1. Wuarom wundat ons daut nich, daut de Menschen en de Welt nich opp aundre vetruen?

 DE Menschen en dän Soton siene Welt weeten nich, opp wäm dee vetruen sellen. Dee woaren emma wada aunjeschmäat von de Jeschaftsmana, von de Rejierungsmana un von de Gloowesleidasch. Väle haben uk daut Jefeel, daut see nich mol mea de Nobasch ooda de Frind ooda soogoa de Famielje vetruen kjennen. Oba daut sull ons nich wundren. De Schreft sajcht verut, daut de Menschen woaren “en de latste Doag . . . onheilich sennen, . . . sikj unjarenaunda spotten un . . . sikj unjarenaunda veroden”. Daut bediet, de Menschen woaren soo sennen aus de Soton, de Gott von dise Welt, opp dän nich to vetruen es (2. Tim. 3:1-4; 2. Kor. 4:4).

2. (a) Opp waut kjenn wie ons volstendich veloten? (b) Waut wundren eenje veleicht?

² Oba wie aus Christen weeten, daut wie emma opp Jehova vetruen kjennen (Jer. 17:7-8). Wie sent ons uk secha, daut Jehova ons leeft un daut hee siene Frind “niemols em Stäakj” loten woat (Psa. 9:11). Wie kjennen uk opp Jesus Christus vetruen, wiels hee sien Läwen fa ons jeef (1. Pet. 3:18). Un wie haben selfst beläft, daut wie en de Bibel emma gooden Rot finjen, opp dän wie vetruen kjennen (2. Tim. 3:16-17). Wie sent ons secha, daut wie opp Jehova, opp Jesus un opp de Bibel vetruen kjennen. Oba nu wundren eenje veleicht: Kjenn wie ons emma opp onse Breeda un Sestren vonne Vesaumlunk veloten? Wan daut soo es, dan es de Froag: Wuarom?

3. Waut hab wie fa eene besondre Iea? (Markus 10:29-30).

³ Jehova haft ons jewält, daut wie to siene Famielje oppe gaunze Welt jehieren kjennen. Denkj mol äwa no, waut fa  eene Iea daut es un woo ons daut togood kjemt! (Läs Markus 10:29-30.) Oppe gaunze Welt hab wie Breeda un Sestren, dee Jehova leewen un proowen, daut baste to doonen, om soo to läwen, aus am daut jefelt. Onse Sproak un onse Kultua ooda woo wie ons auntrakjen es veleicht gaunz veschieden, oba wie feelen ons enj met dee vebungen, mau rajcht wan wie dee uk toom ieeschte Mol seenen. Gaunz besonda jleich wie daut, met dee toop to sennen, om onsen himlischen Voda to lowen un to preisen (Psa. 133:1).

4. Wuarom fält ons daut aun onse Breeda un Sestren?

⁴ Nu fält ons daut needja aus jeemols ea, daut wie enj met onse Breeda un Sestren vebungen bliewen. Eenjemol halpen dee ons, onse Lausten to droagen (Reem. 15:1; Gal. 6:2). Dee spräakjen ons uk Moot too, Jehova wieda tru to deenen un jeistlich stoakj to bliewen (1. Tess. 5:11; Heb. 10:23-25). Denkj mol äwa no, woo needich ons daut aun de Help von de Vesaumlunk fält, om jäajen onse Fiend to stonen – dän Soton un siene beese Welt. Sea boolt woaren de Soton un siene Helpa Gott siene Deena aunjriepen. Dan woa wie sea dankboa sennen, daut onse Breeda un Sestren ons biestonen!

5. Wuarom felt eenje daut veleicht schwoa, opp aundre to vetruen?

⁵ Oba veleicht felt eenje daut doawäajen noch schwoa, opp äare Breeda un Sestren to vetruen, wiels doa een Gloowesbrooda veleicht waut wiedajesajcht haft, waut am em Vetruen jesajcht wort ooda wiels hee sien Vespräakjen nich jehoolen haft. Ooda doa haft wäa vonne Vesaumlunk waut jesajcht ooda jedonen, waut dän sea velazt. Soont kaun daut sea schwoa moaken, opp aundre to vetruen. Waut kjenn wie dan  doonen, om wada een Vetruen to kjrieen opp onse Breeda?

6. Woo kaun de Leew ons halpen, Vetruen opptobuen? (1. Korinta 13:4-8).

⁶ Vetruen stett sikj opp Leew. 1. Korinta 13 beschrift fein, waut de Leew deit, om Vetruen opptobuen un wada Vetruen opp aundre to kjrieen (läs 1. Korinta 13:4-8). En Varsch 4 sajcht daut biejlikj: “Leew es jeduldich, Leew es frintlich”. Wan Jehova aul jeduldich met ons es, wan wie uk jäajen am sindjen, wudd wie dan nich uk sellen jeduldich sennen met onse Breeda, wan dee waut doonen ooda sajen, waut ons stieet ooda wee deit? Varsch 5 sajcht: “Leew . . . lat sikj nich vebetren, un es nich nodroagent”. Wie wellen uk “nich nodroagent” sennen un uk nich emma wada doaräwa nodenkjen, waut wie de Breeda väaschmieten kjennen. Liera 7:9 sajcht: “Lot die nich leicht enoajren”. Daut wudd väl bäta sennen, dän Rot ut Efeesa 4:26 notokomen, wua daut sajcht: “Veeenicht junt ea de Sonn unjajeit”.

7. Woo kjennen de Gruntsauzen ut Matäus 7:1-5 ons halpen, Vetruen opptobuen?

⁷ Eene aundre Wajch, woo wie kjennen lieren, opp onse Breeda to vetruen, es, soo äwa dee to denkjen, aus Jehova deit. Gott leeft dee un helt nich Räakjninj von dee äare Sinden, un wie sellen daut uk nich (Psa. 130:3). Enne Städ bloos no dee äare Fäla to kjikjen, wudd wie ons sellen aunstrenjen, no dee äare goode Ieejenschoften to kjikjen un waut dee fa Fäichkjeiten haben (läs Matäus 7:1-5). Wie wellen jleewen, daut dee waut goodet fa ons doonen wullen, wiels Leew “jleeft aules” (1. Kor. 13:7). Dit bediet oba nich, daut Jehova von ons velangt, daut wie dee onen Uasoak vetruen sellen, oba hee well, daut wie dee vetruen, wiels dee jewäsen haben, daut opp dee to vetruen es. *

8. Woo kaust du daut lieren, opp diene Breeda to vetruen?

⁸ Soo aus Respakjt mott eena sikj daut Vetruen uk vedeenen, un daut brukt Tiet. Woo kaust du lieren, opp aundre to vetruen? Lia dee bäta kjanen. Räd met dee bie de Toopkomes. Un nemm die Tiet, met dee toop em Deenst to sennen. Sie jeduldich met dee. Jäw dee de Jeläajenheit, daut dee wiesen kjennen, daut opp an to vetruen es. Veleicht woascht du dee nich Eenselheiten un perseenelje Sachen vetalen, wan du dee noch mol jroz kjanen lieescht. Oba wan du dee ieescht fein kjanst, woascht du die makelja feelen, dee perseenelje Sachen to vetalen (Luk. 16:10). Oba waut, wan een Brooda dien Vetruen tonuscht jemoakt haft? Jäw nich fuaz opp. Lot Tiet vegonen. Lot nich too, daut een poa Stekj die bat doa brinjen kjennen, daut du opp kjeene Breeda mea vetrust! Nu woa wie mol von miere Biespels von Jehova siene Deena räden, waut wieda opp aundre vetruden, wan see uk enteischt worden.

9. (a) Woo kunn Hana wieda doaropp vetruen, daut daut de woare Aunbädunk wia, wan Jehova siene Deena doa uk Fäla muaken? (b) Waut lieet Hana äa Biespel ons äwa Vetruen haben, woo Jehova daut met de Aunbädunk enjerecht haft? (See daut Bilt.)

⁹ Hast du die mol enteischt jefeelt äwa eenen Brooda, waut väl Veauntwuatunk haft? Wan jo, dan kaust du väl von Hana lieren. To Hana äare Tiet wia Eli aus Huaga Priesta de  Väaschta en Israel äwa de Aunbädunk. Oba siene Famielje wia nich een goodet Väabilt. Siene Säns, dee uk Priesta wieren, fieeden een schwienschet un onmoralischet Läwen, un äa Voda deed doa nich väl met. Oba Jehova neem am sien Aumt aus Huaga Priesta nich fuaz wajch. Wan Eli uk noch de Huaga Priesta wia, hieed Hana doawäajen nich opp, Jehova soo auntobäden, aus hee daut enjerecht haud, un daut wia en daut Aunbädungszelt. Aus Eli sach, daut Hana bäd un sea bedrekjt wia, beschulcht hee ar, daut see bedrunken wia. Onen sikj de Sach to unjastonen, säd hee Hana aul domm (1. Sam. 1:12-16). Wan Hana uk aul dit beläwd, muak see oba een Vespräakjen, daut wan see wudd eenen Sän kjrieen, wudd see dän no daut Aunbädungszelt brinjen, wua dee unja Eli siene Oppsecht wia (1. Sam. 1:11). Fäld doa waut trajchttostalen met Eli siene Säns? Jo, un Jehova deed daut to siene Tiet (1. Sam. 4:17). Un to deeselwje Tiet beloond Gott Hana met eenen Sän, Samuel (1. Sam. 1:17-20).

10. Woo hilt David sien Vetruen opp aundre, wan eenje am uk aunjeschmäat hauden?

¹⁰ Haft een Frint, met däm du die enj vebungen feelst, die mol aunjeschmäat? Wan jo, dan kjikj mol, waut de Kjennich David beläwd. Eent von siene goode Frind wia Ahitofel. Oba aus David sien Sän Absalom wull Kjennich woaren en David siene Städ, wia Ahitofel opp Absalom siene Sied un jinkj jäajen David! Woo sea David dit mott haben toojesat, daut sien Frint un sien Sän nu jäajen am jinjen! Oba David hieed doawäajen nich opp, aundre to vetruen. Hee vetrud opp eenen aundren truen Frint, Huschai, waut nich jäajen am jinkj. Un hee haud uk goode Uasoak, opp dän to vetruen, wiels dee soogoa sien Läwen opp Spell sad, om David to halpen (2. Sam. 17:1-16).

11. Woo wees de Deena von Nabal sien Vetruen?

¹¹ See wie nu een Biespel von eent von Nabal siene Deena. David un siene Mana hauden leeftolich Nabal siene Deena beschizt. Eene jewesse Tiet lota fruach David dän rikjen Israelit Nabal no Äten fa siene Mana. Daut wia nich waut besondret, wua David no fruach. Aus Nabal dit dan jlikjtoo aufsäd, wort David soo doll, daut hee aule Mana en Nabal sien Hus ombrinjen wull. Oba eent von Nabal siene Deena leet Nabal  siene Fru Abigajil daut weeten. Hee jehieed je uk to dit Hus, un hee wist, daut Abigajil sien Läwen raden kunn. Enne Städ daut hee nu bloos wajchrand, vetrud hee doaropp, daut Abigajil dise Sach fiksen wudd. Hee kunn opp Abigajil vetruen, wiels hee wist, daut see eene weise Fru wia. Un daut wees sikj ut, daut hee nich vejäfs opp ar vetrut haud. Abigajil wia äwanäment un hilt David doavon auf, sienen Plon uttofieren (1. Sam. 25:2-35). See vetrud doaropp, daut David eene weise Entscheidunk moaken wudd.

12. Woo wees Jesus, daut hee opp siene Jinja vetrud, wan dee uk Fäla muaken?

¹² Jesus vetrud opp siene Jinja, wan dee uk Fäla muaken (Joh. 15:15-16). Aus Jakobus un Johanes Jesus fruagen, eene besondre Städ em Kjennichrikj to kjrieen, docht Jesus oba nich schlajcht doaräwa, ut waut von Senn dee Jehova deenden, un säd an nich aus Apostel auf (Mar. 10:35-40). Dee Nacht, aus Jesus faustjenomen wort, veleeten aule Apostel am (Mat. 26:56). Oba Jesus hieed nich opp, dee to vetruen. Wan hee uk krakjt wist, waut dee fa Fäla muaken, leewd hee dee oba bat aum Enj (Joh. 13:1). Aus Jesus vom Doot oppjestonen wia, jeef hee an eene wichtje Veauntwuatunk, un daut wia, daut Prädichtwoakj to leiden un fa siene Schop to sorjen (Mat. 28:19-20; Joh. 21:15-17). Daut wia uk nich onen Uasoak, daut hee opp dee vetrud, wiels dee aula tru jebläwen wieren, bat äa Läwen hia oppe Ieed to Enj wia. Gaunz secha sent Hana, David, Nabal sien Deena, Abigajil un Jesus een goodet Biespel doafäa, daut eena kaun opp onvolkomne Menschen vetruen.

13. Waut kaun daut schwoa moaken, opp aundre to vetruen?

¹³ Hast du mol eenen Brooda waut em Vetruen jesajcht un best oba enjeworden, daut dee daut nich stelljehoolen haft? Daut kaun sea schlajcht utkomen. Eene Sesta vetald eenen Eltesten mol eene perseenelje Sach. Oba dän näakjsten Dach fond dän Eltesten siene Fru ar, om ar Moot tootospräakjen, un see hieed, daut see krakjt wist, waut see to dän Eltesten jesajcht haud! Gaunz secha wia daut fa dise Sesta schwoa, disen Eltesten wieda to vetruen. Oba dise Sesta deed daut rajchte un fruach no Help. See fruach eenen aundren Eltesten un dee holp ar, wada opp de Eltestasch to vetruen.

14. Waut holp eenen Brooda, wada Vetruen to kjrieen?

¹⁴ Een Brooda wia sikj lang oneenich met twee Eltestasch, von dee hee jleewd, daut opp dee nich to vetruen wia. Oba dan docht hee äwa daut no, waut een Brooda mol säd, von dän hee sea väl hilt. Dis Brooda säd eefach, oba gaunz dietlich: “De Soton es ons Fient, nich onse Breeda.” Dan docht de Brooda doaräwa no, waut hee jelieet haud un waut hee nu doonen must. Un nodäm daut hee doaräwa jebät haud, kunn hee met de Tiet wada Fräd moaken met dise Eltestasch.

15. Wuarom kaun daut lang dieren, wada Vetruen to kjrieen? Jeff een Biespel.

¹⁵ Hast du mol een Väarajcht veloaren? Daut kaun sea wee doonen. Grete un äare Mame wieren en de 1930ja Joaren true Zeijen en Dietschlaunt, aus ons Woakj doa wäajen de Nazis veboden wia. Grete haud de scheene Oppgow, de Woaktorms auftoschriewen fa äare Gloowesbreeda. Oba aus de Breeda enworden, daut äa Voda een Jäajna wia, neemen see ar dise scheene Oppgow wajch, wäajen see dochten, daut hee de Vesaumlunk veroden wudd. Oba daut wieren nich de eensje Trubbels, waut Grete haud. En de gaunze Tiet von dän Tweeden Weltkjrich kjrieejen see beid uk nich mea de Tietschreften von de Breeda un  dee räden uk nich mea met an, wan see dee uk noch bejäajenden. Daut sad dee sea too. See säd, daut daut eene lange Tiet brukt, bat see dee wada vejäwen un vetruen kunn. Met de Tiet docht see doaräwa no, daut Jehova dee aul wudd vejäft haben un dan wudd see uk sellen. *

16. Wuarom mott wie doaropp schaufen, daut to lieren, opp onse Breeda un Sestren to vetruen?

¹⁶ Wan du uk mol soo waut schwieejet beläft hast, dan schauf doaropp, wada Vetruen to kjrieen. Daut kaun Tiet brucken, oba daut es daut goot wieet. Toom Biespel: Wan wie mol waut jejäten haben, waut aul schlajcht jeworden wia, dan mott wie daut näakjste Mol veleicht dolla oppaussen, waut wie äten. Oba daut woat ons nich doavon aufhoolen, daut wie äwaheipts nich mea äten. Krakjt soo wudd daut sennen, wan ons eemol wäa jestieet haft, daut wie dan äwaheipts nich mea opp onse Breeda un Sestren vetruen wudden. Wie weeten je, daut wie aula onvolkomen sent. Wan wie doaropp schaufen, wada Vetruen to kjrieen, woa wie schaftja sennen un wie woaren dolla doano kjikjen kjennen, waut wie doonen kjennen, daut eena dän aundren en de Vesaumlunk wada vetruen kaun.

17. Wuarom es daut soo wichtich, opp aundre to vetruen, un waut woa wie en dän näakjsten Artikjel seenen?

¹⁷ En dän Soton siene Welt es Vetruen nich foaken to finjen. Oba wie vetruen opp onse Breeda un Sestren, wäajen wie dee leewen un wäajen dee ons leewen. Wan wie dit Vetruen haben, dan woa wie nu aul Freid un Eenichkjeit beläwen, un daut woat fa lota en schwoare Tieden een Schutz fa ons sennen. Oba waut, wan doa wäa dien Vetruen jeschot haft? Dan proow, de Sach soo to seenen, aus Jehova dee sitt, un proow, dän wada to leewen. Recht die no biblische Gruntsauzen un lia von Biespels ut de Schreft. Daut es mäajlich, daut wie daut äwakomen kjennen un wada opp onse Breeda vetruen. Wan wie daut doonen, dan woa wie daut beläwen, daut wie väl Frind haben, dee fausta biestonen “aus een Brooda” (Spr. 18:24). Oba daut rieekjt nich too, bloos opp aundre to vetruen. Wie motten uk wiesen, daut aundre opp ons vetruen kjennen. En dän näakjsten Artikjel woa wie seenen, woo wie daut doonen kjennen.