoa daut fa junt es. Hee leeft junt un räakjent daut väl, daut jie am tru sent, un june Gloowesbreeda doonen daut uk. Denkjt emma doaraun, daut jie nich doafäa veauntwuatlich sent, waut june Elren doonen. Soo aus wie jeseenen haben, jeft Jehova jiedrem eenen de Jeläajenheit, fa sikj selfst to entscheiden. Un jieda eena, waut sikj am hanjeft un deepen lat, “woat siene ieejne Laust droagen motten” (Gal. 6:5).

8. Waut kaun de Famielje en dee Tiet doonen, wua de aundra utjeschloten es? (See uk dän Kausten “ Komm trigj no Jehova”.)

⁸ Wan doa wäa, waut du väl räakjenst, Jehova veloten haft, dan hopst du secha, daut dee irjentwanea trigjkomen woat. Waut kaust du dän Tweschentiet doonen? Du wurscht kjennen doano seenen, daut du selfst em Gloowen stoakj blifst. Wan du daut deist, woascht du een goodet Biespel fa diene Famielje sennen un veleicht mau rajcht fa dän Utjeschlotnen. Un dan  woascht du uk de Krauft haben, daut du nich soo truarich best. Well wie mol seenen, waut du krakjt wurscht doonen kjennen.

9. Waut kjenn wie doonen, daut wie em Gloowen stoakj bliewen? (See uk dän Kausten “ Bibelvarzhen, waut treesten, wan doa wäa Jehova veloten haft”.)

⁹ Bliew drock em jeisteljen. Daut es wichtich, daut du un de aundre von de Famielje em Gloowen stoakj bliewen. Woo kjenn jie daut doonen? Jehova woat junt Krauft jäwen, wan jie wieda pinkjlich sien Wuat läsen un doaräwa nodenkjen un no de Toopkomes foaren. Joanna äa Voda un äare Sesta veleeten de Woarheit. See sajcht: “Ekj feel mie emma väl ruja, wan ekj von soone Menschen ut de Bibeltiet läs aus Abigajil, Ester, Hiob, Josef un Jesus. Daut jeft mie väl Moot un halpt mie, de rajchte Enstalunk to haben. Un onse besondre Leeda jäwen mie uk sea väl Moot.”

10. Woo halpt Psalm 32:6-8 ons, wan wie sea truarich sent?

¹⁰ Schedd die to Jehova ut. Hia nich opp met bäden, wan du sea truarich best. Pracha am, daut du soo äwa de Loag denkjen kaust, aus hee deit, un daut hee “die unjarechten un die dän Wajch wiesen [kaun] dän du gonen saust” (läs Psalm 32:6-8). Veleicht es die daut sea schwoa, Jehova to sajen, woo du die werkjlich feelst. Oba Jehova weet, woo truarich du best. Hee leeft die sea un wenscht sikj, daut du am aules sajchst, waut die oppem Hoaten licht (2. Mo. 34:6; Psa. 62:8-9).

11. Wuarom sell wie ons no Hebräa 12:11 no doaropp veloten, daut daut toom gooden es, wan Jehova wäm trajchtwiest? (See uk dän Kausten “ De Utschluss es een Bewies fa Jehova siene Leew”.)

¹¹ Schauf met de Eltestasch toop. Jehova haft daut soo enjerecht, daut Sinda utjeschloten woaren, wiels hee leeftolich om  ons aulem bekjemmat es un mau rajcht om dänjanjen, waut sikj veschulcht haft (läs Hebräa 12:11). Veleicht sent doa soone en de Vesaumlunk, waut daut nich fa rajcht talen, daut de Eltestasch wäm utjeschloten haben. Oba jeweenlich denkjen dee dan nich aun daut schlajchte, waut deejanja jedonen haft. Wie weeten foaken nich krakjt om de Sach om. Doawäajen es daut daut baste, ons doaropp to veloten, daut de Eltestasch von daut Rechtkommitee sikj bemieecht haben, aules krakjt soo to doonen, aus de Schreft daut sajcht, un daut dee daut en Jehova “sienen Oppdrach” jedonen haben (2. Chr. 19:6).

12. Waut fa goodet beläwden eenje, wiels dee sikj rajcht vehilden, aus Jehova wäm trajchtwees?

¹² Wan de Eltestasch wäm von onse Famielje utjeschloten haben un wie ons dan rajcht vehoolen, dan kjenn wie dänjanjen soogoa halpen trigj no Jehova to komen. Elizabeth, wua wie ea aul von räden, sajcht: “Ons Jung wia aul groot un ons foll daut sea schwoa, nich mea met dän toop to sennen. Oba aus hee dan trigj no Jehova kjeem, stunt hee too, daut hee dän Utschluss vedeent haud un daut hee doa väl von jelieet haud. Ekj wort en, woo goot daut es, wan Jehova wäm trajchtwiest.” Äa Maun Mark sajcht noch: “Een Stoot lota säd ons Jung to mie, daut hee von eene Sied doawäajen trigjkjeem, wiels wie ons rajcht vehilden. Ekj sie soo schaftich, daut Jehova ons jeholpen haft am to jehorchen.”

13. Waut kaun ons halpen, wan wie truarich sent?

¹³ Räd met Frind, dee vestonen kjennen, woo du die feelst. Sie met erfoarne Breeda un Sestren toop, waut die halpen, nich de Hopninj opptojäwen (Spr. 12:25; 17:17). Joanna, wua wie aul von räden, sajcht: “Ekj feeld mie auleen. Un mie holp daut sea, met Frind to räden, wua ekj mie opp veloten kunn.” Oba waut kaun die halpen, wan doa wäa von de Vesaumlunk waut sajcht, wua du die schlajcht äwa feelst?

14. Wuarom sell wie eena dän aundren vedroagen un vejäwen?

¹⁴ Sie jeduldich met diene Breeda un Sestren. Wie kjennen nich velangen, daut jieda eena emma daut rajchte sajen woat (Jak. 3:2). Wiels wie aula onvolkomen sent, es daut nich toom wundren, wan doa wäa mol nich weet, waut dee sajen saul, ooda onen to wellen waut sajcht, waut ons weedeit. Denkj doaraun, daut de Apostel Paulus säd: “Vedroacht eena dän aundren, un vejäft junt unjarenaunda, wan wäa eene Kloag jäajen dän aundren haft” (Kol. 3:13). Eene Sesta, wua wäa von daut Frintschoft utjeschloten wort, sajcht: “Jehova haft mie jeholpen, soone Breeda to vejäwen, waut mie Moot toospräakjen wullen un mie enne Städ daut weedeeden.” Woo kaun de Vesaumlunk soone Famieljes halpen, wua wäa utjeschloten es?

15. Woo kjenn wie soone Famieljes halpen, wua korz wäa utjeschloten wort?

¹⁵ Sie leeftolich to soone von de Famielje, waut nich utjeschloten sent. Eene Sesta,  waut Miriam heet, haud Angst no de Toopkomes to wanken, nodäm daut äa Brooda utjeschloten wort. See sajcht: “Ekj haud Angst fa daut, waut dee doa to mie sajen wudden. Oba doa wieren väl Breeda un Sestren, waut uk truarich wieren wäajen daut, waut doa jeworden wia. Un dee säden nuscht schlajchtet äwa mienen utjeschlotnen Brooda. Daut holp mie, daut ekj mie nich soo auleen un truarich feeld.” Eene aundre Sesta sajcht: “Aus ons Jung utjeschloten wort, kjeemen leewe Frind, om ons to treesten. Eenje säden, daut see nich wisten, waut see sajen sullen. Oba dee roaden met mie toop ooda schreewen mie waut feinet. Daut holp mie sea!”

16. Woo kaun de Vesaumlunk soone wieda biestonen, wua wäa utjeschloten es?

¹⁶ Hia nich opp, soone Famieljes to unjastetten, wua wäa utjeschloten es. Dee fält daut nu noch mea aun Leew un Moot aus ea (Heb. 10:24-25). Eenjemol sajen soone Famieljes, daut eenje von de Vesaumlunk nich mea met an räden, soo aus wan see uk utjeschloten wieren. Lot daut nich bat doa komen! Junge Menschen, wua de Elren de Woarheit veloten haben, fält daut besonda doaraun, daut wie dee lowen un Moot toospräakjen. Maria äa Maun wort utjeschloten un veleet de Famielje. See sajcht: “Eenje Frind kjeemen no ons un muaken Äten un holpen mie met de Kjinja to studieren. Dee worden en, woo schlajcht mie daut jinkj, un roaden met mie toop. Dee stunden uk fa mie en, wan äwa mie jepludat wort. Dee jeewen mie werkjlich väl Moot!” (Reem. 12:13, 15).

17. Woo kjennen de Eltestasch deejanje biestonen, waut truarich sent?

¹⁷ Jie Eltestasch, nuzt jieda Jeläajenheit, om soone Famieljes to stoakjen, wua wäa utjeschloten es. Daut es besonda june Oppgow, deejanje to treesten, wua wäa von de Famielje Jehova veloten haft (1. Tess. 5:14). Strenjt junt aun, dee ver un no de Toopkomes Moot tootospräakjen. Besieekjt dee un bät fa dee. Doot met dee toop prädjen ooda kroacht dee bieaun no jun Famieljenstudium. De Eltestasch sellen sikj om dee kjemren, waut truarich sent, un dee Metjefeel un Leew wiesen (1. Tess. 2:7-8).

18. Waut wenscht Gott sikj fa soone, waut am veloten haben, soo aus 2. Petrus 3:9 sajcht?

¹⁸ Jehova “well, daut aulemaun sikj oppmoaken saul, un daut kjeena veloaren jeit” (läs 2. Petrus 3:9). Wan doa wäa eene groote Sind bejeit, dan jeft Jehova doawäajen noch waut om dän rom. Hee haft je eenen huagen Pries fa jiedrem eenen von ons betolt, doaderch daut sien leewa Sän fa ons storf. Jehova prooft leeftolich deejanje to halpen, waut am veloten haben. Hee hopt, daut dee wada trigjkomen, krakjt soo aus de veloarna Sän en Jesus sien Jlikjnis (Luk. 15:11-32). Un väle, waut de Woarheit veloten hauden, kjeemen lota werkjlich trigj no äaren leeftoljen himlischen Voda. Un de Vesaumlunk neem dee fein opp. Elizabeth, wua wie aul von jerät haben, freid sikj sea, aus äa Sän wada oppjenomen wort. See sajcht: “Ekj sie deejanje sea dankboa, waut mie emma toorooden, nich de Hopninj opptojäwen.”

19. Wuarom kjenn wie ons emma opp Jehova veloten?

¹⁹ Wie kjennen ons emma opp Jehova veloten. Sien Rot es ons kjeenmol toom schoden. Hee es een friejäwaja un metliedenda Voda, waut aul deejanje väl räakjent, waut am leewen un deenen. Du kaust die secha sennen, daut Jehova die en schwoare Tieden nich veloten woat (Heb. 13:5-6). Mark, wua wie ea aul von räden, sajcht: “Jehova haft ons kjeenmol em Stäakj jeloten. Hee es emma dicht bie, wan wie waut schwoaret derchmoaken.” Jehova woat die uk wieda väl “jeistliche Krauft” jäwen (2. Kor. 4:7). Du kaust tru bliewen un de Hopninj bewoaren, wan doa uk wäa von de Famielje Jehova velat.