Daut es sea wichtich, daut de Elren un uk de Kjinja gaunz frie räden, waut see denkjen un woo an daut jeit.

Sikj met de Kjinja unjahoolen woat besonda schwoa, wan daut ieescht Jugentliche woaren. Wan de Kjinja noch kjlien sent, dan räden dee äwa aules to de Elren. Oba wan dee ieescht jrata woaren, dan hieren dee dolla opp un de Elren weeten nich mea, waut dee denkjen ooda woo dee daut jeit. Daut es soo aus wan Elren aun eene Kaunt von eenen breeden Riefa stonen un de Kjinja aun de aundre. Wan daut uk nich soo sitt, fält de Kjinja daut en de Jugentjoaren oba daut dolste, met de Elren to räden!

Nämt junt dan Tiet, wan june Kjinja räden wellen. Doot daut mau rajcht dan, wan daut uk lot zeowes es.

Lisa sajcht: “Veleicht denkjt eena: ‘Wie wieren dän Dach äwa toop! Wuarom wachst du bat nu met räden?’ Oba wuarom wudd eenem daut baudren, wan dee dan räden wellen? Daut es je krakjt daut, waut aule Elren sikj wenschen!”

Herbert sajcht: “Wan ekj uk jleich, tiedich schlopen to gonen, hab ekj doch kunt daut baste met onse jugentliche Kjinja vetalen, wan daut ieescht lot zeowes wia.”

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Kjeena saul sien ieejnen nutzen sieekjen, oba daut, waut sienem näakjsten goot deit” (1. Korinta 10:24).

Lot die nich auflenkjen. Een Voda steit dit too: “Ekj woa eenjemol en, ekj hab mienen Kopp bie eene gaunz aundre Sach, wan onse Kjinja räden. Un dee woaren daut fuaz en. Eena kaun dee nich aunschmäaren!”

Wan du von een Tellewizhen, Fon ooda sestwaut aufjelenkjt woascht, dan moak daut ut un laj daut tosied. Wan dien Kjint rät, dan sie oppmoakjsom un wies, daut die daut wichtich es, waut dee sajcht, wan die daut veleicht uk nich sea wichtich väakjemt.

Maranda sajcht: “Onse Kjinja motten daut späaren kjennen, daut ons daut wichtich es, woo an daut jeit. Aundasch woaren dee daut aula bloos fa sikj selfst hoolen ooda bie aundre no Help sieekjen.”

Anthony sajcht: “Kontroll die, mau rajcht dan wan dien Kjint waut sajcht, waut lang nich rajcht es.”

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Siet väasechtich, woo jie horchen” (Lukas 8:18).

Nämt irjenteene Jeläajenheit woa. Kjinja es daut leichta, frie to räden, wan dee daut irjentwanea doonen kjennen, wan dee sikj loosjeloten feelen un nich aules soo iernst es.

Nicole sajcht: “Wie nutzen de Tiet ut, wan wie hinjawäajes sent. Daut es leichta, wiels dan sett eena biesied dän aundren un nich jäajenäwa. Soo hab wie aul kunt fein räden.”

Bie eene Moltiet jeft daut uk eene goode Jeläajenheit toom nobren.

Robin sajcht: “Opp Owentkost vetalt jieda eena, waut dän daut schlajchste un daut baste jinkj. Dan feel wie ons dolla veeent un jieda eena weet, daut hee siene Trubbels nich auleen derchgonen mott.”

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Siet schwind bie de Sach toom horchen, äwalajcht goot ea jie räden” (Jakobus 1:19).