Jo. Wäa daut well, dee kaun daut opp twee Wäaj doonen:

•   Sikj loossajen. Dee kaun eenen Breef schriewen ooda daut sajen, wan dee nich mea well eent von Jehova siene Zeijen sennen.

•   Derch de Woakjen. Derch daut, waut dee deit, kaun dee bewiesen, daut hee nich mea well Poat von onse Gloowesbreeda oppe gaunze Welt sennen (1. Petrus 5:9). Biejlikj wudd dee kjennen bie eene aundre Jemeent biegonen un daut weeten loten, daut hee doa bliewen well (1. Johanes 2:19).

 Nä, wie doonen nich. Ut de Jemeent rutgonen es gaunz sestwaut aus em Gloowen schwak woaren. Daut eenje em Deenst fa Gott eene Tiet nojeloten ooda oppjehieet haben, licht foaken nich doaraun, daut dee äaren Gloowen veloaren haben. Dee sent eefach mootloos. Enne Städ daut wie dee meiden, proow wie dee to halpen un Moot to moaken (1. Tessalonicha 5:14; Judas 22). Wan deejanje daut wellen, dan woaren de Eltestasch von de Vesaumlunk doano seenen, daut dee em jeisteljen jeholpen woaren (Galata 6:1; 1. Petrus 5:1-3).

 De Eltestasch haben oba nich de Frieheit, aundre väatosajen ooda dee to bemotten, daut dee eent von Jehova siene Zeijen bliewen. Jieda eena mott selfst entscheiden, waut fa eenen Gloowen dee haben well (Josua 24:15). Wie denkjen, daut dee, waut Gott deenen wellen, daut friewellich doonen sellen un von Hoaten (Psalm 110:3; Matäus 22:37).