Wan wie daut weeten, dan woa wie aundasch äwa daut Läwen denkjen.

Waut wudd daut fa eenen Senn haben, wan de Gott, waut aules soo schmock jemoakt haft, ons muak toom lieden?

Menschen, waut nuscht von Gloowes hoolen, meenen, daut daut Lieden entwäda wiest, woo Gott es ooda daut et verheipts kjeenen Gott jeft. Fa dee es daut Lieden een Bewies, 1. daut Gott doa nuscht met doonen kaun, 2. daut Gott doa nuscht om romjeft ooda 3. daut et kjeenen Gott jeft.

Kunn daut bloos aun dit ligjen?

Gott haft ons nich jemoakt toom lieden.

Hee well, daut ons daut em Läwen scheen jeit.

Daut jeft “nuscht bätret fa eenem . . ., aus daut eena sikj daut em Läwen scheen gonen lat un goot läft, daut meent daut eena at un drinkjt, un en aul sien bemieejen, sikj daut scheen gonen lat. Daut kjemt aula von Gott” (LIERA 3:12-13)

Gott jeef de ieeschte beid Menschen aules, daut dee daut kunn scheen gonen.

Hee haud nich em Senn, daut dee, ooda äare Nokomen, sullen lieden.

“Gott säajend dee un säd: Mucht jie Kjinja haben un junt äwa de gaunze Ieed vemieren, un äwa de Ieed rejieren” (1. MOSE 1:28)

De ieeschte beid Menschen muaken sikj von Gott loos.

Soo brochten dee väl Lieden opp sikj selfst un uk opp dee äare Nokomen.

“Soo aus derch eenen Mensch de Sind en de Welt nenn kjeem un derch de Sind de Doot, soo haft sikj de Doot äwa aule Menschen jespreet, wiels see aula sindijden” (REEMA 5:12) *

Gott muak ons nich, daut wie sullen onen am foadich woaren.

Soo goot aus wie nich jemoakt sent toom unja Wota läwen, soo sent wie uk nich jemoakt toom ons selfst rejieren.

“Dän Maun, dee doa wankt, jehieet daut nich mol, sienen Schrett to rechten” (JEREMIA 10:23, NW)

Gott well nich, daut wie lieden sellen.

Hee well, daut wie soo läwen, daut wie ons soo väl Trubbels aus mäajlich spoaren.

“Wan du bloos hautst no miene Jebooten jehorcht, dan wurscht du Fräd jehaut haben, soo aus een Riefa” (JESAJA 48:18)