Jana 16:1-33
16 „Powiedziałem wam to, żebyście się nie zgorszyli.+
2 Wykluczą was z synagogi.+ Doprawdy, nadchodzi godzina, gdy każdy, kto was zabije, będzie mniemał, że spełnia świętą służbę dla Boga.+
3 Ale postąpią tak, gdyż nie poznali ani Ojca, ani mnie.+
4 Lecz powiedziałem wam to, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali, że ja wam to mówiłem.+
„Początkowo jednak wam o tym nie mówiłem, ponieważ byłem z wami.
5 Teraz wszakże idę do tego, który mnie posłał,+ lecz nikt z was mnie nie pyta: ‚Dokąd idziesz?’
6 Ale ponieważ wam to powiedziałem, smutek+ napełnił wasze serca.
7 Ja zaś mówię wam prawdę: Odchodzę dla waszego pożytku. Bo jeśli nie odejdę, wspomożyciel+ na pewno do was nie przyjdzie, ale jeśli pójdę, to poślę go do was.
8 A gdy ten przybędzie, da światu przekonujący dowód co do grzechu i co do prawości, i co do sądu:+
9 najpierw co do grzechu,+ ponieważ nie wierzą we mnie;+
10 potem co do prawości,+ ponieważ idę do Ojca i już mnie nie zobaczycie;
11 potem zaś co do sądu,+ ponieważ władca tego świata został osądzony.+
12 „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale w tej chwili nie możecie tego znieść.+
13 Kiedy jednak ten przybędzie — duch prawdy+ — wprowadzi was w całą prawdę, bo nie będzie mówił sam z siebie, lecz będzie mówił to, co słyszy, i oznajmi wam to, co nadchodzi.+
14 Ten otoczy mnie chwałą,+ ponieważ otrzyma z tego, co moje, i wam to oznajmi.+
15 Wszystko, co ma Ojciec, jest moje.+ Właśnie dlatego powiedziałem, że otrzymuje z tego, co moje, i wam to oznajmia.
16 Za chwilkę już mnie nie zobaczycie+ i znowu za chwilkę mnie ujrzycie”.
17 Toteż niektórzy z jego uczniów rzekli jeden do drugiego: „Cóż to znaczy, co on do nas powiada: ‚Za chwilkę mnie nie zobaczycie i znowu za chwilkę mnie ujrzycie’ oraz: ‚ponieważ idę do Ojca’?”
18 Mówili więc: „Cóż to znaczy, co on powiada: ‚za chwilkę’? Nie wiemy, o czym mówi”.
19 Jezus wiedział,+ że chcieli go pytać, dlatego im rzekł: „Czy wypytujecie się o to nawzajem, ponieważ powiedziałem: Za chwilkę mnie nie zobaczycie i znowu za chwilkę mnie ujrzycie?
20 Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Będziecie płakać i zawodzić, ale świat będzie się radował; będziecie zasmuceni,+ ale wasz smutek zamieni się w radość.+
21 Gdy kobieta rodzi, jest zasmucona, ponieważ nadeszła jej godzina,+ lecz gdy urodzi dziecię, o udręce już nie pamięta z radości, że się człowiek na świat narodził.
22 Teraz więc i wy co prawda się smucicie, ale ja was znowu zobaczę i wasze serca będą się radować,+ a waszej radości nikt wam nie odbierze.
23 I w owym dniu+ nie zadacie mi już żadnego pytania. Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Jeżeli o coś poprosicie Ojca,+ da wam w imię moje.+
24 Aż do tej chwili nie prosiliście o nic w moje imię. Proście, a otrzymacie, żeby wasza radość osiągnęła pełnię.+
25 „Powiedziałem to wam w porównaniach.+ Nadchodzi godzina, gdy już nie będę wam mówił w porównaniach, ale wam o Ojcu wyraźnie opowiem.
26 W owym dniu prosić będziecie w moje imię, a nie mówię wam, że ja będę prosił Ojca za wami.
27 Bo sam Ojciec was kocha, ponieważ wy mnie ukochaliście+ i uwierzyliście, że ja wyszedłem jako przedstawiciel Ojca.+
28 Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na ten świat. I opuszczam świat, a idę do Ojca”.+
29 Jego uczniowie powiedzieli: „Oto teraz mówisz wyraźnie i nie podajesz żadnego porównania.
30 Teraz wiemy, że wszystko wiesz+ i nie potrzebujesz, by cię ktoś pytał.+ Na tej podstawie wierzymy, że wyszedłeś od Boga”.+
31 Jezus im odpowiedział: „Teraz wierzycie?
32 Oto nadchodzi godzina, i już nadeszła, gdy się rozproszycie, każdy do swego domu,+ a mnie zostawicie samego; lecz ja nie jestem sam, ponieważ ze mną jest Ojciec.+
33 Powiedziałem wam to, żebyście dzięki mnie mieli pokój.+ Na świecie doznajecie ucisku, ale odwagi! Ja zwyciężyłem świat”.+
