Wyjścia 7:1-25
7 Toteż Jehowa rzekł do Mojżesza: „Oto uczyniłem cię Bogiem dla faraona,+ Aaron zaś, twój brat, stanie się twoim prorokiem.+
2 Ty będziesz mówił wszystko, co ci nakażę,+ natomiast Aaron, twój brat, będzie przemawiał do faraona+ i ten odprawi synów Izraela ze swojej ziemi.+
3 A ja pozwolę, by serce faraona zacięło się w uporze,+ i pomnożę moje znaki i moje cuda w ziemi egipskiej.+
4 A faraon was nie posłucha;+ i będę musiał położyć swą rękę na Egipcie i wyprowadzić moje zastępy,+ mój lud,+ synów Izraela,+ z ziemi egipskiej za sprawą potężnych sądów.+
5 I Egipcjanie poznają, że ja jestem Jehowa, gdy wyciągnę rękę przeciwko Egiptowi+ i wyprowadzę spośród nich synów Izraela”.+
6 I Mojżesz z Aaronem uczynili, jak im Jehowa nakazał.+ Tak właśnie uczynili.+
7 A Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, Aaron zaś osiemdziesiąt trzy lata, gdy mówili do faraona.+
8 Potem Jehowa powiedział do Mojżesza i Aarona:
9 „Gdyby faraon rzekł do was, mówiąc: ‚Uczyńcie jakiś cud, żeby się wykazać’,+ wtedy powiesz Aaronowi: ‚Weź swoją laskę+ i rzuć ją przed faraona’. Zamieni się ona w wielkiego węża”.+
10 Toteż Mojżesz i Aaron weszli do faraona i uczynili dokładnie tak, jak nakazał Jehowa. Aaron rzucił więc laskę przed obliczem faraona i jego sług i stała się ona wielkim wężem.
11 Ale wtedy faraon wezwał mędrców i czarnoksiężników;+ i uprawiający magię kapłani egipscy zaczęli czynić to samo za pomocą swych sztuk magicznych.+
12 Rzucili więc każdy swoją laskę i te zamieniły się w wielkie węże; ale laska Aarona połknęła ich laski.
13 Mimo to serce faraona zacięło się w uporze+ i nie posłuchał ich, jak to powiedział Jehowa.
14 Wówczas Jehowa rzekł do Mojżesza: „Serce faraona jest nieczułe.+ Odmówił odprawienia ludu.+
15 Idź rano do faraona. Oto wychodzi nad wodę!+ I stań tak, żeby go spotkać na brzegu Nilu,+ i weź do ręki laskę, która się zamieniła w węża.+
16 I powiedz mu: ‚Jehowa, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie,+ mówiąc: „Odpraw mój lud, żeby mogli mi służyć na pustkowiu”,+ lecz oto ty nie usłuchałeś aż do tej pory.
17 Tak powiedział Jehowa:+ „Po tym poznasz, że ja jestem Jehowa.+ Oto laską, która jest w mojej ręce, uderzam wodę w Nilu+ i ona obróci się w krew.+
18 I ryby, które są w Nilu, będą zdychać,+ a Nil zacznie cuchnąć+ i Egipcjanie wcale nie będą chcieli pić wody z Nilu”’”.+
19 Następnie Jehowa rzekł do Mojżesza: „Powiedz Aaronowi: ‚Weź swoją laskę i wyciągnij rękę+ nad wody Egiptu, nad ich rzeki, nad kanały Nilu i nad trzciniaste rozlewiska,+ i nad wszystkie nagromadzone wody, żeby się zamieniły w krew’. I będzie krew w całej ziemi egipskiej i w naczyniach drewnianych, i w naczyniach kamiennych”.
20 Mojżesz i Aaron natychmiast tak uczynili,+ jak to nakazał+ Jehowa; i podniósłszy laskę, na oczach faraona oraz jego sług uderzył wodę w Nilu,+ i cała woda, która była w Nilu, obróciła się w krew.+
21 Ryby zaś, które były w Nilu, pozdychały,+ a Nil zaczął cuchnąć; i Egipcjanie nie mogli pić wody z Nilu;+ i krew była w całej ziemi egipskiej.
22 Jednakże uprawiający magię kapłani egipscy zaczęli czynić to samo za pomocą swych sztuk tajemnych;+ a serce faraona trwało w uporze+ i nie posłuchał ich, jak to powiedział Jehowa.+
23 Toteż faraon zawrócił i udał się do swego domu, i również tego nie wziął sobie do serca.+
24 I wszyscy Egipcjanie zaczęli kopać wokoło nad Nilem, szukając wody do picia, ponieważ nie mogli pić wody z Nilu.+
25 I dopełniło się siedem dni od czasu, gdy Jehowa uderzył Nil.
