Daniela 1:1-21
1 W trzecim roku królowania Jehojakima,+ króla Judy, Nebukadneccar, król Babilonu, przybył pod Jerozolimę i zaczął ją oblegać.+
2 Z czasem Jehowa wydał w jego rękę Jehojakima, króla Judy,+ i część sprzętów+ z domu prawdziwego Boga, toteż przeniósł je on do ziemi Szinear,+ do domu boga swego; i przeniósł te sprzęty do skarbca swego boga.+
3 Potem rzekł król do Aszpenaza, swego naczelnego dworzanina,+ żeby przyprowadził niektórych z synów Izraela i z potomków królewskich, i z dostojników+ —
4 dzieci bez jakiejkolwiek skazy,+ dobrze wyglądające oraz umiejące wnikać we wszelką mądrość+ i zaznajomione z wiedzą, i wykazujące rozeznanie w tym, co poznano,+ a także mogące stawać w pałacu króla+ — i żeby ich uczył pisma i języka Chaldejczyków.
5 Ponadto wyznaczył im król codzienny przydział złożony z przysmaków+ królewskich i z wina, które pijał; mieli być żywieni przez trzy lata, aby po ich upływie stanąć przed królem.
6 Byli zaś pośród nich niektórzy z synów judzkich: Daniel,+ Chananiasz, Miszael i Azariasz.+
7 A główny dworzanin ponadawał im imiona.+ Danielowi dał imię Belteszaccar,+ Chananiaszowi — Szadrach, Miszaelowi — Meszach, Azariaszowi zaś Abed-Nego.+
8 Daniel jednak postanowił w swym sercu, że nie skala+ się przysmakami króla ani winem, które on pija. Upraszał zatem głównego dworzanina, by nie musiał się kalać.+
9 Toteż prawdziwy Bóg dał Danielowi znaleźć lojalną życzliwość i miłosierdzie w oczach głównego dworzanina.+
10 Ów główny dworzanin rzekł więc do Daniela: „Boję się mego pana, króla, który wam wyznaczył pokarm i napój.+ Czemuż to miałby zobaczyć, że w porównaniu z dziećmi w waszym wieku wasze twarze wyglądają na przygnębione, i czemuż mielibyście moją głowę obciążyć winą wobec króla?”
11 Wtedy Daniel rzekł do opiekuna, którego główny dworzanin+ ustanowił nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem:
12 „Proszę cię, poddaj sług twoich dziesięciodniowej próbie i niech nam dają do jedzenia trochę warzyw,+ a do picia wodę;
13 i niech pokażą się przed tobą nasze twarze oraz twarze dzieci jadających przysmaki królewskie, i postąp z twymi sługami stosownie do tego, co zobaczysz”.
14 W końcu usłuchał ich w tej sprawie i poddał dziesięciodniowej próbie.
15 A po upływie dziesięciu dni wyglądali lepiej na twarzy i byli tężsi na ciele niż wszystkie dzieci jadające przysmaki królewskie.+
16 Toteż opiekun dalej zabierał przeznaczone dla nich przysmaki i wino do picia, a dawał im warzywa.+
17 I całą tę czwórkę dzieci prawdziwy Bóg obdarzył wiedzą oraz umiejętnością wnikania we wszelkie pismo i mądrość;+ a Daniel odznaczał się zrozumieniem wszelkich wizji i snów.+
18 Kiedy upłynęły dni, po których zgodnie z poleceniem króla należało ich przyprowadzić,+ główny dworzanin wprowadził ich przed Nebukadneccara.
19 A król zaczął z nimi rozmawiać i pośród nich wszystkich nie znalazł się nikt taki jak Daniel, Chananiasz, Miszael oraz Azariasz;+ i ci odtąd stawali przed królem.+
20 A w każdej sprawie wymagającej mądrości i zrozumienia,+ o którą król ich wypytywał, stwierdzał, że dziesięciokrotnie przewyższają wszystkich kapłanów zajmujących się magią,+ jak również zaklinaczy,+ którzy byli w całym jego królestwie.
21 Daniel zaś pozostał aż do pierwszego roku króla Cyrusa.+
