Väl Menschen sent enteischt, wan see von soone aunjeschmäat woaren, wua see dochten, daut see sikj opp dee veloten kunnen. Dee vetruen biejlikj nich mea opp . . .

•   de Väaschte enne Politikj, waut dolla om sikj selfst bekjemmat sent, enne Städ om daut, waut äare Menschen fält.

•   deejanje, waut Norechten rutbrinjen un sikj doabie nich aune Woarheit hoolen un Sachen vedreien.

•   Forscha, waut nich no daut ut sent, waut aule Menschen wudd togood komen.

•   Gloowesleidasch, waut sikj dolla manke Rejierungssachen menjen, enne Städ fa Gott enstonen.

 Wie haben uk Uasoak ons daut goot to äwalajen, wäm wie vetruen, wiels enne Schreft sajcht daut:

•   “Velot junt nich opp Aumtslied [ooda “Väaschte”]; daut sent mau Menschen un kjennen nich halpen” (Psalm 146:3, PB).

  De Bibel wiest ons, opp wäm wie werkjlich vetruen kjennen: daut es Jesus Christus. Daut wia nich bloos irjenteen gooda Mensch, waut hundade Joaren trigj läwd. Jesus wort von Gott aunjestalt, om aus Kjennich to “rejieren un sien Kjennichrikj woat kjeen Enj haben” (Lukas 1:32-33). Jesus es Kjennich von Gott sien Kjennichrikj. Dit es eene Rejierunk, waut em Himmel oppjestalt es un nu aul rejieet (Matäus 6:10).

•   Toom mea weeten, wuarom wie Jesus vetruen kjennen, läs de Artikjels “Wäa es de Kjennich von Gott sien Kjennichrikj?” un “Waut woat Gott sien Kjennichrikj volbrinjen?”