Nasz pogląd na pogrzeb i związane z nim zwyczaje opieramy na tym, czego uczy Biblia.

•   Odczuwanie smutku po śmierci ukochanej osoby jest naturalne. Uczniowie Jezusa opłakiwali śmierć swoich bliskich (Jana 11:33-35, 38; Dzieje 8:2; 9:39). Nie traktujemy więc pogrzebu jako okazji do hucznej zabawy (Kaznodziei 3:1, 4; 7:1-4). Uważamy raczej, że jest to odpowiedni moment na okazanie współczucia (Rzymian 12:15).

•   Zmarli nie są niczego świadomi. Niezależnie od naszych etnicznych czy kulturowych korzeni, stronimy od zwyczajów wynikających z niebiblijnej nauki, że zmarli są świadomi i mogą wywierać wpływ na żywych (Kaznodziei 9:5, 6, 10). Zwyczaje takie obejmują nocne czuwanie przy zwłokach, huczne stypy, rocznice śmierci, składanie ofiar za zmarłych, mówienie do nich i kierowanie próśb czy obrzędy związane z wdowieństwem. Unikamy tych wszystkich praktyk, ponieważ przestrzegamy biblijnego nakazu: ‛Oddzielcie się i przestańcie dotykać tego, co nieczyste’ (2 Koryntian 6:17).

•   Dla zmarłych jest nadzieja. Biblia uczy, że nastąpi zmartwychwstanie i nadejdzie czas, gdy śmierci już nie będzie (Dzieje 24:15; Objawienie 21:4). Nadzieja ta pomaga nam, podobnie jak pierwszym chrześcijanom, wystrzegać się skrajnych form żałoby (1 Tesaloniczan 4:13).

•   Biblia zaleca skromność (Przysłów 11:2). Uważamy, że pogrzeb nie powinien być okazją do popisywania się pozycją społeczną czy sytuacją materialną (1 Jana 2:16). Nie urządzamy wystawnych pogrzebów, które stanowiłyby okazję do zabawy. Nie kupujemy też kosztownych trumien ani wymyślnych strojów, które miałyby wywrzeć wrażenie na obserwatorach.

•   Nie próbujemy narzucać innym swoich poglądów dotyczących pogrzebu. Stosujemy się do zasady: „Każdy z nas sam za siebie zda sprawę Bogu” ​(Rzymian 14:12). Kiedy jednak mamy taką możliwość, staramy się wyjaśnić nasze stanowisko „w łagodnym usposobieniu i z głębokim respektem” ​(1 Piotra 3:15).

 Miejsce: Jeżeli rodzina decyduje się na uroczystość pogrzebową, może ją zorganizować w wybranym przez siebie miejscu, takim jak Sala Królestwa, dom pogrzebowy, dom prywatny, krematorium czy cmentarz.

 Uroczystość pogrzebowa: Zostaje wygłoszone przemówienie, które ma pocieszyć pogrążonych w smutku najbliższych tym, co Biblia mówi o śmierci i nadziei zmartwychwstania (Jana 11:25; Rzymian 5:12; 2 Piotra 3:13). W trakcie pogrzebu można przywołać na pamięć zalety zmarłej osoby, na przykład zwrócić uwagę na jej wierną postawę (2 Samuela 1:17-27).

 Niekiedy śpiewa się też pieśń opartą na Piśmie Świętym (Kolosan 3:16). Uroczystość kończy pokrzepiająca modlitwa (Filipian 4:6, 7).

 Opłaty lub zbiórki pieniędzy: Nie pobieramy od współwyznawców opłat za pogrzeby ani żadne inne usługi religijne. Nie organizujemy też zbiórek pieniędzy na naszych zebraniach (Mateusza 10:8).

 Uczestnicy: Na pogrzebie organizowanym w Sali Królestwa mile widziane są również osoby niebędące Świadkami Jehowy. Tak jak inne nasze spotkania, uroczystości pogrzebowe mają charakter otwarty.

 Każdy Świadek podejmuje decyzję osobiście, kierując się sumieniem wyszkolonym na Biblii (1 Tymoteusza 1:19). Nie uczestniczymy jednak w uroczystościach religijnych, które są sprzeczne z zasadami biblijnymi (2 Koryntian 6:14-17).