Jeremiasza 3:1-25

3  Powiada się: „Jeśli mężczyzna odprawi swą żonę i ona odejdzie od niego, i wyjdzie za innego mężczyznę, to czy tamten znowu do niej wróci?”+ Czy ta ziemia nie została zupełnie splugawiona?+ „A ty uprawiałaś nierząd z wieloma towarzyszami;+ czy ma więc nastąpić powrót do mnie?”+ — brzmi wypowiedź Jehowy.  „Podnieś swe oczy na udeptane ścieżki i zobacz.+ Gdzież to nie zostałaś zgwałcona?+ Dla nich rozsiadłaś się przy drogach jak Arab na pustkowiu;+ plugawisz ziemię swymi nierządami i swą niegodziwością.+  Toteż ulewy zostały wstrzymane+ i nie spadł nawet deszcz wiosenny.+ A ty masz teraz czoło żony uprawiającej nierząd. Nie chciałaś się poczuć upokorzona.+  Odtąd wołasz do mnie: ‚Mój Ojcze,+ jesteś zaufanym przyjacielem mej młodości!+  Czy należy żywić urazę po czas niezmierzony lub wiecznie na coś zważać?’+ Oto, co mówiłaś, a popełniałaś złe rzeczy i ci się udawało”.+  A Jehowa przemówił do mnie za dni króla Jozjasza:+ „‚Czy widziałeś, co uczyniła ona — niewierny Izrael?+ Idzie na każdą wysoką górę+ i pod każde bujne drzewo,+ by tam uprawiać nierząd.+  I gdy to wszystko uczyniła, stale mówiłem, żeby wróciła do mnie, lecz ona nie wróciła;+ a Juda patrzyła na swą zdradziecko postępującą siostrę.+  Gdy to zobaczyłem — właśnie dlatego, że ona, niewierny Izrael, dopuściła się cudzołóstwa — odprawiłem ją+ i dałem jej świadectwo rozwodu,+ mimo to zdradziecko postępująca Juda, jej siostra, nie zlękła się, lecz sama także zaczęła chodzić i uprawiać nierząd.+  A do jej nierządu doszło z powodu jej lekkomyślności, plugawiła więc tę ziemię+ i cudzołożyła z kamieniami i drzewami;+ 10  pomimo tego wszystkiego jej zdradziecko postępująca siostra, Juda, nie wróciła do mnie całym swym sercem,+ lecz fałszywie’+ — brzmi wypowiedź Jehowy”. 11  I Jehowa rzekł jeszcze do mnie: „Ona, niewierny Izrael, pokazała, że jej dusza jest bardziej prawa niż zdradziecko postępująca Juda.+ 12  Idź i obwieść północy+ te słowa, i mów: „‚„Powróćże, niewierna, Izraelu” — brzmi wypowiedź Jehowy’.+ ‚„Swego oblicza nie będę ku wam zwracał w gniewie,+ ja bowiem jestem lojalny”+ — brzmi wypowiedź Jehowy’. ‚„Nie będę żywił urazy po czas niezmierzony.+ 13  Tylko zwróć uwagę na swe przewinienie, bo dopuściłaś się występku przeciw Jehowie, swemu Bogu.+ I na wszystkie strony kierowałaś swe drogi ku obcym+ pod każde bujne drzewo,+ ale mojego głosu nie słuchaliście” — brzmi wypowiedź Jehowy’”. 14  „Powróćcie, odszczepieńczy synowie”+ — brzmi wypowiedź Jehowy. „Ja bowiem stałem się waszym właścicielem, mężem;+ i wezmę was, po jednym z miasta i po dwóch z rodziny, i przyprowadzę was na Syjon.+ 15  I dam wam pasterzy odpowiadających memu sercu,+ i karmić was będą poznaniem i wnikliwością.+ 16  I staniecie się liczni, i w owych dniach wydawać będziecie owoc w tej ziemi” — brzmi wypowiedź Jehowy.+ „Już nie będą mówić: ‚Arka Przymierza Jehowy!’+ ani nie przyjdzie to do serca, ani na nią nie wspomną,+ ani nie będą odczuwać jej braku i nie będzie się już jej wykonywać. 17  W owym czasie będą nazywać Jerozolimę tronem Jehowy;+ i do niej zostaną zebrane wszystkie narody+ dla imienia Jehowy w Jerozolimie,+ i już nie będą chodzić w uporze swych złych serc”.+ 18  „W owych dniach pójdą, dom Judy wraz z domem Izraela,+ i razem+ przyjdą z ziemi północnej do ziemi, którą dałem jako dziedziczną własność waszym praojcom.+ 19  Ja rzekłem: ‚Jakże umieściłem cię pośród synów i dałem ci piękną ziemię,+ dziedziczną własność ozdoby zastępów narodów!’ I powiedziałem jeszcze: ‚„Mój Ojcze!”+ będziecie wołać do mnie i nie odwrócicie się od podążania za mną’. 20  ‚Zaiste, jak żona zdradziecko odeszła od swego towarzysza,+ tak wy, domu Izraela, postąpiliście zdradziecko wobec mnie’+ — brzmi wypowiedź Jehowy”. 21  Na udeptanych ścieżkach słyszano odgłos, płacz, błagania synów Izraela. Bo wykrzywili swą drogę;+ zapomnieli o Jehowie, swym Bogu.+ 22  „Wróćcie, odszczepieńczy synowie.+ Uzdrowię wasze odszczepieństwo”.+ „Oto jesteśmy! Przyszliśmy do ciebie, bo ty, Jehowo, jesteś naszym Bogiem.+ 23  Doprawdy, wzgórza, jak również zgiełk na górach+ to fałsz.+ Doprawdy, w Jehowie, naszym Bogu, jest wybawienie Izraela.+ 24  Lecz ta haniebna rzecz+ już od naszej młodości pożerała trud naszych praojców, ich trzody i ich stada, ich synów i ich córki. 25  Leżymy w swojej hańbie+ i okrywa nas nasze upokorzenie;+ bo przeciw Jehowie, naszemu Bogu, grzeszyliśmy,+ my i nasi ojcowie, od naszej młodości aż po dziś dzień,+ i nie byliśmy posłuszni głosowi Jehowy, naszego Boga”.+

Przypisy